
2e Tocht Winterserie RWV
2013-2014
Klik op het plaatje om de route in Google
Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van
het plaatje
| De eerste tochten van de winterserie van de RWV vallen altijd lekker snel na elkaar. Hebben we op 3 november de eerste tocht gehad, op 17 november staat de tweede al op het programma. Zoals gewoonlijk haal ik Suze op en getweeën arriveren we rond 9 uur in het startbureau. |
Zoals gewoonlijk is het hartstikke gezellig in het startbureau en ik denk toch dat dat ook komt doordat niet alleen recreatieve wandelaars aan deze serie meedoen, maar ook prestatie- en snelwandelaars. Zo zijn dus alle mensen die je anders òf alleen bij een wedstrijd òf alleen bij een wandeltocht ziet, nu allemaal aanwezig.
Op een gegeven moment wordt het zo druk, dat Gijs besluit om de wandelaars maar fiks vroeger te laten vertrekken, zo hebben ook nieuw aankomenden even een zitplaatsje voor een kopje koffie. Ikzelf loop nog gezellig met iedereen te kletsen, maar om een uur of 10 ga ik toch ook op pad.
Dan word ik ingehaald door Theo, die laat z'n tempo even zakken en zo lopen we gezellig keuvelend samen een stukje op. Vlak voor de splitsing met de 5 km horen we opeens een enorme herrie en als we bij de splitsing om de hoek kijken naar waar de 5 km-route verder langs het hertenkamp gaat, zien we dat daar net een joekel van een boom is omgevallen.
De boom ligt dwars over het pad, heeft in zijn val een stuk van het hek rondom het hertenkamp vermorzeld en naast de boom staat een vrouw bij een krijsend kindje. We snellen ernaartoe en gelukkig blijkt dat het kind nèt onder de boom door was toen hij viel. Op wat schrammen in z'n gezicht na is hij ongedeerd.
Wachtend op Ludo wijs ik een paar 5 km lopers een omweg en als Ludo gearriveerd is, is de route snel opnieuw gepijld. Er was maar een klein omleidinkje nodig, als ikzelf wat krijt bij me had gehad, had ik dat zelf wel even kunnen doen! Na afloop hoor ik dat Ludo nog allerlei moeite heeft gedaan om de boswachter te waarschuwen, zonder resultaat, en dat uiteindelijk de politie maar is gebeld. Het hek was namelijk zodanig stuk dat er risico bestond op een ontsnappingspoging van de herten in het kamp.
Dit alles heeft natuurlijk aardig wat tijd opgeslorpt en ik besluit om verder te gaan op de 10 km, dan kan ik het rustig op m'n gemakkie blijven doen, de 15 km zou nu toch een beetje haasten worden! Al gauw ben ik weer lekker op pad en de 10 km route blijkt helemaal door het bos te gaan.
En dan ben ik weer terug in het startbureau waar de val van de boom natuurlijk het gesprek van de dag is. Dit keer was er meer spanning bij de wandeltocht dan bij de wedstrijd! Ik neem nog een lekker kopje snert en later trakteert Julia op cake vanwege haar verjaardag. Dan breng ik Suze weer thuis en rijd zelf ook weer huiswaarts, een enerverend wandeldagje zit er weer op!
Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.
Vergeet mijn gastenboek niet!
