Schipper, mag ik overvaren?
vanuit Gouderak

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Al maandenlang stond me een folder met de leuke titel "Schipper mag ik overvaren" toe te grijnzen vanaf een to-do bakje op m'n bureau. Enfin, ik heb de folder eindelijk uit het bakje gehaald, nu moest het er maar eens van komen! Binnenin staat een grote kaart van de Krimpenerwaard, met daarin een stuk of zeven fietsroutes, alle met één of meerdere oversteken per pont.

Natuurlijk zijn fietsroutes altijd een beetje aan de lange kant om te wandelen, maar er stond toch een aardige route in van ca. 27 km. Tijdens deze route zou ik twee maal de Hollandsche IJssel oversteken, eenmaal met het fiets- en voetgangerspontje Ouderkerk aan den IJssel-Nieuwerkerk aan den IJssel (bekend van de Capelse 2Daagse) en eenmaal met iets grotere veer Moordrecht-Gouderak.

Volgens het kaartje zou ik op ca. 10 km (in Berkenwoude) en na ca 17 km (in Ouderkerk aan den IJssel) langs een horecagelegenheid komen, maar voor de zekerheid heb ik gezorgd dat ik helemaal selfsupporting was. De route ingetekend in Mapsource, ingelezen in m'n GPS en ik was klaar om twee schippers te gaan vragen of ik over mocht steken!

Ik ben gestart aan de Gouderakse kant van het veer Moordrecht-Gouderak en heb voor de zekerheid even gevraagd tot hoe laat de pont voer. Dat bleek tot 8 uur 's avonds te zijn, dus ik had alle tijd om deze pont aan het eind te nemen en niet aan het begin. Dus op pad naar Berkenwoude, het eerste stuk over een lange dijk langs de Hollandsche IJssel met prachtige uitzichten over de polders. Ik kon bijna niet wachten tot ik die in mocht!

Op de dijk kwam ik langs een houthandel en dan is het jammer dat je geen geur aan foto's mee kunt geven, want tjonge, jonge, wat rook het daar lekker! Toen ik na een paar kilometer dan eindelijk rechtsaf de polder in mocht, liep ik daar gelijk op een heerlijk rustig asfaltweggetje. Doodlopend voor autoverkeer, dus er komt dan hooguit wat verkeer van omwonenden voorbij.

Aan het eind van het stuk wat toegankelijk was voor auto's, was een leuk zitje met veel promotiemateriaal voor de Krimpenerwaard. Ik was nog geen vier kilometer op pad, dus het zat veel te vroeg voor een rust, maar het zag er zo leuk uit dat ik toch heel even ben gaan zitten. Je mocht gratis folders uit een rek pakken en er stonden bakjes bramen met daarin een kaartje met "Proef" erop. Nou, dat heb ik gedaan natuurlijk en in ruil een strooikaartje van m'n website achtergelaten.

De route ging verder door de polder Middelblok, deels over tiendwegen met smalle asfaltstroken met daartussen een reep gras, deels over fietspaden en deels over gewone wegen. Natuurlijk heb ik volop lopen fotograferen onderweg, mooie uitzichten, bloempjes, paardjes, koeien en een hele grote familie Zwaan. Ook kom ik langs een landhuis, waar duidelijk een sterfgeval heeft plaatsgevonden, alle luiken zijn dicht en er staat een groot aantal zwarte rouwwagens te wachten.

Na ca. 11 km arriveer ik in Berkenwoude en daar zou volgens de kaart een horecagelegenheid moeten zijn. En inderdaad is er naast de kerk een soort dorpshuis en daar staat uitnodigend op een bord dat de koffie klaar staat. Het ziet er niet echt als horeca uit, maar goed, ik zal maar eens gaan kijken. Blijkt dat ik midden in een koffie-ochtend voor de plaatselijke ouderen val! Ik ben van harte welkom om aan te schuiven en voor 50 cent geniet ik van een lekker bakkie koffie en een kletsbabbeltje met vijf bejaarde dames. Je maakt wat mee tijdens zo'n tochtje…….

