De Nieuwjaarsloop 2015

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En zo is er weer een kersvers wandeljaar aangebroken en hoe kan je dat nu beter beginnen dan met een wandeltochtje op Nieuwjaarsdag? Helaas is het aanbod aan wandeltochten op 1 januari heel schaars in Nederland: er staat welgeteld één georganiseerde tocht in het LWP, de Nieuwjaarsloop van Thor. In België zijn er twee tochten, maar dat vind ik toch iets te ver rijden, temeer daar ik dit jaar Oud en Nieuw niet thuis heb gevierd, maar in Rijswijk bij mams. Was ik toch wat later in bed dan andere jaren.

Het is niet voor het eerst dat ik ga Nieuwjaarswandelen in Roosendaal, ik heb het even nagekeken en de eerste keer dat ik daar liep was in 2009. Daarna heb ik alle jaren mee gedaan, behalve in 2011 toen ik m'n arm gebroken had. Jammer genoeg was het alle jaren grijs en somber weer, dus toen ik vanmorgen uit het raam keek en een blauwe lucht zag, verheugde ik me erop eindelijk eens een zonnige Nieuwjaarstocht te lopen.

Op Nieuwjaarsochtend vroeg autorijden is heerlijk: er is geen kip op de weg, laat staan een auto! Als ik vertrek is het niet helemaal donker meer, maar de zon is nog niet op en onderweg ben ik getuige van de allereerste zonsopkomst van 2015. Ik kan op m'n gemak een foto van achter het stuur maken, zo rustig is het. Helaas zitten er wel twee vieze strepen op m'n voorruit, maar uiteindelijk valt het resultaat toch wel mee.

Tot m'n schrik zie ik dat, hoe dichter ik Roosendaal nader hoe witter de wereld wordt! Hier ligt nota bene nog een dik pak sneeuw….. De parkeerplaats bij sportpark Vierhoeven is één grote bobbelige ijsvlakte en ik manoeuvreer Kiaatje voorzichtig op een plaatsje waar ik straks weer vooruit weg kan rijden. Als ik uitstap ga ik gelijk bijna op m'n plaat, alles is bevroren en het is werkelijk spek- en spekglad.

Ik twijfel of ik terug naar huis zal gaan, maar potdorie, ik heb 80 kilometer gereden en het belooft een prachtige dag te worden, ik wil helemaal niet naar huis, ik wil eropuit! En dus pak ik al m'n moed bij elkaar en steek voetje voor voetje de parkeerplaats over. Eenmaal binnen het hek van het sportpark gaat het iets beter, maar je moet wel erg oppassen voor verraderlijke plekjes.

Ik bereik in ieder geval veilig het startbureau en schrijf me in voor voorlopig de 10 km, die gaat grotendeels over onverharde wegen en ik hoop dat de zandwegen wat minder glad zijn dan het asfalt! De eerste twee kilometers gaan echter wel over een asfaltweg en ik durf echt niet op de gladde weg te lopen, dus ik banjer door de sneeuwrandjes naast de weg. Dat gaat goed, maar is wel erg vermoeiend natuurlijk.

Omdat ik me voorgenomen heb om heel rustig aan te doen, neem ik alle tijd om foto's te maken, want zo in het vroege ochtendzonnetje en met die prachtige sneeuwlaag is het echt genieten van de uitzichten! Zonder ongelukken bereik ik het punt waar we de asfaltwegen verlaten en over zand- en bospaadjes verder gaan. Zoals ik hoopte is dat wat minder glad, maar toch blijft het oppassen.

En zoals gewoonlijk is het in natuurgebied Visdonk waar we later doorheen gaan heel erg blubberig. Eigenlijk is dit helemaal geen tocht voor mij, onverhard, bos en blubber, brrrrrrrr…… Maar goed, Nieuwjaarswandelen ben ik zo leuk gaan vinden dat ik het parcours maar de koop toe neem. Wel trek ik ieder jaar m'n hoge schoenen aan en ook dit keer ben ik daar heel erg blij mee!

We lopen niet alleen door het bos, maar gelukkig ook stukken langs de bosrand en daar kan ik een serie prachtige foto's maken van besneeuwde weilanden en kale bomen die tegen de (nog steeds) blauwe lucht afsteken. De zon doet z'n best en laat in ieder geval hebt bovenste laagje ijs smelten zodat zeker de asfaltpaden wat beter begaanbaar worden. Ik krijg er goede hoop op dat ik straks ook nog de 5 km kan doen!

En ja hoor, ik ben mooi op tijd terug in de kantine, even een kopje koffie en dan toch maar op pad voor een tweede lusje. De dag is zo mooi en het wordt nu wat beter begaanbaar, zonde om al tereug te gaan. Ik maak een praatje met Bertus en Sandra, die alle drie de lusjes lopen en natuurlijk wensen we elkaar het beste voor het nieuwe jaar.

Het lusje van 5 km vind ik niet zo mooi als de 10 km lus, we lopen wat meer door de bebouwde kom, en ook het zonnetje gaat steeds meer schuil achter de wolken. Het is best fris, maar koud heb ik het absoluut niet, eigenlijk vind ik (behoudens de gladheid) deze weersomstandigheden heerlijk! Na de bebouwde kom krijgen we nog een stukje Visdonk en dan gaat het via het Herdenkingsbos terug naar het Thorhonk.

De bemanning van het startbureau is al weg, dat wist ik van tevoren dus ik had me al afgemeld na de 10 km lus, maar de kantine is nog wel open. Ik ga dus nog even een bakkie koffie doen en toiletteren alvorens de reis naar huis weer aan te vangen. De terugtocht naar de parkeerplaats gaat stukken vlotter dan de glibberpartij vanmorgen, maar op de parkeerplaats zelf is het nog steeds oppassen geblazen. Gelukkig kom ik ook nu zonder kleerscheuren over!

De terugweg naar huis gaat lekker vlot en ik ben blij dat ik toch doorgezet heb vanmorgen. Ik heb wel ontzettend langzaam gelopen, ben 4,5 uur onderweg geweest voor ruim 15 km, maar het is voor het eerst sinds ik m'n arm heb gebroken tijdens een val op de sneeuw, dat ik het aangedurfd heb. En ik ben best een beetje trots op m'n dapperheid!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!