De Tulpenwandeltocht
Klik op het plaatje om de route in Google
Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van
het plaatje
Het beloofde mooi weer te worden, maar voor de zekerheid had ik toch maar een polo met lange mouwen onder m'n T-shirt aan gedaan. Wel m'n nieuwe knalroze zomerjasje aangetrokken. Op sommige momenten heb ik daar spijt van gehad, zonder zon was het af en toe best koud!
De start was lekker vroeg, om 8 uur voor de 40 en 25 km, en net toen ik aan kwam rijden was de "officiële" start met het startschot door de burgemeester van Middelharnis. Daar ging de hele meute en ik was blij dat ik wat later was, starten met een drom mensen tegelijk is nu eenmaal niets voor mij! De inschrijving ging vlot en er werd me verteld dat de route anders was dan 2 jaar geleden, we zouden nu door wat meer dorpskernen komen.
Ik was dus best benieuwd en ik was ook wel benieuwd of we nog veel tulpen te zien zouden krijgen! Wegens de extreem vroege bloei dit jaar, komen veel organisaties in de problemen. Zo is de tocht Bloeiend Zijpe een week vervroegd en zitten ze bij het grote bloemencorso met de handen in het haar omdat alles al zowat uitgebloeid is!
Maar voorlopig wandelen we eerst via een lange weg naar het oude centrum van Middelharnis. De zon schijnt nu volop en het ziet er bij het kleine haventje beregezellig uit! Vooral een huis met ontelbare bloembakken buiten ziet er schattig uit! Ook zet ik een beeldje van het zogenaamde "kofjekokertje op de foto. |
Aan de andere kant van het water wandelen we een heel stuk terug en gaan daarna de weilanden in. De zon laat weliswaar steeds meer verstek gaan, maar ook zonder zon is het een heerlijk landschap. En àls de zon dan door de wolken piept en je net toevallig langs een weiland vol koeien, schapen en lammetjes loopt, is het Hollandse plaatje compleet!
We arriveren in Sommelsdijk, waar de eerste rust is in het streekmuseum aldaar. We worden opgewacht door prachtig in klederdracht van de streek getooide mensen. Koffie en thee is gratis en als deelnemer mag je ook gratis het museum even bekijken. Natuurlijk doe ik dat eventjes, ik looop 25 km, dus ik heb alle tijd voor zulk soort dingen!
Weer buiten maak ik nog even een praatje met, zo wordt me verteld, een reder, een rijke boerin, een dame van de gegoede stand, een visser en last but not least de veldwachter in vol ornaat. De laatste vertrouwt me toe dat hij nog steeds op zoek is naar Swiebertje, waarop ik weer vraag waar z'n bromsnor dan is! Leuk hoor, weer eens een andere rust dan anders! |
Ook hier trouwens een leuk beeldje, van een koeienwachtertje dit keer. Die moet ook op de foto natuurlijk en ook maak ik een paar plaatjes van mooie gevelstenen. Dan gaan we Sommelsdijk weer uit en vrij snel zijn we bij weer een stempelpost, bij een grote garage. Hier is levende muziek en staat een grote opblaasbare tulp. Heb ik in ieder geval één tulp gezien vandaag!
Even verderop zie ik ineens wel een prachtig perkje tulpen bij een kerkhof, maar daarna komen er kilometers door polders en onafzienbare weilanden zonder kleurige tulpen. Wel komen we langs een weiland waar alle tulpen al gekopt zijn, een enkele witte heeft de slachting overleefd en steekt een treurig kopje op. Ook zijn er in de weilanden prachtige symmetrische lijnen te zien.
Dan komt er een verassend stukje parcours, langs een watertje, omzoomd door bomen en uitbundig groeiend fluitenkruid. En dan opeens, als we dit mooie stukje natuur uitkomen, zijn daar bloeiende bollenvelden! Fleurige tulpen zover als het oog reikt, doet de tocht toch nog zijn naam eer aan! Gelukkig is de zon weer een beetje tevoorschijn gekomen en kan ik mooie zonnige plaatjes maken. |
Ik loop ook even naar de rand van de velden om een fotootje in kabouterperspectief te maken, en dan ga ik weer verder richting de derde stempelpost (en de tweede rust). Die is in manege Oostmoer en ja, als ik daar aan kom lopen herken ik dat nog van vorige keer! Dit is de enige rust waar je moet betalen voor je consumptie, en ook hier is het niet echt duur, dus het is een voordelige tocht vandaag!
Als ik de rust uit kom is de lucht helemaal opengetrokken en schijnt er een heerlijk zonnetje. Ik ben op slag de kou, die me op de vorige stukjes parten speelde, vergeten en loop heerlijk te genieten van het weidse landschap. Langs een lange asfaltweg komen we nog langs een paar tulpenvelden en dan lopen we Stad aan 't Haringvliet binnen.
Hier staat de laatste rust, een kraampje waar ons een pannenkoek, een appeltje en een flesje water wordt aangeboden. Allemaal helemaal gratis, aangeboden door "Stad". Die pannenkoek kon ik me nog herinneren van twee jaar geleden en ik had me er echt op lopen verheugen. Hij smaakte heerlijk! Ik heb ook nog een appeltje meegenomen om thuis op te eten. Bij het kraampje staat ook een oudhollands draaiorgeltje, zodat we op gezellige muziek getrakteerd worden. |
Bij een jachthaven iets verderop is mogelijkheid om even naar het toilet te gaan, prima geregeld! Dan lopen we over een lang fietspad langs het Haringvliet. Aan de linkerkant staan gigantische windmolens en aan de rechterkant heb je uitzicht op de witte zeilen van de zeilbootjes op het water. En dat alles overgoten door een heerlijk zonnetje, m'n liefje wat wil je nog meer!
Als we weer landinwaarts gaan, komen we nog een keer langs uitgestrekte tulpenvelden, dit keer overwegend in de (mijn favoriete!) kleur geel! Wat een prachtig en vrolijk gezicht, ik neem me voor om straks ter ere van Pasen een bosje gele tulpen te gaan kopen!
Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.
Vergeet mijn gastenboek niet!