Het Pad van de Vrijheid
Oosterbeek - Ede

 

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik
hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

 

 

 

  Voor de mooiste dag van deze week (althans volgens de voorspellingen!) heb ik de 5e dag op het Pad van de Vrijheid gepland. Deze etappe gaat van Oosterbeek naar Ede en is volgens het boekje 19 km, maar de ervaring leert dat de afstanden altijd ruim langer zijn. Ik heb erover gedacht om de volgende etappe eraan vast te plakken, maar dan zou ik op ruim 30 km uitkomen en dat is me op dit parcours te veel van het goede. Want het is dat ik de geschiedenis van dit pad erg interessant vind, maar qua route is dit niet echt mijn ding……….

 

Maar goed, Oosterbeek-Ede dus, ik zet Kiaatje bij station Oosterbeek neer (ik had verleden keer al bekeken dat daar plek zat was) en in een ochtend vol zonneschijn ga ik op pad. Het allereerste stuk is gelijk aan het laatste stuk van de rondwandeling rondom Oosterbeek, ik kom weer langs Missiehuis Mill Hill, en langs de grote volière met vogeltjes. Maar daarna kom ik op nieuw terrein terecht en word gelijk de bossen in gestuurd.

In het zonnetje ziet dat bos er gelukkig een stuk vrolijker uit dan verleden week met dat grijze weer. Ik maak een rondje rondom een klein kapelletje met daarin een mooi Mariabeeldje en ga daarna de bossen weer uit om langs de bosrand verder te wandelen. Veel beter, nu heb ik tenminste uitzicht naar één kant! Ik kom langs de Abdij Koningsoord en iets verderop langs een gebouwtje dat eruitziet als een schuur maar een kapelletje blijkt te zijn. Bijzonder gezicht.

 

Het gaat verder door de bossen, waar ik mooie plaatjes van paddenstoeltjes en besjes kan maken, onder een snelweg door en dan ben ik bij Johanna's Hoeve, waar ik de eerste heideveldjes van vandaag aantref. Fijn dat de hei nog bloeit, want m'n vorige tochtjes over de hei waren weliswaar mooi, maar niet zonnig. Nu schijnt de zon gelukkig volop, waardoor de hei veel beter tot z'n recht komt, vind ik althans! Mooie vrolijke foto's van de hei dus.  

 

Ik kom ook langs een tunneltje onder de evenwijdig aan het pad lopende spoorweg door en daar hangen een paar klaprooskransen. Ik klauter de steile helling op voor een fotootje, dat gaat prima, maar naar beneden is een ander verhaal……, poeh, waarom doe ik dat soort dingen toch? Ik kom bij de dorpsgrens van Wolfheze, en maak daar even een kleine omweg naar het Glidermonument. Vreemd genoeg loopt de route hier niet langs, je moet er 300 meter voor van het pad af.

Vlak hierbij kom ik langs de Henriëtte Hoeve, een naam die me wel aanspreekt, want dat is mijn tweede naam! Mijn vader maakte er een mooi rijmpje over in mijn poesie-album:

Danyell, dat is je naam, dat weet je
Die kreeg je van de je ma.
Henriette lijkt een beetje
Op de voornaam van je pa.

Je broer heet Henrik Dennis
Kreeg ook van ons zijn naam.
En dus niet van een kennis
Want dat zou niet staan!


Als ik dan ook een bankje zie staan, neem ik hier even een welverdiende bankjesrust met een kopje koffie uit de thermos. Na de rust ga ik de Reijerscamp in, langs een leuk bordje dat half verzwolgen is door een boom en een boomstronk met drie hoefijzers erop.

 

  In dit gebied staat het monument voor David Lord VC, op een uitzichtspunt dat iets hoger ligt dan de rest van het landschap. Het monument verhaalt over de parachutistenlandingen in dit gebied en de laatste vlucht van David Lord. Een plaquette eert hem en zijn bemanning. Mooi plekje! Via een breed graspad banjer ik hier een stukje dwars door het land en dan kom ik weer op het betonnen fietspad terecht wat me regelrecht naar een Fletcher Hotel leidt.

 

En hoewel wat snel na de vorige rust ga ik hier toch even aan de koffie, heerlijk een cappuccino na al die koffie uit de thermos, dat is ook wel weer eens lekker! En ik fris mezelf even op op het toilet, want in het zonnetje is het nog aardig warm geworden. Toch wel fijn dat ik even uitgebreid heb gerust, want er komt nu een behoorlijk pittig stuk, ik ga de Ginkelse en Edese Heide op. Een schitterend heidegebied dat er in het zonnetje prachtig uitziet, maar wel heel zwaar lopen op al die mulle zandpaadjes.

Ik sta dan ook maar vaak stil voor een fotootje, onder andere van twee helikopters die hier rondvliegen. Het is natuurlijk bijna de tijd van de jaarlijkse herdenking van Operatie Market Garden, maar ik weet eigenlijk niet in hoeverre de evenementen rondom die herdenking doorgaan. Het valt me wel op dat het hier vreselijk druk is, dat had ik eigenlijk niet verwacht op deze doordeweekse dag, maar het lijkt wel of alle pensionado's van Nederland hier op hun E-bikes rondrijden.

 

De route door het zand komt uit bij het kunstwerk “Vensters op het Verleden”. Ook hier is het druk en het lukt me dan ook niet om het kunstwerk zonder mensen op de foto te krijgen. Ik hou niet zo van al die mensen om me heen en zet de bijbehorende informatieborden op de foto om ze later thuis op m'n gemakje te kunnen lezen. Het is wel een mooi kunstwerk, misschien dat ik het op een rustiger tijdstip nog eens ga bekijken.  

 

Op de parkeerplaats staat een snackcar, waar het wonder boven wonder even niet druk is en ik heb snel een softijsje te pakken. Eigenlijk een traktatie die ik gewoonlijk voor de finish bewaar, maar na al dat geploeter door dat zand vind ik dat ik het wel verdiend heb! Ik neem nog een kijkje bij het Airborne Monument, maar dan heb ik het wel gehad met de drukte en vervolg mijn route over de heide. Nog een heel stuk door mul zand en dan moet ik zowaar ook nog een oude grafheuvel beklimmen.

 

  Het gaat langzaam maar gestaag omhoog, ook weer door mul zand natuurlijk en ik ploeter dapper verder. Boven is het uitzicht wel mooi, maar eerlijk gezegd ben ik wel een beetje klaar met al dat bos, dat zand en die hei! Ik ben blij dat ik hier “het dalende pad” mag nemen en wuif beneden de hei gedag en ga de bossen weer in. Ik schiet in de lach als ik een paaltje zie staan met een grote K erop, haha, vast een zielsverwant, al dat K********bos ook!

 

Maar dan ben ik bij het plaatsnaambord van Ede en ook direct bij de rotonde waar de etappe eindigt en ik de bus moet nemen naar station Ede-Wageningen. Ruim tien minuutjes wachten, en de bus komt keurig op tijd, maar op het station is de overstaptijd te krap en ik zie de trein naar Oosterbeek net wegrijden. Half uur wachten…….. dus maar even een koffie verkeerd gehaald. Daarna gaat alles wel vlot, ook geen files onderweg, maar toch is het weer een lange dag geweest.

 

 

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

 

 

 

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!