De Mount Fuji Challenge
Hegebeintum: de hoogste terp van Friesland

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Als tweede op mijn Mount Fuji tripje in het hoge noorden staat de hoogste terp van Friesland (en daarmee ook van Nederland, denk ik) op het programma. Die ligt bij Hegebeintum, met de kerk erbovenop en ik vond dat die niet mocht ontbreken in mijn rijtje van “bergen”! Tenslotte zijn terpen iets waarover je al op de lagere school leert, ik wel althans. Op RouteYou vond ik een mooie route in de buurt: Rondom de terpen van 15 à 16 km.

Ik hoefde niet zo heel vroeg op, de startplaats in Ferwert lag maar 11 kilometer van m'n slaapplaats vandaan, maar omdat ik gisterenavond lekker vroeg was gaan slapen was ik toch vroeg wakker. FF wassen, aankleden, zoveel mogelijk spulletjes alvast inpakken en dan koffie zetten en het ontbijt uit de koelkast tevoorschijn toveren. Dat was pico bello in orde, verschillende soorten brood en beleg, eitje, jus d'orange en gelukkig goed smeerbare boter. Ik heb het alle eer aangedaan!

Daarna m'n spullen verder ingepakt, het huisje gedag gewuifd en op weg naar Ferwert. Zoals al gezegd was dat vlakbij, dus ik was er in een poep en een zucht en zette Kiaatje wederom vlakbij een restaurant neer. En direct toen ik de auto uitstapte merkte ik al dat het weer heel anders zou zijn dan gisteren. Er was voorspeld dat het droog zou blijven, maar er bleek ook een fikse wind te staan. En het was een stuk frisser dan gisteren, heerlijk!

Even een stukje Ferwert door en dan de provinciale weg oversteken, waar ik een bekend benzinestation zie. Daar staat een groot bord dat dit het laatste benzinestation voor Ameland is en dat heb ik inderdaad gezien de keren dat ik Ameland bezocht! Aan de andere kant gaat het via een doodstille weg tegen de wind in richting de Zeedijk, want ja, ik zit hier dus vlakbij de Waddenzee. Ik zie dan ook regelmatig knooppunten van WaddenWandelen staan.

Ik geniet van de weidse uitzichten en bij de dijk aangekomen klim ik daar natuurlijk even omhoog. Maar nee, geen uitzicht op een zee, maar op eindeloze graslanden! Hetzelfde als in Groningen, daar denk je ook dat je eindelijk bij de zee bent, maar dan is er aan de andere kant van de dijk nog een eindeloze lege ruimte. Op de dijk waai ik zowat uit m'n jasje en het gras is natuurlijk hartstikke nat, ik wandel dus lekker verder in de luwte onderaan de dijk, maar ga wel af en toe bovenop even kijken.

Na een paar kilometer ga ik weer terug het land in en loop dus nu lekker met het windje in de rug. Ik kom langs een mooie kop-hals-romp-boerderij, waar een boer druk op het land bezig is. Nadat ik de provinciale weg opnieuw overgestoken ben ga ik richting Blije en Hegebeintum, mijn doel voor vandaag. Ik zie een grote pijl met een 11 op de grond staan en vraag me af of ik hier dan met de 11Stedentocht ook gelopen heb, maar als ik dat later thuis nakijk blijkt toch van niet. Nieuwe route misschien? Of is deze pijl van de Fiets-11-Stedentocht?

Na weer een lange, rechte weg zie ik in de verte de terp liggen, maar ik ga eerst een klein ommetje doen over het landgoed van de Harsta State. Daar staat een prachtig bankje met mooi uitzicht op de terp en ik las hier een bankjesrust in. Tussen de bomen zit ik nog lekker uit de wind ook en een stel geiten bedelt om aandacht. Tussen hen in dartelt ook een lammetje, helemaal opgenomen in de geitenkudde, ik zie het zelfs bij een geit drinken, maar ben te laat om dat op de foto te zetten.

Hierna gaat het dan linea recta naar de terp, waar ik de “klim” aanvang op een klinkerweggetje met daarin tussen de klinkers opgenomen de namen en jaartallen van bewoners van de Harsta State. Het is natuurlijk een klimmetje van niks, officieel is de terp 8,8 meter hoog, mijn GPS laat 10 meter zien. Boven staan vier huizen en een prachtig kerkje, waar ik natuurlijk even omheen wandel en van het uitzicht geniet. Want het is niet hoog, maar je kijkt wel ver om je heen!

Ik daal weer af en vanaf hier verlaat ik de route van internet, want die voert door allemaal drassige weilanden. Ik neem een paar asfaltweggetjes die met een grote boog om al die nattigheid heen voeren. De route wordt er een paar kilometer langer door, maar och, gisteren was hij een paar kilometer korter, dus dat houdt elkaar in evenwicht. De wegen die ik uit heb gezocht zijn van het type: “bosliefhebbers hebben hier niks te zoeken”, en dus loop ik te genieten!

De weg gaat uiteindelijk over in een fietspad en daar pik ik de oorspronkelijke route weer op. Op dit fietspad (een prachtig pad) heb ik trouwens geen enkele fietser gezien, het is compleet uitgestorven in deze contreien! Ik neem tijdens een bankjesrust nog een welverdiend kopje koffie uit de thermos en langs nog een paar mooie doorkijkjes kom ik weer in Ferwert terecht, waar nog een ommetje door een soort parkje volgt.

Dan ben ik terug in het centrum en ja, Café 't Hoekske is open en ik zie dat ze in de bijbehorende cafetaria ook ijs hebben! Weliswaar geen softijs, maar uit een grote diepvriesbak diep ik een heerlijke Cornetto op. Vanille met chocola, mijn dag is weer helemaal goed! Op het terras zit ik daar even (zowaar in een net doorgebroken zonnetje) heerlijk van te genieten.

Ik kan nu natuurlijk direct naar Kiaatje lopen, maar ik zie dat de grote kerk open is en langs een oorlogsmonument en door een mooi poortje wandel ik naar de kerk en ga binnen even een kijkje nemen. Altijd mooi. Als ik weer buiten kom neem ik een achterafsteegje in plaats van de hoofdweg en kom tot mijn verrassing langs een grasveldje dat de naam Noorwegen draagt! Op een bordje ernaast het mooie verhaal dat hierbij hoort.

Als laatste langs een armenhuisje waar bloemetjes zomaar uit de muur groeien en dan ben ik weer bij Kiaatje. Na twee prachtige tochten en een leuke overnachting rijd ik op m'n gemakkie naar huis, via de Afsluitdijk dit keer. Een klein beetje oponthoud hier en daar, tenslotte wordt het zo'n beetje spitstijd, maar het valt allemaal reuze mee en dan ben ik weer thuis, waar Timmie de eerste uren niet bij me weg is te slaan. Inmiddels heb ik ruim 20% van m'n challenge erop zitten, en ik vind het nog steeds bere-leuk!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!