De Molenviergangtocht

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

De Molenviergangtocht in Aarlanderveen is altijd één van m'n favorieten geweest. Heerlijk door de polders, veel asfalt en goed gepijld. Met de rusten wilde het nog wel eens karigjes zijn, maar voor de rest was het altijd prima in orde! Verleden jaar had ik verteld dat er nog één button van de viermolens in m'n verzameling ontbrak en later kreeg ik die heel vriendelijk thuisgestuurd, omdat ze dit jaar overgingen op nieuwe beloningen.

Het was dit jaar namelijk de 40ste Molenviergangtocht en ter ere van dit jubileum waren er nieuwe parcoursen uitgezet en kwamen er dus ook nieuwe beloningen in omloop. Omdat dit jaar de Voetstappentocht op de zaterdag in dit weekend was, toog ik op zondagmorgen in alle vroegte naar Aarlanderveen. Starten mocht al om 7 uur, en ik hou er wel van om vroeg te starten.

Helaas gooide een wegafzetting roet in het eten en zo arriveerde ik toch ruim na zevenen pas bij de start. Ik kon nog een parkeerplaatsje vlakbij vinden en wandelde naar de bekende speeltuin voor de aanmelding. Het eerste wat ik zag was de nieuwe beloning, die zag er erg leuk uit en hij was niet in de vorm van een medaille, maar in de vorm van een sleutelhanger. Ik besloot dus maar om met beloning te lopen.

Van de routebeschrijving schrok ik wel even. Het bleek dat we fietsknooppunten moesten volgen en de hele beschrijving bestond uit zo'n 8 aanwijzingen. Tevens werd er vermeld dat het geen 25 km, maar 28 km was. Nou ja, goed, als ik dat van tevoren weet is dat niet zo'n ramp, maar drie kilometer afwijking is wel erg veel natuurlijk!

Nou, dat volgen van fietsknooppunten was geen succes! Die punten liggen voor wandelaars veel te ver uit elkaar. Fietsers hebben natuurlijk een veel hogere snelheid en die zijn veel sneller bij een volgend punt dan wandelaars. Gevolg is dat je maar loopt, en loopt, en loopt, en geen enkele aanwijzing ziet of je wel goed gaat. Waarna je natuurlijk gaat lopen twijfelen. Kortom, geen succes zoals ik al zei!

Er zaten wel hele mooie stukken in de route, maar (en dat komt natuurlijk ook doordat je langs fietsknooppunten loopt) ook een kilometerslang fietspad naast een vrij drukke verkeersweg. Alweer: voor fietsers is zo'n stuk natuurlijk zo gepiept, maar voor wandelaars was het veel te lang!

Op de route stond een rust vermeld op ca. 15 km, maar voor dit punt waren er al verschillende restaurantjes open. De eerste die ik probeerde liet me wel heel erg lang wachten op m'n koffie en daar ben ik dus onverrichterzake vertrokken. Tja, als wandelaar ben je nou eenmaal geen dagjesmens die de tijd heeft om uren op een kopje koffie te wachten je wilt door!

Gelukkig kwam ik iets verderop langs een Bruin café "De Noordse Plassen", waar het helemaal niet druk was en waar ik binnen no time een heerlijke kop koffie voor m'n neus had staan. Een gezellig babbeltje met de uitbaatster en ik kon er weer helemaal tegenaan. Ik zat hier op ca. 11 km.

Nadat we eindelijk het fietspad langs de weg verlaten hadden, kwamen we over wel een prachtig pad te lopen. Langs het water, met lentebloemen aan alle kanten om je heen en de vogeltjes maar fluiten! Want de omgeving hier is en blijft schitterend natuurlijk! Toen ik langs een uitkijktoren kwam heb ik die uiteraard even beklommen en van het uitzicht genoten.

Ook heb ik hier behoorlijk veel foto's van mooie bloempjes lopen maken en ietsje verderop kwam ik Nel en Sjaak tegen, die een eigen rust bij een picknickbank hadden ingelast. Zij liepen ook de 25 km en waren vroeg in het parcours al de mist in gegaan en liepen nu eigenlijk op het 40 km parcours (de 40 en de 25 liepen hier tegengesteld aan elkaar). Ze hadden net besloten om hier maar om te keren en vanaf hier weer wel met de 25 km mee te lopen. Toch een teken van de verwarring waarin iedereen verkeerde!

Even later waren we dan bij de rust op 15 km, alleen stond GPS al op 19 km, ik vermoedde dus dat de totale afstand wel eens veel langer dan 3 km te lang zou zijn! In de rust was het wel erg leuk, er waren heerlijke zelfgebakken koeken bij de koffie en achter het gebouwtje was een beeldentuin, waar ik natuurlijk even een kijkje ben gaan nemen.

Na de rust ging het verder richting Meije, waar we uitkwamen bij de bekende potloodtoren. Hier gingen we het Meijepad op, een schitterend pad dwars door de plassen heen. Ook over een prachtige witte brug, hoog boven het water. Aan het eind van dit pad komen we op dezelfde weg uit als waar we vanmorgen liepen en ik begreep waarom Nel en Sjaak hier de fout in waren gegaan. Op de heengaande routebeschrijving werd het Meijepad wel genoemd, maar moest je er niet heen, echt wel verwarrend!

Een klein stukje tegengesteld aan vanmorgen en toen gingen we nog een ontiegelijk lange lus maken. De richtingaanwijzers gaven aan dat we naar rechts moesten en dat zou ook wel geklopt hebben met die 28 km, maar we werden nog verder rechtdoor gestuurd. Eindeloze polderwegen, normaal niks mis mee, maar als je al zóver over de afstand heen zit, is het niet leuk meer!

Ik snap wel waarom ze de route zo gedaan hebben, nu kwam je aan het eind nog langs twee van de vier molens van de Molenviergang. Want een Molenviergangtocht maken zonder dat je langs de molens komt, kan natuurlijk ook niet! Zoals gewoonlijk is het zicht op de molens prachtig, maar ik ben vooral blij dat ik er nu bijna ben, ik ben er wel een beetje klaar mee eigenlijk...

Als ik na 30,3!!!! km eindelijk binnen ben maak ik wel even melding van het feit dat die fietsknooppunten geen succes waren en dat de route dus geen 25, zelfs geen 28, maar maar liefst 30 km was! Ze hadden al veel meer klachten gekregen en er werd me verzekerd dat er volgend jaar weer gewoon gepijld zou worden. Ik hoop het maar, en ook dat de route dan wat beter aan de afstand is, anders ben ik bang dat Aarlanderveen favoriet af is!

Maar goed, ik geef iedereen graag een tweede kans en een beetje sneu vind ik het ook wel voor de organisatie. Ze hebben ons ongetwijfeld een plezier willen doen met hun tocht en ik vind het jammer dat het zo slecht is uitgepakt. Je gunt tenslotte iedereen een mooi jubileum, maar dat is er op deze manier niet van gekomen. Jammer.

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!