De Trainingstocht voor de Vierdaagse

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Na een drukke week, waarin ik veel bezig ben geweest met de WSB van de RWV en foto's van het Wandelweekend, breekt de 14e juni aan: de Trainingstocht voor de Vierdaagse van de RWV staat op het programma! Verleden week na de Seutervierdaagse heb ik bij de Schie- en Delflandtocht alleen maar een 5 km gelopen, dus ik heb wel weer zin in een toggie!

Ik heb trouwens van die 5 km geen verslag gemaakt, maar wel foto's natuurlijk! Die zijn te bekijken in een album op de site van de RWV. Maar nu dan de Trainingstocht. Ik hoefde geen wandelboekplaatjes mee te nemen dit keer, omdat Gerrit ze gedrukt heeft en natuurlijk zelf meeneemt. Ik hoef dus niet zo heel erg vroeg te zijn, en rond kwart voor zeven pik ik Suze op in Ridderkerk.

Om ongeveer toen over zeven arriveren we bij de start in het clubgebouw van WION in Rotterdam Ommoord. Het is al gezellig druk en terwijl Suze een kopje koffie haalt (zij loopt niet mee vanwege een blessure, maar is alleen voor de gezelligheid mee gegaan) schrijf ik me in. Ik twijfel even of ik voor de 25 of de 35 zal gaan, maar het wordt uiteindelijk toch de 25.

Ik ken mezelf, dit is een supergezellige tocht, met veel rusten en ik blijf natuurlijk weer overal plakken. 25 km is dus mooi genoeg, dan heb ik zeeën van tijd. Het startbureau is namelijk open tot 18.30 vandaag, vanwege de langste afstand van 55 km. Om half acht houdt Gijs een korte speech en dan worden de routes uitgedeeld van de 35, 45 en 55 km. De 25 km moet nog een half uurtje wachten.

Dit laatste vanwege de eerste verzorgingspost, als de 25 km lopers ook om half acht weg zouden mogen, komen ze daar veel te vroeg en is de soep nog niet klaar. En dat zou zonde zijn natuurlijk! Ik wacht dus braaf m'n beurt af, en het valt mee, al om kwart voor acht komen de routes van de 25 km ook op tafel en kan ik op pad.

Het is heerlijk wandelweer, een prima temperatuur en een lekker windje. Alleen jammer voor de foto's dat het zonnetje niet zo uitbundig schijnt, zeker in het eerste deel van de tocht overheerst de bewolking. Maar toch teken ik voor dit weer, van mij mag het zo de hele zomer zijn, ik kan nu eenmaal niet goed tegen hitte. En een zonnetje vind ik weliswaar erg vrolijk, maar vaak wordt het me dan te warm.

Het eerste deel van de route gaat door wat woonwijken en ook over het mooie Prinsemolenpad. Dit pad eindig bij een haventje en een kleine oude brug bij een sluisje en als ik aan kom lopen, gaat die zowaar open! Zo vaak als ik hier nou al geweest ben, dit heb ik nog niet eerder meegemaakt en samen met wat medewandelaars wacht ik geduldig tot een hele sliert kleine bootje met daarin kinderen, voorbij is.

Hierna komt de splitsing van de 25 km met de andere afstanden en ik wandel een heel stuk evenwijdig met de spoorlijn tot we in een park bij de eerste verzorgingspost komen. Hier zijn Ariaan en Gijs druk bezig met de soep en ik heb mazzel: de tomatensoep is net klaar! Hoewel, mazzel, de soep is nu natuurlijk wel kokend heet!

Ik zit hier dus wel eventjes, blazend in de soep en ik maak her en der een praatje met medewandelaars. Daarbij laat ik mijn rugzak onbeheerd staan en twee mannen maken zich een beetje bezorgd dat die rugzak misschien vergeten is. Wat heerlijk dat je in het wereldje van wandelaars je spullen gewoon nog zo kunt laten staan. Ik hoop dat dat nog heel lang duurt!

Dan ga ik op pad naar de tweede rust, die zit niet zoals gewoonlijk in het Hoekse Hout, die zijn (tijdelijk) gesloten, maar bij een honkbalvereniging een stukje eerder. Dit tussenstukje is dus niet zo lang, maar we lopen wel door een mooi natuurgebied en ik kan volop foto's van mooie bloempjes maken, hoewel dat met het stevige windje niet altijd meevalt!

De rust bij de honkbalvereniging is pico bello, we kunnen lekker buiten zitten en er staan vriendelijke mensen achter de bar. Hoeveel de koffie er kost weet ik niet, Geert betaalde voor mij en wilde er niet van weten dat ik wat aan hem terugbetaalde, bedankt Geert!

Het volgende stuk naar de tweede verzorgingspost is nu wat langer omdat de honkbalvereniging zoals al gezegd wat vroeger zat dan het Hoekse Hout. In dit stuk kronkelen we door het bos heen dat het een lieve lust is. Hoge Bergse Bos, of Lage Bergse, ik weet het verschil nooit, het is heerlijk lopen, vooral omdat het zonnetje steeds vaker doorkomt en je dan in het bos natuurlijk lekker in de schaduw loopt.

En dan komt de pittige klim de golfbaan op. Tja, op een Trainingstocht voor de Vierdaagse mag zo'n klim natuurlijk niet ontbreken! Het valt me op dat de golfbaan opeens anders heet, het is nu "De Hooge Rotterdamsche". En hoog is ie inderdaad, maar in drie etappes en op m'n dooie gemakje kom ik boven en word beloond met een prachtig uitzicht op de Rotterdamse skyline.

De afdaling is zo mogelijk nog moeilijker dan de klim, een vervelende ongelijke trap, maar eenmaal beneden weet je dat het ook niet zover meer is naar de verzorgingspost. Die staat bij Natuurcentrum Rotta, waar we onze eigen verzorgingspost mogen inrichten en in hun gebouw eventueel koffie kunnen kopen en het toilet mogen bezoeken, ideale samenwerking.

Natuurlijk is het ook hier weer beregezellig en ik neem een beker overheerlijke fruitsalade, vers gemaakt door Yvon, Astrid, Lilian en Corina. Na een toiletbezoekje besluit ik om ook nog maar een kopje koffie met cake te nemen, m'n gemiddelde is toch al niet meer om over naar huis te schrijven, mag dit oponthoud er ook nog wel bij.

Ik maak nog wat foto's van de verzorgingspost en zet ook pijler John op de foto, terwijl die heerlijk in het gras ligt uit te rusten van zijn pijl-arbeid. Ik heb iemand nog nooit zo snel overeind zien komen en hij dreigt me met alles wat mooi en lelijk is als ik hem op de voorpagina van de volgende WSB zet, hahaha, wacht maar af John!

Dan de laatste zes kilometers, met nog een stukje langs de Rotte en een korte tussenstop bij de kinderboerderij. Rusten hoef ik hier niet meer, maar ik vind beessies kijken altijd erg leuk en de reacties van de kinderen als er weer eens een grote geit naar ze hapt, zijn hilarisch!

Vlak voor het eind kom ik nog langs een huis dat van top tot teen in de Feyenoordkleuren is getooid, tot de geraniums in de bloembakken toe. Dit keer hangen er ook oranje vlaggetjes bij, moet kunnen! Dan ben ik weer terug in het startbureau, waar ik me afmeld en natuurlijk nog even gezellig een praatje maak. Suze haalt nog een bakkie koffie voor me en daarna gaan we weer terug naar huis, ik zet Suze in Ridderkerk af en tuf tevreden verder naar Rozenburg, het was weer een geweldige dag!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!