De Seuter Wandelvierdaagse
Dag 2: Rondje Strijen

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En zo is de tweede dag van de Seuter Wandelvierdaagse aangebroken en loopt de wekker weer op een onzalig tijstip af. Maar als ik mezelf het bed heb uitgegooid en de gordijnen open schuif, straalt me een wolkenloze hemel tegemoet. Als ik naar beneden loop, zie ik de zon boven het voetpad voor m'n huis opkomen, het belooft een prachtige dag te worden!

Dit keer laat ik me niet door BramBram in de luren leggen en zo ben ik 10 minuutjes eerder dan gisteren bij de start. Net op tijd om de wandelaars alweer van start te zien gaan, blijkbaar mochten ze iets eerder weg! Gauw maar aangemeld en stempelkaart nummer twee in ontvangst genomen. Nog even toiletteren en GPS instellen en dan kan ik op pad.

Het parcours is een heel klein stukje hetzelfde als gisteren, ik kom weer langs de watertoren en zie aan m'n linkerhand de Kil. Maar volgden we die gisteren een heel stuk, vandaag gaan we al gauw rechtsaf en komt er voor mij een heel onbekend stuk. Prachtige, rustige polderwegen met zicht naar alle kanten, ik loop weer volop te genieten!

Er staan schitterende huizen langs de wegen en ik amuseer me met bordjes, waarop van alles te koop wordt aangeboden, van aardbeien tot haardhout. We gaan richting Mookhoek en lopen daar over een brede weg met hoge bomen. Om niet op de weg zelf te hoeven lopen, worden we een soort ventweg opgestuurd, waaraan de boerderijen liggen. Heerlijk in de schaduw!

En dan is daar Schenkeldijk, daar ben ik gisteren ook geweest, maar nu kom ik er van een andere kant binnen. Gelijk bij het plaatsnaambord is daar De Schenkhoek, waar de eerste rust is. Ik neem hier een kopje koffie en trek ook m'n jasje uit, dat mag de rest van de dag aan de rugzak. De volgende rust zit pas op 18,5 km en ik neem me voor om zo rond de 15 km een bankje op te zoeken voor een eigen rust.

Maar eerst maar weer een paar kilometertjes maken! Het gaat nu dwars door de weilanden richting Strijen en de wegen zijn hier zo mogelijk nog langer, rechter en kaler dan daarnet. Ik ben echt blij dat er wat wind staat, want schaduw is op dit stuk ver te zoeken. En het is nog hartstikke vroeg, ik ben bang dat het vanmiddag erg warm gaat worden.

Strijen gaan we niet echt in, we schampen de buitenwijken en dan komen we weer op het punt waar het gemaal Overwater staat. Dat is al de derde keer sinds zaterdag dat ik hier ben! Nu gaan we niet rechtstreeks naar het gemaal, maar lopen langs een ijsbaan en dan gaat de route een klein stukje door het bos. Ha lekker, schaduw!

Vlak voor we de schaduw weer uitgaan, staat daar een uitnodigend bankje en als ik een blik op m'n GPS werp, blijk ik op 14 km te zitten. Komt dat even mooi uit! Ik neem het er even van, eet wat crackertjes en stuur een foto het internet op. Als bijschrift zet ik erbij dat deze vierdaagse een must is voor iedere polderliefhebber, maar de spellingscorrector maakt daar "hondenliefhebber" van. Ik zie dit pas als ik in de tweede rust ben, veel mensen zullen dit berichtje niet begrepen hebben ...

Na dit intermezzo in de schaduw maak ik me op om het open land weer in te gaan en dat is het allermooiste, kaalste landschap wat je je in kunt denken! Na al die koude maanden bekent de lente nu eindelijk kleur en duizenden boterbloemen toveren de weilanden geel. Ik kom op hetzelfde punt als waar ik tijdens de Biwanto een foto nam met het bijschrift: wat zou het mooi zijn als de zon scheen. Welnu, ik heb daarmee niks teveel gezegd, nu schijnt de zon en het is inderdaad schitterend!

Ik loop weer langs het gemaal en langs de wegwerkzaamheden aan de Waleweg en dan draai ik de Keizersdijk op. Daar ergens moet de tweede rust zitten. Maar allemachies zeg, wat is die Keizersdijk lang! Ik weet waar ik zijn moet, in De Gouden Leeuw, maar op een gegeven moment begin ik toch te twijfelen, ik ben er toch nog niet voorbij gelopen?

GPS geeft een kilometer verder dan op de routebeschrijving staat aan als ik dan eindelijk bij de rust ben, al vaak gezien dit cafeetje, maar dit is de eerste keer dat ik er binnen ga. Het ziet er gezellig uit, bruine kroeg, en ik geniet van een kopje koffie en maak een praatje met de dames van de stempelpost. En op het toilet fris me even heerlijk op, ik krijg nu toch wel een beetje last van de warmte!

Maar dan op voor het laatste stuk en het blijkt dat ze nog lang niet door hun eindeloze wegen heen zijn! Er worden er nog een paar voorgeschoteld en ik ben wederom blij dat er wind staat! We kruisen nog een keer het HSL-tracé, maar dit keer gaan we onderlangs. Heerlijk, daar is wat schaduw. Ik puf even uit en daar komt Marrie me voorbij, die mag ook wel een keertje op de foto!

Dan echt de allerlaatste loodjes en als ik 's-Gravendeel in loop, zit daar zo'n 800 meter voor de finish een patatzaak. Nou, patat hoef ik niet, maar ze zullen toch ook wel ijs hebben? En ja hoor, ze hebben softijs en zo loop ik de laatste paar honderd meter heerlijk van een ijsje te genieten. Als ik dan langs een mooie kerk kom, is het nog lastig een fotootje te maken zo met m'n handen vol, maar het lukt toch!

Terug bij de start krijgen we bij afmelding een zak Hoekse chips en ik hoor later van Robert dat we waarschijnlijk vrijdag echte Seuters aangeboden krijgen. Want ja, wat zijn die Seuters nou eigenlijk waar deze vierdaagse naar genoemd is? Gisteren op Facebook werd deze vraag gesteld en als volgt door Robert beantwoord:

Seuters is een plaatselijk aardappelgerecht, dat vroeger veel door 's-Gravendelers werd gegeten. Tegenwoordig gebeurt dit bij traditie nog steeds tijdens de feestdagen, zoals bijvoorbeeld Koninginnedag! Op zo'n dag staat er ook een lange rij van mensen die van deze lekkernij willen genieten. Het zijn krielaardappeltjes die in de schil worden gebakken in reuzel en daarna worden gekruid met zout en peper. Het bereiden van Seuters op de juiste manier is een kunstje dat nog maar een klein aantal mensen hier beheersen. De bewoners van 's-Gravendeel die hier geboren en getogen zijn, worden dus hierom Seuters genoemd!

Toch wel jammer als je dan, zoals ik, niet van aardappelen houdt … Maar goed, ik zal het vrijdag (als ze er zijn) in ieder geval proeven! Nu neem ik nog even een cola en tuf dan weer richting Rozenburg, blij met m'n airco! Tot morgen!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Klik hier voor het verslag van dag 3

Vergeet mijn gastenboek niet!