Tomasovsky Vyhlad
in het Slowaaks Paradijs

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En dan is het alweer de laatste hele dag in Slowakije! Als ik de gordijnen openschuif straalt me weer een heerlijk zonnetje en een wolkenloze hemel tegemoet. Ik heb het met het weer deze vakantie wel bijzonder goed getroffen, en heerlijk dat het net deze dagen met die inspannende tochten in de bergen wat koeler is! Want ja, ook vandaag ga ik op pad, weliswaar niet zo hoog en zo ver als gisteren in de Hoge Tatra, maar toch staat er een stevige wandeling op het programma.

Na weer lekker ontbeten te hebben stap ik in Kiaatje voor een kort ritje vandaag, het startpunt is maar ca. 4 km verderop en ik heb even overwogen om heen en weer te wandelen, maar dat werd me na die zware tocht gisteren een beetje teveel. Ik arriveerde op een grote parkeerplaats, waar betaald parkeren was, maar ik heb nergens kunnen ontdekken waar je dan wel moest betalen. Een huisje aan het begin van de parkeerplaats was verlaten, dus ik denk dat dit ook al voor het seizoen gesloten is.

Gelukkig kunnen ze de natuur niet sluiten en na m'n GPS ingesteld te hebben ga ik op pad. Ook deze route heb ik op internet gevonden en hij wordt ook genoemd in de tips van het reisbureau: naar een uitkijkplateau genaamd Tomasovsky Vyhlad. Vanaf daar kan je nog veel verder wandelen, maar op foto's die ik daarvan heb gezien, is dat geen wandelen maar klauteren en klimmen op trappen en over bergbeken. Het ziet er heel spannend (en heel glad) uit, maar daar waag ik me niet meer aan, zeker niet in m'n eentje! En de tocht zou dan ook veel te lang worden, morgen moet ik weer de lange reis naar huis aanvangen, dus ik heb geen zin om me nu over de kop te wandelen.

Het wordt dus weer een heen en weertje, en uit de vele bordjes met aanwijzingen en markeringen blijkt dat ik vandaag de gele markering moet volgen. Hoewel ik de route in mijn GPS heb staan en dus die markering eigenlijk niet nodig heb, is het toch fijn om te weten dat je op het goede pad zit. Bij de officiële ingang van het natuurgebied (het Slowaaks Paradijs) regel ik alvast een stempeltje voor mijn wandelboekje en ga ik even naar het toilet.

Dan ben ik echt op pad en dat begint met een vreselijk brekebenenpad omhoog. Dat lukt best maar ik zie er nu al tegenop om hier vanmiddag weer omlaag te gaan…… Nou ja, dat zien we dan wel weer. Daarna wordt het pad een heel stuk een beetje glooiend, veel door het bos, maar af en toe heb je ook prachtig uitzicht. Ik pik een hoekje van een hooggelegen woonwijk mee en trek dan echt de bossen in. Gelijk wordt ook het pad slechter, het is weer net zo'n struikelpad als gisteren!

Omdat ik vroeg gestart was, had ik het eerste stuk de wereld nog voor mij alleen, maar nu begint het wat drukker te worden met Slowaakse wandelaars, die me allemaal weer vrolijk voorbijstekkeren. Iedereen zegt gedag en het “dobry den” komt uiteindelijk net zo gemakkelijk uit mijn mond als "goedemorgen”. Vaak wordt er ook alleen dobry gezegd. Voordeel van al die wandelaars is dat er vaak iemand is om me bij mooie punten op de foto te zetten.

En die waren er ook vandaag genoeg, hoewel minder spectaculair dan gisteren. Een mooi uitzichtspunt bij een paar bijzondere steenformaties en verderop een rotsig plateautje waar ik dapper over grote rotsen geklauterd ben om met uitzicht op het dal een bakkie uit de thermos te doen. En hier vond ik zowaar een Happy Stone! Dus dat is ook in Slowakije geen onbekend fenomeen. Het is wel een erg grote steen, maar ik neem hem toch mee om in NL verder te laten reizen.

Dan bereik ik een stukje verderop het doel, bij een infobord (met nummer 13 ) ben ik bij Tomasovsky Vyhlad aanbeland. En verdraaid, dat is net de Preekstoel in Noorwegen, maar dan op iets kleinere schaal! Ook zo'n grote platte rots, met een loodrechte wand naar beneden. Er staan waarschuwingsborden voor het valgevaar, maar ook dat je niets over de rand mag gooien omdat je daarmee steile-wand-klimmers kan verwonden. Maar klimmers heb ik vandaag niet gezien.

