Continental Decurion Wandeltocht
vanuit Schiedam

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En net zoals ik een tijdje terug de Virtuele Bevrijdingsrace voor de tweede keer liep, ga ik nu ook voor de tweede keer op pad voor de Virtuele Continental Decurion wandeltocht van de RWV. Want na de titel van 2020 kan je nu ook de titel voor 2021 in de wacht slepen, en die wil ik wel hebben natuurlijk! Want (Continental) Centurion ligt mijlenver buiten mijn bereik (100 EM=160 km binnen 24 uur), maar de Decurion kan ik zelfs met een pijnlijke heup en slechte longen nog wel halen!

En dit keer was de periode waarin je de Decurion kon lopen verruimd naar maar liefst 10 dagen. En dat geeft natuurlijk iedereen de mogelijkheid om deze titel te behalen, want je mag het in meerdere etappes doen. Behalve als je aan de wedstrijd meedoet, dan moet het natuurlijk wel in één keer. Maar daar heb ik geen zin in, ik ga er zoals gewoonlijk de laatste tijd weer lekker lang over doen. De tijden van lang en snel wandelen zijn voor mij voorbij, maar ik heb nog plezier genoeg in m'n kortere kuiertoggies!

Voor de route had ik gekozen voor de 15km route van de Schie- en Delflandtocht, ook van de RWV. Die start in Schiedam, en dat is ook wel eens lekker om dicht bij huis te starten. Tussen een heleboel dagen met regen en storm (het lijkt wel herfst……) leek eerste Pinksterdag nog wel een aardige dag te worden en die heb ik dus geprikt voor mijn Decurion. Ook leuk om mijn nieuwe rugzak uit te proberen, daar heb ik op een mooie manier m'n startnummer (een Romeinse XVII) aan gehangen.

Bij de start in het Beatrixpark was het nog grijs en somber en tjonge, het was ook nog best koud! Het eerste uur heb ik gewoon naar m'n winterjas lopen verlangen! Maar nadat ik het park uit was en het buurtschap Windas doorkruist had begon de lucht een beetje te breken en kwam heel voorzichtig het zonnetje een beetje door de wolken heen breken. Tot dan zorgden vrolijke bloemen en Nienke's vlinderbankje voor wat kleur.

Via de ingewikkelde constructie van spoorbrug en fietsers/voetgangersonderdoorgang ging het verder langs de Poldervaart, tot aan de Keersluis waarna het jaagpad langs de Schie volgde. Daar weet ik een mooi bankje te staan, en dat was zowaar droog, want het staat onder hoge bomen. Even tijd dus voor een bakkie koffie, met zicht op bootjes en roeiers op het water en heel in de verte zie je de Zalmhaventoren in Rotterdam steeds hoger de lucht in steken.

Daarna breekt de zon echt helemaal door de wolken heen en onder schitterende wolkenluchten loop ik het volgende stuk alsmaar door de polders over smalle paadjes omzoomd door fluitenkruid en koolzaad. Wat is het hier mooi en dat zo midden in de randstad! Ik stuit zelfs op een schaapskudde en maak een praatje met de herder. Een paar schapen vinden het gras aan de andere kant van de brug groener en ik geniet van de herdershond die zonder problemen de weglopers terugleidt naar de kudde.

Na mijn gesprekje met de herder vervolg ik mijn weg door de polders, ik word over talloze vlonderbruggetjes gestuurd, sommige zelfs met hekjes erop. Wat verderop steek ik de Harreweg over en loop een stukje over de smalle Woudweg. Even oppassen hier, want er zijn ook veel racefietsers op pad. Maar die gedragen zich dit keer netjes en passeren zonder problemen. Na weer een stukje door de weilanden kom ik weer terug bij de Woudweg en dan gaat het langzamerhand wat meer naar de bewoonde wereld.

Ik kom door Park Groenoord, waar een zwaan met jonkies op het nest zit, terwijl papa zwaan de boel in de gaten staat te houden en verderop loopt een koppeltje ganzen met hun jongen te pronken. Hoog schattigheidsgehalte dus op dit stukje! Ik ga een paar viaducten onderdoor, wandel langs het ziekenhuis en via een tunneltje met mooie muurschilderingen kom ik in het oude Bijdorp, waar ik van 1975 tot 1988 heb gewoond.

De routebeschrijving gaat door de Schietbaanstraat, maar ik kan het natuurlijk niet laten om door de evenwijdig lopende Spoorbaanstraat te lopen en daar m'n oude huisje gedag te zeggen! Via Park Bijdorp gaat het nu terug naar de finish en hier passeer ik de 16,09 km. De Decurion-titel is binnen! En zo'n 500 meter verder ben ik weer terug bij Kiaatje. Ik heb heerlijk gewandeld en wederom een leuke titel, diploma en straks een medaille in de wacht gesleept!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!