Winterserietocht Leerdam

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Er was slecht weer voorspeld voor zaterdag, maar ik besloot toch maar op pad te gaan voor een winterserietochtje in Leerdam. Leerdam is één van m'n favoriete wandelomgevingen en och, er werd niet de héle dag regen voorspeld, op het plaatje in de krant stond een zonnetje met een wolkje, dus misschien zou het nog wel meevallen!

Ik was mooi op tijd bij het startbureau en schreef me in voor de 30 km. Iets na acht uur ging ik op pad en al gauw bleek dat de zon echt wel z'n best deed, maar dat donkere wolken toch al gauw de overhand kregen en ja hoor, de eerste regenwolken kwamen overgedreven en lieten hun inhoud vallen. Gelukkig was het met een parapluutje best te doen.

Na verloop van tijd werd het weer droog en kon ik genieten van mooie uitzichten en prachtige luchten. Minder leuk vond ik een modderpad, gevolgd door een stuk door een weiland waar ik tot aan m'n enkels in de plassen stond. Droge voeten houden was hier onmogelijk. Was ook wel logisch dat het weiland zo nat was, het had afgelopen vrijdag de hele dag en nacht geplensd.

De rust zou in Beesd zitten bij het bekende café De Notenboom, maar in plaats van dat we er direct naar toe liepen, mochten we eerst een kilometertje een laarzenpad gaan volgen en dat betekende wederom modder en natte voeten. Nou ja, die waren toch al nat, maar toch snapte ik dit ommetje niet. De route was 31 km lang, dus voor de afstand was dit modderige stukje echt niet nodig geweest!

Vlak na de rust kwam ik langs een weiland met daarin een groot ooievaarsnest. Een voorbijganger vertelde dat het een nieuw nest is en dat de ooievaars er net neergestreken zijn. Beide ooievaars zaten zichzelf ijverig te poetsen en mooi poseren voor een fotootje was er niet bij. Gelukkig heb ik toch een paar mooie fotootjes kunnen maken.

En toen begon het weer te regenen en dit keer iets harder dan daarnet. Paraplu en capuchon op en doorsjokken maar. Net toen ik hoognodig naar de wc moest, stond er een dixi langs de kant en nadat ik daar dankbaar gebruik van had gemaakt, klaarde het weer op ook, zodat ik droog Rumpt binnenwandelde. Mooi stukje langs de Linge met van die mooie grillige boompjes.

De tweede rust zat in Acquoy bij Tapperij Lingezicht en vlak voordat ik daar aankwam kleurde de lucht even helemaal blauw en liep ik heerlijk in het zonnetje. Wat ziet de wereld er dan opeens veel vrolijker uit! Na een heerlijk koffie ging het weer verder langs de ontzettend scheve toren van Acquoy richting Asperen.

Helaas was het al snel weer afgelopen met het mooie weer en liepen we weer donkere wolken tegemoet. In Asperen werden we een dijkje op gestuurd, waar ik het eigenlijk onbegonnen werk vond om mezelf op de been te houden. Op de dijk lag namelijk geen modder, maar vieze, akelig gladde klei! In het midden op de dijk kon ik niet lopen, omdat m'n schoenen steeds vastgezogen werden in de klei en aan de zijkanten was het zo glad dat ik tot twee maal toe van de dijk af glibberde. Uiteindelijk ben ik benedenlangs gelopen in het hoge gras, waarna ik niet alleen natte voeten had, maar vies en nat was tot aan m'n knieën. Bah!

Toen we een stuk verder langs het kasteel moesten voelde ik de bui al hangen en ja hoor, daar volgde een tweede klei-dijk. Ik ging weer onderuit, met m'n handen, routebeschrijving en GPS in de modder en was het zo verschrikkelijk zat dat ik rechtsomkeert heb gemaakt en langs de Provinciale weg in één ruk terug naar Kiaatje ben gelopen. Ik heb me per sms afgemeld en ben direct terug naar huis gereden.

Normaal heb ik het in Leerdam altijd erg naar m'n zin, maar als dit soort parcoursen daar gewoonte gaan worden, ben ik bang dat ik in het vervolg toch even twee maal nadenk voordat ik naar Leerdam afreis. Tenslotte WANDEL ik graag, ik heb niks met survivallen, hiken of banjeren!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverhaal.

Vergeet mijn gastenboek niet!