Wel een heleboel gezellig koffiedrinkende en picknickende wandelaars, waarvan sommigen waaghalzerig op het uiterste randje van de rots zaten. En hoewel wat snel na m'n vorige koffiestop vond ik het zo gezellig dat ik hier ook maar even een bakkie heb gedaan. En genoeg mensen om me heen om ook van mezelf een paar waaghalsfoto's te laten maken. Hoewel ik me ècht niet heel dicht bij het randje heb gewaagd, brrrrrrrr……..

Ik twijfel of ik nog een stukje verder zal lopen, maar het pad gaat vanaf hier weer een stuk naar beneden en dat betekent dat ik op de terugweg weer omhoog moet en eigenlijk vind ik dat ik wel genoeg heb geklommen de afgelopen dagen! Dus ik ga op mijn gemakje weer op de terugweg. Heerlijk naar beneden lopen en omdat ik veel minder moe ben dan gisteren (de afstand is een stuk korter) gaat dat vandaag als een zonnetje.

Onderweg kom ik nog een paddenstoelenplukster tegen, wat me doet denken aan de vakantie in 2014 in Tsjechië, daar liepen de mensen ook allemaal te plukken. Deze mevrouw had een mand vol en vol trots liet ze ze zien voor een foto, maar toen ik de camera op haarzelf richtte, schudde ze heel beslist van “nee”. En dat respecteer je dan natuurlijk, dus alleen een fotootje van de mand. Ook dat was in Tsjechië precies hetzelfde.

Op het eind kwam natuurlijk dat hele steile brekebenenstukje, en daar ben ik voetje voor voetje afgedaald. Het zal me toch niet gebeuren dat ik op de allerlaatste wandelmeters een been breek of zo….. Maar ik kwam heelhuids beneden en trakteerde mezelf op een heerlijke Latte. Een ijsje had ik willen nemen bij de parkeerplaats, maar net als vanmorgen was dat ook nu allemaal hermetisch gesloten.

Hoewel het nog vrij vroeg in de middag was, had ik geen zin meer om voor de resterende paar uurtjes nog iets te ondernemen. Dus even naar de Lidl om wat voor het avondeten te kopen en toen op de kamer heerlijk gerelaxt en al mijn zooi een beetje georganiseerd voor de terugreis morgen. Het grootste deel van de tassen en m'n koffer alvast ingepakt zodat ik morgen alleen de laatste spulletje nog in hoef te pakken. En natuurlijk mijn logboek even bijgewerkt, dat is er steeds vrolijker uit gaan zien, ik heb heel veel stickers kunnen kopen!

Ook deze nacht heb ik prima geslapen en de volgende ochtend heb ik wat vroeger dan normaal (om 7 uur) ontbeten en rond 8 uur reed ik weg uit Smizany, uitgewuifd door de hele familie. Het eerste stuk van de rit (over de snelweg) ging prima, daarna kwam ik op allemaal tweebaanswegen terecht, met de ene file na de andere, met als klap op de vuurpijl een doortocht door Praag midden in de spits! Bekaf kwam ik in Usti nad Labem aan, waar de pensionhouder woord had gehouden en een kamer op de begane grond voor me had gereserveerd. Hij kwam aanwandelen met een welkomst kopje koffie, heerlijk daar was ik echt aan toe.

Na 11 uur bijna aan één stuk gereden te hebben, was ik blij even de benen te kunnen strekken en heb een klein ommetje door Usti nad Labem gemaakt. Toen bijtijds gaan slapen want morgen wil ik om 6 uur vertrekken om voor de spits thuis te kunnen zijn. Ontbijt hoef ik niet, maar de pensionhouder belooft wel om om kwart voor 6 een kopje koffie te komen brengen! En hij heeft weer woord gehouden, om kwart voor zes stond er een dampende kop koffie voor m'n neus, met een ontbijtcracker erbij.

De tweede reisdag ging een stuk vlotter, nagenoeg allemaal snelweg en de Duitse files bestonden voornamelijk uit stilstaande vrachtwagens op de rechterbaan, waar de personenauto's op de overige twee banen vrolijk langs reden. Natuurlijk nog een paar maal koffie gehaald en Kiaatje van drinken voorzien en rond een uur of drie was ik thuis. Uitgebreid knuffelen met Timmie natuurlijk! Het was een HEERLIJKE vakantie, ik heb heel veel gezien en gedaan, ook heel uiteenlopende dingen, Slowakije is een prachtig land, met vriendelijke mensen en ik heb ook nog eens schitterend weer gehad. Echt een geluksvogelvakantie dus!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Ook van de terugreis heb ik een klein foto-album gemaakt: klik hier

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!