Winterwandeltocht van WIK Drachten
in Grootegast

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Ontbijten in Boertel de Maarsdijk kan in het weekend vanaf 8 uur. Misschien had het wel een beetje eerder gekund als ik het gevraagd had, maar eigenlijk vond ik 8 uur wel mooi. Echter, de start van de 25 km bleek al om 08.30 te zijn. Nou, dan zou ik wel heel snel moeten eten! En omdat dit toch een beetje een vakantie-uitje is en ik geen zin heb om me te haasten, besloot ik om gewoon op de 20 km te gaan. Ook leuk, zeker met dit wisselvallige weer!

Net als verleden keer heb ik uitstekend geslapen en er een lekker lange nacht van gemaakt. Als ik rond 8 uur de ontbijtzaal binnenstap is José daar net bezig om de laatste hand te leggen aan een overvloedig en vooral overheerlijk ontbijt! Verschillende soorten broodjes (waaronder warme bolletjes), veel beleg, een eitje, een bakje yoghurt en ook nog wat fruit, heerlijk allemaal. Er is genoeg om ook een klein lunchpakketje te maken, lekker voor onderweg.

Rond half negen ben ik klaar met ontbijten en ga buiten eerst even wat fotootjes maken, want daar is gisteren in het donker niets van gekomen natuurlijk. Ik word enthousiast begroet door een groot varken, wat waarschijnlijk denkt dat het te eten krijgt, helaas……. Boven de weilanden zie ik de hemel prachtig rood kleuren door de net opgekomen zon. Het ziet er geweldig uit!

Grootegast ligt niet ver van Niekerk af en ik ben er zo rond 9 uur. Ik word netjes naar een grote parkeerplaats in de buurt gewezen en ga me dan inschrijvingen. De 25 km mag tot half 10 starten, maar ik besluit toch op de 20 te gaan, ik heb geen zin om te gaan jachten om op tijd binnen te zijn. Wel neem ik de route van de 25 km ook mee, je weet natuurlijk nooit……..

Leuk van weer eens in het noorden van het land wandelen, is dat ik ook weer eens wat wandelvriendjes uit deze contreien tegen kom. Zo zie ik bij de start al Anne en Anneke Molenaar en later bij de finish Albert en Meintsje, en Peter Commijs. Onderweg kom ik nog Cocky tegen, maar die ken ik alleen van gezicht, van als zij bij de RWV komt wandelen.

En dan ga ik zo rond kwart over 9 op pad, de wereld is voorlopig nog zonovergoten en ik loop te genieten van de omgeving en van het zonnetje. Een heel verschil met gisteren! Het eerste stukje loopt via een wandelpad buiten Grootegast om, en ook een stukje via een klein bedrijventerrein. Het valt me op dat Grootgast nog best een groot dorp is!

Maar dan verlaten we de bewoonde wereld en gaan het Groningse land op, eerst via een enorm lange weg, met aan weerszijden bomen. Het verkeer op deze weg wordt middels bordjes gewaarschuwd dat er wandelaars lopen, prima geregeld. Ook de bepijling is uitstekend, iedere pijl is genummerd, en het nummer correspondeert met de nummering van de routebeschrijving. Het voldoet prima, ik heb nergens getwijfeld.

Maar na deze asfaltweg is het een beetje uit met de pret, aan de mooie verharde wegen schijnt een einde te zijn gekomen, we worden onvervalste modderpaadjes langs de weilanden op gestuurd. Ik hou niet van wandelen in de modder, niet alleen word je er vies van, maar je kunt ook helemaal niet om je heen kijken, want je moet constant op je voeten letten. Maar hier in het noorden van het land schijnen ze er dol op te zijn!

Er zitten twee rusten in de route, helaas zitten ze wel een beetje dicht bij elkaar, maar ach op een 20 km heb je er maar eentje echt nodig natuurlijk. De eerste rust zit in een dorpshuis, waar ze druk bezig zijn met verbouwen, het ruikt er heerlijk naar vers hout! In de twee kilometer tussen deze en de volgende rust gaat het regenen en dus besluit ik om toch de tweede rust ook maar even mee te pakken, dan kan iemand me helpen m'n poncho over m'n rugzak te trekken, want het regent echt aardig door!

En zo gehuld in een poncho en gewapend met m'n plu begin ik aan de laatste 7 km. Een stukje bos en een leuk wandelpad (gelukkig verhard!) volgen en ik maak er toch een paar fotootjes van, ondanks dat dat erg lastig gaat in al dat plastic! Als we bij een dorpje met de leuke naam De Bombay komen, wordt het weer droog en gaat zowaar de zon weer een beetje schijnen. En dus verschijnt er weer een (weliswaar heel vage) regenboog.

Hierna volgt er een heel lang kaarsrecht fietspad en halverwege komen hier de 25km-lopers er weer bij. Dan blijkt dat die echt onwijs modderige stukken hebben gehad, veel erger dan op de 20 km! En dus ben ik heel blij dat ik toch voor die kortere afstand ben gegaan, het blubbergehalte was me hier eigenlijk al te hoog…….

We lopen nog een heel klein stukje dezelfde route als vanmorgen, en dan ben ik weer terug in het startbureau. Het was een ruime 20, GPS blijft staan op 20,9. Na nog een kopje koffie en hier en daar een praatje rijd ik tevreden weer terug naar m'n logeeradres. Ik eet wat en drink een kopje koffie en loop daarna even naar buiten om daar een schitterende zonsondergang te bekijken. Het eind van een mooie dag!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!