De Seuter Wandelvierdaagse
Dag 4: Rondje Puttershoek

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik
hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

 

 

 

  En voor de vierde keer op rij liep de wekker om 5 uur af, toch zijn de dagen omgevlogen! Ik had er best lang naar uitgekeken naar deze vierdaagse en nu is het alweer zowat voorbij. Ook deze morgen zag ik de zon als een rode bal opkomen en zo rond vijf over zes was ik eer op pad naar 's-Gravendeel, de weg kan ik inmiddels dromen!

 

Aangekomen bij de start valt me op dat ik vrij veel "nieuwe" gezichten zie. Misschien mensen die vrijdags vrij zijn, of vrij genomen hebben voor een lang weekend. Ik zeg alle bekenden gedag en meld me aan. Dan ga ik een kijkje nemen bij de "seuterbakker", de seuters liggen al te pruttelen in de reuzel. Ik neem me voor om ze vanmiddag in ieder geval te proberen, maar ik ben niet zo'n aardappelliefhebber, dus ik ben bang dat het aan mij niet besteed is!

 

We beginnen vandaag direct vanuit de start met een leuk grasdijkje langs het water. Het is nog heerlijk koel zo vroeg in de ochtend en de zon tovert twinkeltjes op het water. Een grote boot komt voorbij gevaren en ik loop natuurlijk weer volop te fotograferen.  

 

Dan gaan we een bekend fietspad op, dit heb ik met de Seuter Wintertocht vaak in tegengestelde richting gelopen, leuk om het nu ook eens van deze kant te zien! Er staat in het begin een grote rij bomen aan de rechterkant en die zorgt voor een hoop schaduw, die nu eigenlijk nog niet nodig is, maar toch wel lekker!

Na verloop van tijd houdt de bomenrij op en lopen we over een heerlijk rustige lange asfaltweg dwars door de polders heen. Prachtig, helemaal spekkie voor m'n bekkie, alleen al die veeroosters vind ik verschrikkelijk. Maar wel leuk dat je daardoor tussen de loslopende schapen heen moet laveren. De lammetjes zijn al erg groot, maar blijven toch nog in de buurt van hun moeder.

 

  Dan komen we bij een molen, waar een theetuin is en ik zie dat we daar vanmiddag de laatste rust hebben en dan dezelfde weg teruglopen. Nu lopen we de molen voorbij en komen langs het kerkje van Puttershoek en het haventje waar de veerdienst en het café van Pleun Verkerk is. Langs de nieuwe fabriek van de Suikerunie en een oude schoorsteen van de oude fabriek, arriveren we bij de eerste rust.

 

De kantine van een wielrennervereniging, toch wel leuk dat we deze week veel van dat soort rusten hadden. Zo blijven de consumpties schappelijk in prijs en hebben de verenigingen ook een leuke extra omzet. Na deze rust komt zo'n beetje het mooiste gedeelte van de vierdaagse: een hele lus over eindeloze asfaltwegen, lekker lang en lekker recht!

Het is wel behoorlijk warm en ik ben dan ook blij dat er sommige stukken in de schaduw zijn. Aan het eind van deze lus komen we weer terug in Puttershoek en gaan richting de rust bij de Kees Verkerk Baan. Onnodig te zeggen dat dat een ijsbaan is. Hartstikke leuk daarbinnen, veel oude schaatsen aan de muur, een soort slee die Kees Verkerk uit Noorwegen heeft meegenomen en de nodige foto's en schilderijen.

 

Een wandelaarster die net weg gaat als ik binnenkom krijgt een foto met handtekening van Kees en natuurlijk biets ik er ook eentje. Leuk hoor, wat een jeugdsentiment allemaal! Na een kopje koffie en nadat ik me wat opgefrist heb, ga ik op pad voor de laatste rust van deze vierdaagse.  

 

Ook dat is een erg leuk stuk, eerst eventjes door Puttershoek en dan langs de kerk naar het jaagpad langs het water. We passeren een leuk oud ophaalbruggetje en een gewone brug en de derde brug mogen we over. Ook hier ben ik wel vaker geweest en ik weet dat aan de overkant Karin van Vliet woont. En ja hoor, ze ziet me aankomen en we maken gezellig even een babbeltje. Een drankje sla ik af: ik wil liever verder, omdat het steeds warmer wordt.

 

  Hierna volgt een stukje over een natuurpad en de wandelaars van de 25 km route komen tegengesteld aanlopen. Een wandelaarster maakt me er op attent dat er iets verderop wilde paarse orchideeën groeien. Nou kan ik persoonlijk geen orchidee van een paardenbloem onderscheiden, maar ik ontdek ze toch (denk ik tenminste) en zet ze natuurlijk even op de foto.

 

Aan het eind van dit pad zie je de molen opdoemen en via een hoge trap kom je weer bij de asfaltweg uit. Aan de overkant weer een trapje af en dan heerlijk in de schaduw relaxen in de theetuin. Hier ben ik een paar keer met de wintertocht geweest en ik maak grapjes met de eigenaresse, of ik haar nog van de erwtensoep af moet helpen?

Het laatste stuk is inderdaad het tegengestelde van vanmorgen, en waar vanmorgen de hoge rij bomen voor schaduw zorgde, vangt hij nu de wind weg en is het bloedje heet. Echt niet leuk dat stukje! Als ik na de bocht eindelijk in de schaduw kom, hijg ik gewoon ff vijf minuutjes uit. Ik verwacht eigenlijk dat we ook over het grasdijkje terug gaan, maar helaas volgt er nog een ommetje door het dorp.

Dat was echt niet nodig geweest, de afstand was al ruim aan de maat, maar ik volg toch braaf de pijlen. Ik neem vandaag geen ijsje, omdat ik van plan ben om aan de seuters te gaan en na 32,17 km ben ik dan eindelijk bij de finish, de Seuter Wandelvierdaagse zit erop! Ik meld me af en krijg een medaille en een bon voor een portie seuters.

 

Buiten hangen vlaggetjes, er hangt de geur van pasgebakken seuters en met z'n allen bieren we gezellig na. Ik ben niet kapot van de seuters, volgende keer neem ik toch maar weer een ijsje. Maar er zijn liefhebbers genoeg voor, vooral als er een lik mayonaise op zit, maar de echte kenners noemen degenen die ze met mayo eten cultuurbarbaren!  

 

En dan zit het er echt op, ik haal nog een stempel in m'n wandelboekje, bedank iedereen voor de grandioze dagen die ik heb gehad en vertrek dan weer naar huis. Deze vierdaagse is een aanrader voor iedere polderliefhebber (en seuterliefhebber natuurlijk )!

 

 

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

 

 

Vergeet mijn gastenboek niet!