De Leientocht in Werkhoven

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Ziezo, de vakantietijd zit er min of meer op, de wandelkalender wordt weer wat meer gevuld met allerlei leuke tochten en na m'n wandelvakantie met Elly had ik ook wel weer eens zin in een georganiseerde tocht. De keus viel dit weekend op de Leientocht in Werkhoven. Deze tocht had ik twee jaar geleden ook gelopen en toen was hij me goed bevallen, heel mooie omgeving daar!

Omdat ik het met m'n verstuikte voet (souvenirtje van de wandelvakantie in Duitsland) nog een beetje rustig aan wilde doen, besloot ik voor de 20 km te gaan. Die mocht om 08.30 uur starten en volgens BramBram was het een uurtje rijden, ik ben dus zo rond kwart over zeven van huis vertrokken. In Werkhoven aangekomen werd ik door verkeersregelaars naar een groot grasveld vlakbij de kerk gestuurd om te parkeren. Mooi geregeld, dat wist ik nog van de vorige keer.

In het startbureau heb ik snel ingeschreven, deze tocht is voor een goed doel: het dak van de kerk van Werkhoven, maar toch vragen ze maar een inschrijfgeld van € 2,50. Zo zie je maar dat je als Goed Doel ook met bescheiden bijdragen blij kunt zijn! In overleg met de parcoursbouwer neem ik ook de routebeschrijving van de 15 km mee, dan kan ik eventueel terugschakelen als m'n voet teveel protesteert. Ook wijst hij me op een punt later in de route waar ik een lusje af kan snijden. Mooi, als mensen met je meedenken!

En dan ga ik op pad en gelijk vanaf het begin loop ik al te genieten. Wat een prachtige omgeving hier, en in de stille heiige nazomerochtend ziet het landschap er schitterend uit! Het lijkt wel of de zonnestralen een gouden gloed over het landschap toveren, ik ben dan ook zoooooo blij dat de herfst nu definitief in aantocht is! Op m'n foto's is dat dan ook duidelijk te zien, ik ben dol op de herfst.

Wel heb ik me een beetje vergist is het parcours. In m'n geheugen ging deze tocht voor een groot gedeelte over verharde wegen, maar vandaag werd ons het ene graspad na het andere voorgeschoteld en op een gegeven moment ontdekte ik dat ik met een hobby van Piet Jansens bezig was: we moesten een klompenpad volgen! Op zich allemaal niet erg, maar voor een verstuikte enkel was het parcours nou niet het beste wat je verzinnen kon…….

Eén stukje in het bijzonder was lastig te lopen, modderige gladde stukjes ondergrond en soms een heel smalle plank over een sloot. Gelukkig waren daar een paar galante medewandelaars aanwezig die me over de ergste hindernissen heen geholpen hebben. Want ik was natuurlijk als de dood dat ik opnieuw zou vallen of zwikken met die voet!

Na ongeveer 6 km komen we langs een B&B met een groot terras, waarbij een bord staat dat deze uitspanning er vanaf 20 september niet meer zal zijn vanwege een verhuizing. En hoewel het geen officiële rust is, besluit ik toch om even een bakkie te gaan doen. Omdat ik maar 20 km doe heb ik daar ruim de tijd voor en voor m'n voet is het ook wel gunstig. Onder het genot van een heerlijk kopje koffie maak ik een babbeltje met de eigenaars en bezoek ook even het toilet.

De officiële rust zit ca. 2 km verderop en och, ook daar ga ik maar even een bakkie doen, ik heb al gezien dat er nog een tweede rust is, maar die zit pas op 18 km. In de rust loop ik Klaas en Coby tegen het lijf die me bijna niet herkend hadden. Ik zie er vandaag dan ook iets anders uit dan anders, ik loop in een knalpaars T-shirtje reclame te maken voor de Sallandse Vierdaagse!

En dan gaan we weer verder, het ene graspad na het andere, waaronder ook een heel lang pad tussen twee hekken prikkeldraad door. Dat was niet zo'n heel fijn stukje, beaamden ook twee medewandelaars die achter me liepen! Daarna kwam landgoed Hardenbroek, met een werkelijk prachtig buitenhuis! Daarna werd het gebied wat bekender voor me, we kwamen in de buurt van de Werkhovense Watertoren.

Twee jaar geleden was daar een rust en kon je de watertoren beklimmen, maar dit jaar zagen we hem alleen uit de verte. We liepen hier een stukje parcours dwars door de boomgaarden, de appeltjes en peertjes lijken al rijp voor de pluk! Een stukje van het Kromme Rijnpad volgt en daar moeten we met z'n allen gebukt een heel laag viaductje onderdoor, weten we ook weer waar dat pad z'n naam aan te danken heeft!

Na dit stukje arriveren we bij de rust op 18 km en ook dit plekje herken ik. Een loonwerkbedrijf dat bewaakt wordt door woest blaffende honden. Gelukkig zitten ze achter een hek……. Na een kopje koffie ga ik op pad voor de laatste twee kilometer en ja hoor, ze hebben nòg een graspad gevonden, zucht. Maar dan na een bruggetje zie ik de torenspits van de kerk van Werkhoven en zijn we in een ommezientje terug bij het startbureau.

Ik neem nog even een kijkje in de kapel van de kerk en strijk bij Ineke Gerritsjans neer op een bankje om een heerlijke wafel soldaat te maken. M'n overgebleven kleingeld doe ik in het potje voor de kerk, ik heb het weer een fijne tocht gevonden, m'n enkel heeft zich goed gehouden en het weer was vandaag ook heerlijk, volop zon, maar net niet té warm. Kortom, een ideale dag!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!