Winterserie Prinses Marijke

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Bij het zoeken naar een tocht voor deze 5e januari viel mijn oog op een winterserietocht van cwsv Prinses Marijke in Geldermalsen. Vreemd, daar ben ik een hele tijd niet geweest, terwijl de omgeving daar toch op m'n lijf geschreven is natuurlijk! En ik heb toch ook wel goede kennissen bij Prinses Marijke rondlopen. Misschien is er steeds iets anders of dichterbij geweest.

Wel herinnerde ik me van de laatste keer, dat de parkeerplaats bij het startbureau erg snel vol raakt, dus ik besloot om maar bijtijds te gaan rijden. Suze had er ook wel oren naar en zo togen we met z'n tweetjes naar Geldermalsen. Rond half negen arriveerden we en ja hoor, de parkeerplaats was inderdaad al behoorlijk vol! Gelukkig was er nog wel een plekje voor Kiaatje.

Binnen was het ook al erg druk en natuurlijk moesten er met diverse mensen de beste wensen uitgewisseld worden. Suze haalde koffie en ik vermaakte me met het strooien van kaartjes en een gesprekje met onder andere Cor van Wijk en Ankie van Andel. Vooral Cor van Wijk had ik in geen eeuwen gezien, leuk om elkaar weer te ontmoeten!

Om negen uur werden we weggespeecht door de voorzitter van Prinses Marijke en na nog een toiletbezoekje vertrok ik zoals gewoonlijk in de achterhoede. Op de routebeschrijving had ik gezien dat we maar liefst 3 rusten hebben, op ca. 6 km, 13 km en 19 km. Mooi verdeeld dus en best veel voor een 25 km!

Het weer is helaas weer eens grijs, maar gelukkig wel droog. Het parcours gaat voornamelijk over rustige wegen door de Betuwe en ik loop dan ook volop bomen met mooie kale takken te fotograferen. Heerlijk parcours, dit is spekkie voor m'n bekkie!

Ook komen we langs een gebouw, met een soort "omvallende" delen, dat doet me denken aan Polaria in Tromsø, hoewel die nog veel meer omvallen. Door de schuine wand en de spiegelende ruiten kan ik een leuk fotootje van mezelf maken.

De eerste rust is een super-de-luxe "wagenrust". Heeft niets meer met een wagen te maken, maar is binnen in (hoe toepasselijk) Marijke's Fruitkorfje. Er ligt inderdaad fruit genoeg te koop in een winkeltje en in een grote ruimte daarnaast staat de verzorgingspost. Koffie en RWV uhhhhh, sorry, Marijke-gebak zijn gratis, maar je mag een vrijwillige bijdrage in een grote spaarpot doen. En dat doe ik dus.

Overigens is het vandaag een werelddag voor m'n plaatsnaambordenverzameling, Buren, Zoelen, Erichem en Kerk-Avezaath kunnen toegevoegd worden. Bij Zoelen staat een mooi kasteel en daar gaan we over het bijbehorende landgoed. Even een smal bruggetje over en dan wat onverharde paden. Gelukkig zijn het wel stevige paden, geen blubber dit keer!

De tweede en de derde rust zitten beide in een Dorpshuis in respectievelijk Zoelen en Erichem. Daartussenin gaat het ook weer over mooie wegen door grijze landschappen. Voor een erg modderig stukje is een alternatief gepijld met een afwijkende kleur pijlen (oranje). Ik hoor van Suze, die terug komt lopen, dat dit modderpad eindigt bij weer een smal bruggetje, maar dan zonder leuning. Zij dorst er niet overheen en ik ben daar ook niet zo'n held in, dus kies ik lekker voor het alternatief.

We komen langs een mooie molen en een ontzettend vervallen huisje. Gek genoeg brandt daar wel licht boven de deur en staan er spulletjes voor de ramen, maar ik kan me haast niet indenken dat daar nog mensen wonen! Misschien zijn ze er aan het opknappen?

Het laatste stuk is het niet droog meer, maar valt er een gestadige motregen. Eigenlijk net niet genoeg om je plu bij op te zetten, maar helemaal droog hou je het ook niet natuurlijk. Ook van kleine regendruppeltjes word je nat! En je bril beslaat er ook zo door … Toch blijf ik het mooi vinden, ik vind de wereld bij ieder weertype toch wel prachtig! Je moet er alleen oog voor willen hebben.

Een laatste stukje door Geldermalsen volgt, langs een leuk gekleurd rijtje huizen en vlak voor we een winkelstraat in zouden gaan, moeten we rechtsaf naar de start. De route was prachtig aan de maat, GPS bleef stilstaan op 25,08, en uitstekend gepijld. Ook stonden er bij alle wat drukkere wegen verkeersregelaars om te helpen bij het oversteken. Het is duidelijk dat ze bij Prinses Marijke hun zaakjes goed voor elkaar hebben!

Binnen drinken we nog een kopje koffie, bedanken de medewerkers voor de leuke tocht en dan vangen we de rit naar huis weer aan. En om in Michelin-termen te spreken: een 3-sterrentocht vandaag, de reis waard!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!