De Mount Fuji Challenge
Drentse knooppunten: De VAM-berg

 

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

 

 

 

  In de Mount Fuji Challenge heb ik weer een paar bergen opgenomen die wat verder weg liggen en waar ik dus een tweedaags tripje voor gepland heb. Als eerste is het hoge noorden aan de beurt, de VAM-berg in Drenthe en de hoogste terp van Friesland in Hegebeintum staan op het programma. Ik heb een Bed en Brochje gevonden in Steins, vlakbij Hegebeintum en ga eerst op dinsdag de VAM-bult beklimmen, reis dan verder naar Friesland, ga daar een nachtje slapen en bezoek donderdag de terp.

 

Er wordt voor deze twee dagen regenachtig weer voorspeld, maar het noorden van het land schijnt er gunstig uit te springen. Weliswaar wel regen, maar niet in zulke enorme hoeveelheden als er in het zuidoosten worden verwacht. Poncho en paraplu gaan dus op het “meeneemlijstje", zonnebrandcrème kan thuisblijven. En zo ga ik dinsdagochtend vroeg op pad voor m'n zoveelste wandeltripje. Timmie heeft genoeg eten in de timerbak, die redt het wel voor een paar dagen.

Lange rit, maar ik heb koffie in de thermosbeker bij me, ik rijd voor de files uit en zo'n drie kwartier voor ik er ben haal ik nog een groooooote koffie bij een benzinestation. In het noorden van het land zijn de schoolvakanties al begonnen en dus kan ik Kiaatje met gemak kwijt op een uitgestorven parkeerplaats bij een school, pal aan de route en tegenover een restaurant, waarvan ik hoop dat het bij terugkomst open zal zijn.

 

Ik loop vandaag een route die ik zelf heb samengesteld via wandelknooppunten, leuk om een keer Drentse knooppunten te volgen. Een klein stukje Wijster door, maar al gauw ga ik het Drentse platteland op, heerlijke weggetjes door boerenland. Het is nog steeds droog en hoewel de lucht wel heel erg vochtig is, vind ik het lekker weer om te lopen. Het duurt niet lang of ik zie in de verte al de nevelige “bergen” van de VAM liggen.  

 

Het bedrijf VAM werd opgericht in 1929. De bedrijfsnaam is een afkorting van 'Vuil Afvoer Maatschappij'. Het huisvuil dat dit bedrijf verzamelde kwam voornamelijk uit de Randstad en vervoerde men dus onder meer naar deze locatie in Drenthe. Van oorsprong was het de bedoeling dat het huisvuil daar grootschalig gebruikt zou worden als compost bij diverse projecten, ter bevordering van de bodemsamenstelling. Deze verrijking van de Drentse gronden was bedoeld voor zowel agrarische doeleinden (akkers), als ook voor natuurbehoud (verrijking van bosgronden). In de praktijk bestond het vuilnis dat de VAM uit de Randstad haalde, voor een groot deel ook uit materiaal dat helemaal niet bruikbaar was voor compost. Dat werd dus gedumpt op hun afvalstortlocatie bij Wijster. Het resultaat van het jarenlang afvoeren van huisvuil richting Drenthe is dat er op die stortplek een gigantische vuilnisbelt ontstond. Deze is echter met aarde en gras afgedekt. De kunstmatige heuvel kreeg in de volksmond de bijnaam 'De VAM-berg'. Op den duur werd dit ook de officiële benaming van deze locatie.

 

Maar eerst moet ik een stukje langs het VAM kanaal wandelen, de route stuurt me over een graspad aan de rechterkant van het water, maar dat gras is me veel te lang en nat en ik besluit om aan de andere kant van het water over de weg te gaan. Beetje mazzel dat ik daarvoor kies, want aan de andere kant van de brug staat er een groot infobord over die VAM-brug. En die blijkt heel oud (1930) en op een bijzondere manier gebouwd te zijn.

Ik heb helemaal geen spijt van m'n beslissing. Want aan deze kant gaat het over een rustig, smal asfaltweggetje en blijven me natte voeten en de ergernis van banjeren door lang gras bespaard! Na verloop van tijd kom ik aan de voet van de VAM-berg bij koffiekiosk Het Blinkerdje uit, dat herken ik nog van het Westerborkpad, toen heb ik daar heerlijke poffertjes gegeten. Nu zijn ze gesloten, alleen open van donderdag t/m zondag zie ik op het bord staan.

 

  Van daar af ga ik de berg beklimmen, ik lees eerst wat info op het grote bord en o ja, daar is dat stuk met die spannende stapstenen! Voorzichtig wandel ik eroverheen en maak aan de andere kant een triomfantelijke selfie: het is me weer gelukt!  

