De Sint Nicolaaswandeling in Putte

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

In de beukenbossen rondom landgoed de Ravenhof in Putte zijn de allermooiste herfstkleuren te vinden en meestal ga ik daar in de herfst een eigen tochtje lopen. Dit jaar was het er niet van gekomen en dus was ik blij dat ik zag dat de Wandelende Krabben hun Sint Nicolaastocht vanuit Putte organiseerden! Zo kon ik toch nog in de buurt van de herfstkleuren genieten.

Ik was mooi op tijd van huis vertrokken, maar helaas was er een weg tussen Steenbergen en Bergen op Zoom afgesloten en werd ik via een ommetje over Tholen gestuurd. Scheelde me toch wel een half uurtje, in plaats van om kwart voor acht was ik er pas om tien over acht. Gelukkig kon ik nog wel een mooi parkeerplaatsje vinden en in het startbureau was het al een stukje rustiger omdat de grote meute al weg was.

De Wandelende Krabben is een Nederlandse vereniging, maar de tocht is op Belgische leest geschoeid. Zo moet je betalen voor de sticker in je wandelboekje, kan je bonnetjes kopen voor consumpties en krijg je geen routebeschrijving mee. In plaats daarvan hangt er een rustenoverzicht en een plattegrond van de route bij de uitgang. Gemakshalve maak ik daar altijd een fotootje van, kan ik het tijdens de tocht altijd nog even terugzoeken als ik de afstanden vergeten ben!

Het was een prachtige tocht vandaag, maar (zoals natuurlijk te verwachten in deze omgeving) erg veel door het bos en erg veel over onverharde paden. Toch vond ik dat vandaag niet zo erg, er zijn twee tijden dat ik wel van bossen hou: als het snikheet is, dan vind je verkoeling in de schaduw, en in de herfst, als de rode, gele en bruine tinten je van de bomen tegemoet spetteren!

Ook de Kalmthoutse Hei was een plaatje en daar kon ik natuurlijk weer heerlijk om me heen kijken, zodat ik het prima naar m'n zin had. Er waren wel wat modderpaden te nemen, maar ik kon overal zonder natte voeten langskomen. En het weer was weer eens fabuleus! Had de zon er in het begin nog wat moeite mee, toen hij eenmaal door de wolken was gebroken werd het een stralende dag.

Er waren drie rusten op de 25 km (die uiteindelijk 27 km lang bleek te zijn), waarbij de eerste en de derde rust op dezelfde locatie was. De eerste maal zat de rust wel anderhalve kilometer verder dan in de routebeschrijving werd aangegeven, maar als je die meetelde in de afstand van de volgende rusten, dan klopten die afstanden wel prima. Wel vreemd dat je alleen bij de tweede rust met bonnetjes kon betalen, bij de andere twee wilden ze gewoon centjes zien.

Op het allerlaatst kwamen we nog over landgoed De Ravenhof, ik zag het al direct aan de kleuren, schitterend zoals gewoonlijk! Ik twijfelde of ik nog even m'n eigen rondje zou doen, maar ja, dat zou de afstand nog eens met 5 km verlengen en ik moest 's avonds nog naar het verjaardagsfeestje van Henk en Marjan. Met een beetje pijn in m'n hart heb ik dus de allermooiste beukenlaantjes dit jaar overgeslagen.

Weer terug bij de start heb ik iedereen bedankt voor de heerlijke tocht en nog maar een colaatje gedronken in het gezelschap van Jo, Gonnie en Thomas. Jo en Thomas was ik onderweg al een paar maal tegengekomen, Gonnie liep een andere afstand en verder heb ik eigenlijk geen bekenden gezien. 't Is ook een aardig eindje van huis natuurlijk. Op de terugweg heb ik BramBram via Roosendaal laten navigeren, dat was een stuk korter dan wat ik vanmorgen gereden had!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Vergeet mijn gastenboek niet!