De Strandwalwandeling

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Op 13, 14 en 15 september werd in Rijswijk het vijfde Strandwalfestival gehouden. Een strandwal is de plek waar de eerste bewoners hun huizen neerzetten op een prehistorische duinenrij. De Rijswijkse strandwal is in feite de huidige Van Vredenburchweg en daar heb ik m'n hele jeugd vlakbij gewoond! Sinds 2011 wordt tegelijkertijd met het festival de Strandwalwandeling door wsv Haaglanden georganiseerd en zo stond deze dus voor het derde jaar op het programma.

De eerste twee edities heb ik met veel plezier gelopen, dit is een tocht die recht doet aan alle mooie groene plekken en plekjes die Rijswijk kent, en dat zijn er nogal wat! Vroeger werd wel gezegd dat men in Rijswijk éérst het groen aanlegde en daarna pas ging bouwen en dat is overal in de stad terug te zien. Verleden jaar was het onverwachts heel erg warm en heb ik een kortere afstand gelopen, maar nu werd er lekker wandelweer voorspeld op zondag, na een hele natte zaterdag.

Aangekomen bij de start bleek het startbureau gehuisvest in een tent buiten de kantine van de voetbalvereniging. De kantine was wel open, want je kon er gebruik maken van de toiletten. Beetje vreemd dat dan het startbureau ook niet even binnen kon zitten, zulk lekker weer was het nou ook weer niet om de hele dag in een tentje buiten te bivakkeren!

Al gauw bleek dat de route dit keer precies het omgekeerde was van de route in de vorige twee jaar. Eerst dus het lusje over het festivalterrein en door Oud-Rijswijk. Dat had als voordeel dat het nog niet druk was en dat je dus lekker door kon lopen. Helaas miste je op deze manier ook alle gezelligheid van het festival! Zo waren bijvoorbeeld de braderie en de grote muziekstand rondom De Naald in het Rijswijkse Bos nog in aanbouw, en natuurlijk waren de gezellige terrasjes in het Hart van Rijswijk nog onbemand.

Ook kwam ik nu op een onzalig tijdstip bij m'n moeder langs, na drie kilometer al een kopje koffie gaan drinken vond ik veel te vroeg en zo wandelde ik over de officiële route over de Lindelaan. In gedachten heb ik wel even gewuifd naar mams. Via de Rembrandtkade en een leuk klein naamloos parkje kwamen we bij het Jaagpad. Heerlijk genieten langs het water. Ook maakten we een klein lusje langs de haven van Rijswijk.

Weer terug bij het Jaagpad zat daar de eerste rust na ca. 7,5 km bij volkstuinvereniging Lommerrijck. Heerlijk koffie met koek voor de schappelijke prijs van 1 euro. Hier kwam ik Nel en Sjaak en Mirjam tegen. Voor de rest heb ik vandaag geen bekenden gezien. Na de rust ging het verder over het Jaagpad, om na een tijdje het Elsenburgerbos in te gaan. Dit bos is aangelegd op grote afvalbergen en heeft daardoor een heuvelachtig karakter. Gelukkig hoefden we niet veel te klimmen…

Om bij het volgende park (het Wilhelminapark) te komen, moeten we eerst de A4 oversteken. Een beruchte weg die nu eindelijk, na ruim 40 jaar gesteggel, doorgetrokken gaat worden naar Schiedam. Het uitzicht vanaf het viaduct wordt belemmerd door hoge metalen hekken, hier werd ooit een steen op de snelweg gegooid, met dodelijke afloop.

Vanuit het Wilhelminapark komen we uit in buurtschap Sion, waar vroeger achtereenvolgens een klooster en een landgoed heeft gestaan. Het ligt op de grens met Delft en het Westland en we pikken dan ook een klein stukje Den Hoorn in het Westland mee. Langs het geraamte van een boerderij uit vroeger eeuwen kruisen we de A4 weer (nu onderlangs) en komen bij de tweede rust in de kantine van een voetbalvereniging. Ook hier een lekker bakkie voor een schappelijk prijsje.

Dan komt er een heerlijk stukje door de Hoekpolder met uitzicht op de Schaapweimolen. Door de Hollandse wolkenlucht boven de weilanden waan je je hier echt buiten, hoewel je natuurlijk toch vlakbij de grote stad loopt. Langs het water gaat het weer verder terug richting Rijswijk en daar komen we langs crematorium Eikelenburg.

Helaas loop ik hier een stukje verkeerd. De bepijling is naar ik later begreep al op vrijdag gedaan en na de regen van zaterdag staan er alleen hier en daar nog vage pijlen. Maar veel is helaas verdwenen en ik kan er nog wel redelijk uitkomen omdat ik hier bekend ben en de tocht al eerder gelopen heb, maar voor veel anderen is het een zoekplaatje. Jammer, ook voor het werk dat de pijlers eraan hebben gehad!

Nadat ik weer op het goede spoor terecht ben gekomen, is daar de derde rust in het zwembad van het sportcentrum De Schilp. Hier is de koffie wat duurder, maar je krijgt er een heerlijk chlooraroma gratis bij! De rusten zitten trouwens in deze omgekeerde route wel beter qua indeling en afstand.

Het laatste stukje gaat door achtereenvolgens de parken De Voorde en Overvoorde, het Kruisvaarderspark, Park Huis te Lande en het Julianapark weer terug naar de start. De laatste drie kwartier trekt de lucht helemaal dicht, dus zo te zien heb ik de mooie uren van dit weekend er precies tussenuit gepikt!

Weer terug in de winderige tent meld ik me af en maak een complimentje over de tocht, waarbij ik toch ook even de wat matige bepijling noem. Het is eigenlijk het enige minpuntje van deze tocht, voor de rest heb ik ervan genoten en volgend jaar ben ik zeker weer van de partij!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!