Midweektocht VTM Maassluis
Route 29: Door het Westland en De Lier

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Op 1 september begint de meteorologische herfst en hoewel er deze dagen enorm warm en zomers weer wordt voorspeld, is het voor mij dus gewoon herfst! Ook als de zon schijnt: door de wat lager staande zon worden er veel meer schaduwplekjes gecreëerd dan in de zomer en dus is het buiten ook veel beter uit te houden. Ik besluit om dus toch maar een tochtje in Maassluis te gaan lopen.

Rond kwart voor tien ga ik op pad en al gauw blijkt dat we een zonovergoten Westland in trekken. Ik vind het heerlijk wandelen zo tussen de weilanden en later tussen de kassen. Ik kom langs prachtige huizen van tuinders en langs grote Westlandse bedrijven, om even later een natuurgebiedje in te duiken. Ik geniet van ieder plekje schaduw, want het wordt inderdaad warm, heel erg warm! Een beetje wind zorgt wel voor wat verkoeling, maar als je midden tussen de kassen loopt valt die wind uiteraard helemaal weg en is het bloedje heet.

Maar hoe warm het ook is en hoe zomers het ook lijkt, toch volgt onverbiddelijk de herfst in het kielzog van de zomer en ik fotografeer volop de tekenen van de wisseling der seizoenen: verkleurende bomen, een spinnetje in z'n web, afgevallen boombladeren, besjes aan de struiken, groene eikeltjes en kastanjes nog in hun ruwe bolster. Zelfs de bloemen doen mee aan de herfstkleurenpracht!

Ik kom langs een stalletje waar je pompoenen kunt kopen en dat ziet er zo gezellig uit dat ik mijn rugzak vol met negen kleine pompoentjes laad. En dat alles voor € 3,50! M'n rugzak wordt er wel erg zwaar door, maar dat heb ik er graag voor over. Even verder komen we in De Lier, waar het zo warm is dat zelfs de standbeelden dorst hebben. In een gezellig winkelstraatje neem ik bij een eetcafeetje even een lekker bakkie koffie.

Hierna lopen we een heel stuk over smalle voetpaadjes echt helemaal tussen de kassen, als de route me zo niet gestuurd had, zou ik er zelf nooit gekomen zijn. Het lijkt namelijk net of je gewoon op privégebied loopt en dat zal ook ongetwijfeld zo zijn, maar er wordt gewoon doorgang voor wandelaars verleend. Erg leuk!

Via een stukje langs de snelweg en een laatste zonnige en dus hete weg, zonder schaduw dit keer, bereik ik de finish weer. Omdat ik dit keer wat vroeger ben vertrokken is de startbureaubemanning nog aanwezig en ik drink een koude cola. Het is gezellig druk en het blijkt dat de medewerkers van de Furieademars druk aan de voorbereidingen bezig zijn. Ik wens ze veel succes en vertrek dan weer richting Rozenburg. Toch leuk, deze midweekwandelingen!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!