De Mallard Mars

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En dan is er weer een weekend van een moeilijke keuze aangebroken! Zaterdag is de Snerttocht in Oud-Alblas, maar ik lees dat in Zeeland voor de 5e maal de Mallard Mars wordt georganiseerd, in Nieuwdorp. Ik weet niet waar Nieuwdorp precies ligt, maar als ik het opzoek in Google Maps, blijkt dat in de buurt van Heinkenszand op Zuid-Beveland te zijn!

Nou, daar heb ik al heel wat voetstapjes liggen, schitterende omgeving en ook nog eens best bereikbaar met de auto. Ik zie dat er al om half 8 gestart mag worden, heerlijk, hoe vroeger hoe beter, misschien dat ik nog getuige kan zijn van een mooie zonsopkomst. Dus heb ik de wekker weer op een onzalig tijdstip af laten lopen en ben door de donkere ochtend naar Zuid-Beveland afgezakt.

De start was snel gevonden, en er was een groot parkeerterrein vlakbij, duidelijk met borden aangegeven. De start was in een grote legertent bij het Bevrijdingsmuseum Zeeland, deze mars wordt namelijk gehouden als herinnering aan Operatie Mallard, ten tijde van de bevrijding van Zeeland in 1944. Operatie Mallard was bedoeld om ruggesteun vanuit de polder te geven bij de Slag om de Sloedam. Een beknopte geschiedenis van deze slag vindt u hier.

De inschrijving ging vlot en na wat fotootjes gemaakt te hebben van de vlaggen die in de tent hingen en natuurlijk m'n kaartjes gestrooid te hebben, ging ik op pad. Het was nog donker en het zag er niet naar uit dat er een mooie zonsopkomst zou komen. We begonnen met een rondje door Nieuwdorp, waar ik een mooi plaatje van de kerk in het licht van de lantarenpalen kon maken.

Daarna werd de (overigens verder uitstekende) bepijling een beetje onduidelijk en ik denk dat ik daardoor een paar straatjes heb gemist. Op de achterkant van de routebeschrijving stonden namelijk een aantal historische plaatsen beschreven en een paar daarvan heb ik gemist. Gelukkig kwamen we wel op het goede punt uit en kon ik zonder problemen verder met de tocht.

In plaats van de zonsopkomst werden we verblijd met een fantastisch mooi mistig polderlandschap. Iedereen die mij kent, weet dat ik dol ben op mist (behalve om in te autorijden dan) en ik heb dan ook met volle teugen lopen genieten. Ik hoorde van sommige mensen dat ze de mist zo saai vonden, want "ze zagen niks". Nou, volgens mij hebben ze gewoon niet goed gekeken! Kijk straks maar naar m'n fotoverslag en zie hoeveel moois je kunt zien in de mist!

Na ongeveer zeven kilometer kwamen we aan bij het monument op de Sloedam dat herinnert aan Operatie Mallard en de Slag om de Sloedam. Er hingen een groot aantal vlaggen en eigenlijk de eerste die me opviel was de vlag van Zuid-Afrika. De andere vlaggen kon ik wel plaatsen, maar ik was benieuwd waarom de Zuid-Afrikaanse vlag erbij hing. Toen ik erom vroeg kreeg ik als antwoord dat er ook Marokkanen meegevochten hadden………. Ach ja, Marokko en Zuid-Afrika, daar ligt slechts een continent tussen!

De herdenking (een uitgebreide herdenking, want vandaag was het precies 70 jaar na dato) zou pas om 10.30 uur beginnen, het was nu nog stil rondom het monument, dat ik natuurlijk even ben gaan bekijken. Vooral het gedicht "The Exhortation" sprak me aan, hoewel ik de vertaling een beetje knullig vind. Wie stierf voor het land, leeft voor eeuwig, zegt een Franse spreuk op het monument en ook die vind ik mooi in al z'n eenvoud.