 

Nadat ik een Westerborkpadsticker op de foto heb gezet ga ik met de daadwerkelijke klim beginnen, dat gaat over een smal grindpaadje. Er grazen talloze schapen op de hellingen en het pad ligt dan ook bezaaid met schapenkeutels, en de schapen zelf natuurlijk. Sommige liggen zo pal tegen de hekjes aan dat ik ze met hek en al opzij moet schuiven!

 

Maar het geeft wel een echt bergweide-gevoel en de uitzichten zorgen voor nog veel meer berg-gevoel. Wat een vreselijk leuke bergbeklimming is dit zeg! In de verte zie je de tweede VAM-berg liggen, degene die niet voor recreatie geschikt is gemaakt en die is gewoon zwart van vermalen afval. Het doet me een beetje denken aan de zwarte vulkanen van IJsland en zeker met die onbegroeide hellingen op de voorgrond doet het erg on-Nederlands aan.  

 

 

  Ik bereik de top en kan daar een prachtige selfie maken met het bord “Col du VAM”, er staat zelfs een paal om je camera op te zetten. Op het bord trots de hoogte van de berg: 4800 centimeter boven N.A.P. Hahaha, nou ik moet zeggen dat die Drenten er wel iets heel leuks van weten te maken hoor. In het infocentrum De Blinkerd kan je koffie uit een automaat kopen, maar ik neem een bakkie uit m'n eigen thermos en bekijk een film over de aanleg van deze voor recreatie bedoelde berg. Erg leuk, voor wielrenners is er zelfs een heuse kasseienstrook aangelegd.

 

Ik maak nog wat foto's van de omgeving en merk dat het, terwijl ik naar de film zat te kijken, is gaan regenen. Gelukkig staat er weinig wind, dus ik zet de plu erbij op en hoop het daarmee te kunnen redden. Ik doe liever geen poncho aan, want dat is zo verschrikkelijk klam met dit warme weer. Gewapend met m'n knalroze plu baan ik me een weg door kuddes schapen op de afdaling, genietend van de werkelijk prachtige uitzichten. Ik vond deze berg echt een topper, leuker nog dan ik me van het Westerborkpad herinnerde.

Weer beneden ga ik met een grote boog om de VAM heen, en merk dat het met dit weer toch wel een beetje stinkt hier, een weeïge lucht, ik word er een beetje misselijk van. Nadat ik een paar bochten om ben gegaan en anders in de wind loop, heb ik er gelukkig geen last meer van. Een tweede deel door hoog, nat gras sla ik eveneens over. Hierdoor mis ik wel een behoorlijke lus, maar met al die nattigheid vind ik dat nou niet zo'n heel grote ramp en ik stamp lekker door op asfaltwegen richting de spoorlijn.

 

Daar staat het monument ter herdenking van de treinkaping in 1975. Inmiddels al bijna 46 jaar geleden, maar ik herinner het me nog als de dag van gisteren! Natuurlijk maak ik een foto van het bord en van treinrails waarop het drama toentertijd heeft plaatsgevonden. Vlak na de spoorwegovergang kan ik bij Boerderij Etten even onder de plu aan een picknickbank zitten en een bakkie koffie doen. Ze verkopen er ook ijs, maar daar heb ik met dit weer echt geen trek in.  

 

Op het laatste stuk terug naar Wijster kom ik nog een leuk bord tegen van kippen die lekker mogen scharrelen maar uiteindelijk toch in de soep belanden en zie ik nog veel paarden, echte, maar ook een heg, geknipt in de vorm van een springpaard dat over een hindernis springt. Wat een kunststukje! Langs een laatste groepje paarden dat in stomme verbazing naar m'n plu staart (denk ik) en dan ben ik weer terug bij Kiaatje.

 

  Het restaurant is inderdaad zoals gehoopt open en ik neem een koffie met een plak heerlijke arretjescake erbij, mèt slagroom. Was lekker! Op m'n gemakkie rijd ik naar Friesland, koop onderweg nog een koffie en arriveer rond vier uur bij Peter en Trienke's Bed en Brochje. Ik blijk een klein huisje voor mezelf te hebben, lekker knus en van alle gemakken voorzien, inclusief een heerlijk zitje buiten.

 

Het heeft hier niet geregend, dus nadat ik gedoucht heb eet ik buiten in de tuin m'n meegebrachte noedels en kijk 's avonds televisie en het weerbericht natuurlijk. Dan ga ik bijtijds naar bed, ik ben vanmorgen hartstikke vroeg opgestaan, dus ik ben behoorlijk moe. Ramen open, wekker niet al te vroeg gezet, het ontbijt staat al in de koelkast, heerlijk slapen! Welterusten en tot morgen!

 

 

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

 

 

 

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!