De Lytse Meerslag om Bolsward

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Al een paar maanden geleden had ik me ingeschreven voor de Meerslag om Bolsward en tegelijkertijd een overnachtingsadres geregeld via Vrienden op de Fiets. Zowel de tocht als de overnachting bij Adriana (een oudere dame van maar liefst 84 jaar!) waren me verleden jaar erg goed bevallen. Ik hoopte alleen dat het dit jaar niet zo warm zou worden.

Die hoop werd echter een aantal dagen van tevoren al de grond in geboord: er werd een heuse hittegolf voorspeld. Omdat ik dus alles al had geregeld ben ik toch maar gegaan, in de hoop dat het allemaal een beetje mee zou vallen. Nou, dat viel dus vies tegen!

De rit naar Friesland toe was natuurlijk heerlijk. Om zes uur van huis vertrokken, ruim voor de files en ruim voordat de zon echt warm gaat worden. Twee kleine vertraginkjes vanwege een ongeluk en een open brug bij de Afsluitdijk, maar om tien voor half negen arriveerde ik in Bolsward. Ik heb Kiaatje bij Adriana voor de deur geparkeerd en ben naar de start gelopen, dat is amper 5 minuten.

Bij de inschrijving werd ik zowaar herkend, bij naam en toenaam nog wel. Prima geheugen hoor! Er waren nog een paar bekenden: Liana (Jeltsje van het W4W forum) Chris en Jolande, Chiel, en ook Betsy en Akke (Roel was al vertrokken voor de 40 km). Even een bakje koffie gedronken en toen mochten we op pad, maar niet voordat het Friese Volkslied was gezongen. Ik heb er een filmpje van gemaakt, klik op het plaatje hiernaast.

Het eerste begin van de tocht was hetzelfde als vorig jaar en ik liep te genieten van het prachtige weidse landschap. Veel asfalt en leuke stukjes onverhard wisselden elkaar af en er was prima gepijld. Wel begon het al erg warm te worden, zodat ik blij was met ieder stukje schaduw.

Vlak voor Witmarsum zat er een klein stukje nieuw parcours in de 25 km, waardoor de eerste verzorgingspost wat verder weg zat. Later op de route verviel er een stuk zodat de totale lengte beter uit zou komen. Dat mocht ook wel, verleden jaar stond GPS pas stil op bijna 29 km! Vlak voor Witmarsum een klein stukje bos dat je ook loopt met de Elfstedentocht en dan is daar de molen met een verzorgingspost.

Dat is zelfbediening, er liggen broodjes, boter en beleg en je kunt zelf wat smeren. Te drinken is er niet, want zo'n 700 meter verderop is de caférust en daar heb je een consumptiebon voor gekregen. Als ik bij de caférust aan kom, staan Betsy en Akke net op het punt van vertrekken. Ik geniet van een kopje koffie en maak een praatje met Liana.

Dan valt er een klein buitje regen, heel kleintje maar hoor, en ik loop ca. 5 minuutjes met de paraplu. Daarna gaat het over lange, rechte, schaduwloze wegen richting Schraard en de hitte begint bij mij zijn tol te eisen. Het vocht van het regenbuitje is allang verdampt en de temperatuur stijgt. Van Liana hoorde ik later dat haar thermometertje tegen de 40° aangaf!

We gaan door de pittoreske dorpjes Schraard en Longerhouw en dan bereiken we na 20,8 km de verzorgingspost. Gelukkig veel beter aan de maat dan verleden jaar, toen was ik hier pas na 24,4 km! De verzorgingspost zit in een schuur bij een boerderij en ik zijg in een stoeltje neer. Ik drink maar liefst twee bekertjes icetea met perziksmaak en dat terwijl ik helemaal geen perzik lust … Maar het is nat en koud, dus vind ik het wel best!

Ik mag even gebruik maken van het toilet en dan ga ik op voor het laatste stukje. Dat is niet leuk. Dwars door de weilanden, waar geen greintje schaduw is te vinden en die zon maar branden. Wind staat er ook bijna niet en ik voel me gewoon ziek van de warmte worden. Bij de volgende boerderij kom ik weer een beetje bij in de schaduw en dan komt er weer zo'n lang stuk zonder schaduw.

Aan het eind daarvan ga je onder de snelweg door en daar hang ik zeker 5 minuten over een hek langs het fietspad in de koelte onder het viaduct. Ik vind dit echt niet leuk meer. Weer terug in de zon heb ik zelfs moeite om recht te blijven lopen en als ik een rijtje bomen met de bijbehorende schaduw zie, besluit ik om 1100 meter voor het eind nog een rust in te lassen. Ik ga aan de voet van een boom zitten en eet wat zoute crackertjes en drink nog wat. Maar omdat ik nagenoeg niet zweet, raak ik al dat vocht niet kwijt en krijg een compleet opgeblazen gevoel. Ik heb inmiddels ook de bekende pijn op m'n borst al een paar keer gevoeld: het teken dat ik teveel hooi op m'n vork neem.

Over het laatste stuk van vier kilometer heb ik ruim anderhalf uur gedaan als ik eindelijk het startbureau weer binnen kom. Ik ben compleet afgepeigerd, neem nog een glaasje cola en vertrek dan naar Adriana. Daar neem ik een koel bad en kom even bij op een schaduwrijk balkon.

Maar later op de avond blijkt dat ik de warmte niet uit m'n lichaam krijg en ik besluit om in ieder geval de tweede dag niet te gaan wandelen. Dat heb ik ook niet gedaan, ik ben met de auto heerlijk gaan sightseeën, Planetarium in Franeker bezocht, gegriezeld bij de mummies in de kelder in Wieuwerd, koffie gedronken in Makkum en een ijsje gegeten in Hindeloopen.

Ook dag drie heb ik niet meer gewandeld, maar in plaats daarvan heb ik de Havenstedenroute gereden, fijn in koele auto. Halverwege de middag kwam het voorspelde noodweer aanzetten en daar heb ik in Harlingen een mooie foto van kunnen maken. Was best wel blij dat ik toen niet op het platteland liep …

Daarna terug naar het startbureau om op Aart te wachten, die zou met me mee terug rijden. Ook Roel, Betsy en Akke nog even gezien en de organisatie bedankt voor de leuke tocht, ook al heeft die voor mij dus helaas maar één dag geduurd. Ik heb gezegd dat ik volgend jaar graag terug kom, maar dat ze dan wel voor een temperatuur van onder de 23° moeten zorgen … De terugweg verliep vlot, al met al heb ik een erg leuke tijd gehad in Friesland!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!