Na een kopje koffie, die tegelijkertijd met mij arriveerde (de snelle jongens en meisjes hadden dus pech), ga ik weer verder door de polders. We wandelen door Arnemuiden (nee, ik heb de klok niet horen luiden) en lopen daarna aan de andere kant van de spoorlijn op de Sloedam terug in de richting van de herdenkingsplaats. Ik zie aan de andere kant heel in de verte de vlaggen hangen.

De herdenking is inmiddels begonnen en in de stille mistige polders hoor ik heel zachtjes de ijle tonen van bagpipes en even later het Wilhelmus. Kippenvel en ik denk dat ik het hier mooier vind dan bij de daadwerkelijke plechtigheid!

Aan het eind van dit stuk steken we een weg op een dijk over en aan de andere kant lopen we naar Restaurant Oranjeplaat, waar de tweede rust is. Lekker even zitten en van een kopje koffie genieten, met uitzicht op een haventje aan het Veerse Meer. Tot m'n schrik zie ik opeens allemaal spetters in het water en ja hoor, het is opeens begonnen met regenen, dat hadden ze niet voorspeld!

Ik loop een klein stukje met paraplu, maar gelukkig houdt de regen al snel op en de rest van de tocht is het droog geweest. Na een paar kilometer fietspad gaan we naar natuurgebied De Piet (nee, hij is niet zwart…….) en daar wandelen we een paar kilometer over een graspad. En weer ben ik blij één van de laatsten te zijn, ook hier is het gras lekker plat gelopen.

Aan het eind krijgen we ook nog een klein stukje bos, al met al maakt het wel dat we een heel gevarieerd parcours voorgeschoteld krijgen, maar gelukkig voor mij overheerst de polder. Inmiddels is de zon steeds beter zijn best gaan doen, er komen stukjes blauw in de lucht en doordat de zon z'n gezicht af en toe laat zien komt er steeds meer tekening in de lucht, wat uitmondt in schitterende wolkenluchten.

Ik kom op de splitsing met de 35 km (ik doe de 26) en heel even kom ik in de verleiding om die langere afstand te nemen, maar omdat ik daarvan geen routebeschrijving heb, hou ik het toch maar op de 26. Later hoor ik dat de 35 aan de korte kant is, hooguit 34, misschien een optie voor volgende keer, qua tijd kan het gemakkelijk!

De laatste rust is in Lewedorp, 3,5 km voor het eind en ook hier neem ik het er even van. Tussen rust 2 en 3 was best een lang stuk van ruim 10 km. Bij de rust staat een ambulance en ik hoor dat één van de wandelaars hier niet goed is geworden. Jeetje, dat gebeurde ook al in Hoogvliet! Ik hoop dat het met beide personen goed gaat.

De laatste 3,5 km bestaan in feite uit één lange rechte weg terug naar Nieuwdorp, en nu is de zon dan echt doorgebroken en loop ik te genieten van zonnige uitzichten over de landerijen. Wat een verschil met vanmorgen en wat mooi allebei! Ook een boom in tegenlicht staat te schitteren in het zonnetje. Ik word ook nog ingehaald door één van de oude legerauto's waarmee de deelnemers van de 6 km zijn vervoerd, en die blijft even mooi stilstaan voor m'n camera, bedankt!

Dan ben ik weer terug in Nieuwdorp, waar ik nog een monumentje dat ik vanmorgen in het duister had gemist op de foto zet en dan ga ik me afmelden en m'n boekje laten stempelen. Ik krijg een mooie (ècht een mooie) medaille, voor het plaatje in het boekje moet ik 50 cent betalen, maar daarentegen mag ik een lekker appeltje weer gratis en voor niks meenemen!

Ik heb het een geweldige tocht gevonden, zowel qua parcours als qua geschiedkundige achtergrond en ik ben bang dat de Snerttocht in Oud-Alblas er wat mij betreft een stevige concurrent bij heeft gekregen! Jammer hoor, twee van zulke mooie poldertochten op dezelfde dag……..

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!