Overigens begonnen tijdens mijn verblijf in Berkenwoude de kerkklokken te luiden en ja hoor, toen ik weer op pad ging, werd ik bijna ingehaald door de rouwstoet, die ik eerder had zien staan wachten. Vlak voor ze me inhaalden was ik bij het kerkhof en zag daar dat de hele oprijlaan omzoomd was door belangstellenden, allemaal van top tot teen in het zwart. Het laatste stuk ging de rouwauto stapvoets, voorafgegaan door zes doodgravers. Het kwam allemaal heel plechtig op me over, echt een begrafenis oude stijl!

Na zo'n 7 km kwam ik aan in Ouderkerk aan den IJssel, daar zou de tweede horecagelegenheid zitten, maar helaas ben ik niks tegengekomen. Wel ben ik dit keer via een andere weg naar de pont gelopen dan tijdens de Capelse 2Daagse en zo kwam ik langs een muziektent met een mooi mozaïek en langs een oorlogsmonument. Bij het pontje hoefde ik maar een paar minuutjes te wachten en toen kwam hij al aanvaren.

Voor het luttele bedrag van 90 cent mocht ik inderdaad overvaren, ik was de enige passagier aan boord en maakte een praatje met André, de schipper. Uiteraard herkende hij me niet van de Capelse, hij ziet zóveel gezichten natuurlijk, maar hij vertelde wel dat we die tocht beter in de zomer kunnen organiseren, want dan vaart hij ook op zondag……

Aan de overkant heb ik toch maar even een korte eigen rust ingelast en een crackertje gegeten en wat gedronken. De zon kwam inmiddels steeds vaker door de wolken heen, het werd een stuk warmer en helemaal niet lekker warm, maar klef en broeierig. 't Is toch niks voor mij hoor, dit weer! Maar goed, na een kwartiertje gezeten te hebben ging ik weer op pad voor de laatste 9 km.

Die gingen min of meer helemaal langs de Hollandsche IJssel, met mooie uitzichten over het water en over de polders, maar toch vond ik het een beetje een taai stukje, vooral ook omdat ik het zo warm had! Een leuke onderbreking was een monument ter herdenking van de Watersnoodramp in 1953, in de vorm van een man die met een bootje in de weer was. Even een paar leuke fotootjes gemaakt!

Veel schaduw was er niet op de dijk en toen ik eindelijk een plekje schaduw vond op een winderig hoekje heb ik daar heerlijk tien minuutjes af zitten koelen. Een eindje verderop trof ik zowaar nog een café met de toepasselijke naam "Rust Wat" en dat liet ik me geen twee maal zeggen, heerlijk met een bakkie koffie is de schaduw op het terras gezeten!

Op het laatste stukje passeerde ik nog een gemaaltje, een mooie ophaalbrug en een sluisje en toen arriveerde ik in Moordrecht. Op weg naar het pontje kwam ik langs een snackbar waar ze softijs verkochten en daar kon ik geen weerstand aan bieden. Even genieten van een heerlijke koude tractatie aan mezelf, mmmmmmmmm! Maar daarna gauw weer verder naar de pont.

En ja hoor, ook van deze schipper mocht ik overvaren en dit keer moest ik daar 70 centjes voor neertellen. Ik genoot van het korte tochtje naar de overkant in gezelschap van twee automobilisten, die achteruit het pontje op hadden moeten rijden zodat ze er aan de andere kant vooruit af konden rijden, en een paar fietsers.

Aan de overkant was ik natuurlijk direct bij Kaatje. Ik heb een heerlijk dagje in de polders gehad en heb genoten van de uitzichten en alles wat er groeit, bloeit en graast. Voor een volgende mooie dag, die dan hopelijk iets minder warm is, heb ik al een nieuwe route uitgezocht, met overvaarten van Lekkerkerk naar Nieuw-Lekkerland en Krimpen aan de Lek-Ridderkerk-Slikkerveer!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!