De Virtuele Summer Walk
Rondje Ooijpolder

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Ik had weer eens voor een Deens virtueel evenement ingeschreven, de Summer Walk dit keer. Wederom voor de mooie medaille en dit keer kreeg je er ook een buff bij cadeau. Toch zijn dit soort evenementen best wel prijzig, ik denk dat dit dan ook een van de laatste keren wordt, hoewel ik de medaille van de Color Run in augustus ook erg mooi vind. Misschien die als laatste doen!

Voor nu had ik ingeschreven voor de halve marathon walk en het weekend van 9-10-11 juli was het zover. Ik ben maar gelijk op vrijdag op pad gegaan, voor die dag waren de weerberichten het best. Mijn speurtocht naar een leuke route van ca. 21 km bracht me dit keer naar de site wandeljegezond.nl. Daar stond een route op in de Ooijpolder. Daar heb ik wel eens een georganiseerde tocht gelopen en die is me toen uitstekend bevallen. De GPS-track kon ik vinden op route.nl en tot mijn verrassing bleek de start bij Hotel 't Spijker in Beek te zijn, daar waar ik ook gestart ben voor de N70 route in mijn Mount Everest Challenge. Erg leuk om vanuit dezelfde plaats een bergtocht en een poldertocht te doen, ik heb het idee geboren laten worden om daar in de herfst een tweedaagse van te gaan maken!

Maar nu eerst de virtuele Summer Walk, natuurlijk weer voor dag en dauw op pad gegaan en nog voor 8 uur kon ik vanaf Hotel 't Spijker van start. De andere kant op dan met de N70, wel bekende plekjes terugzien zoals het beeldje van het wasvrouwtje en het oorlogsmonument, maar toen verliet ik Beek aan de “polderkant” zeg maar en al snel liep ik de Ooijpolder in. Ik liep te genieten van de uitzichten, ik had al zicht op het kerkje van Persingen en de grote bruggen over de Waal in Nijmegen.

Ik kwam langs een vierdaagsecamping, die nu helaas voor het tweede jaar op rij geen gasten voor de 4Daagse kan ontvangen en toen was ik in Persingen. Het gekke was dat ik, hoewel ik in de polder liep, toch een behoorlijk bergweidegevoel had. Misschien door het zicht op de “bergen” aan de andere kant van Beek. Ook het nogal eenzaam staande kerkje versterkte dat gevoel en natuurlijk heb ik de kerk uitgebreid bewonderd en op de foto gezet.

De route ging verder door de polder, een stiltegebied in en iets verderop had ik een prachtig uitzicht op de drie bruggen naast elkaar: De Waalbrug, de Spoorbrug en de Oversteek. Ik ging natuurgebied De Gelderse Poort in en kon daar een kijkje nemen op een Waalstrandje. Daar trof ik een paar onverwachte badgasten, twee paarden lagen heerlijk in het zand te zonnen en een groot koebeest stond lekker te pootjebaden. Ik heb het strand maar aan hen gelaten…….

In het natuurgebied ben ik ontelbare wildroosters gepasseerd en wandelde over hele leuke paadjes, sommige met schaduw van bomen en die schaduw was zeer welkom, want het begon inmiddels behoorlijk warm te worden! Ik kwam ook weer eens langs een uitkijktoren en ja, jullie weten het wel, daar moest ik natuurlijk weer even naar boven klimmen. Uiteindelijk verliet ik het natuurgebied weer en kwam op een dijk terecht waar de zon onbarmhartig zijn hitte uitstrooide.

Na een tijdje mocht ik de dijk verlaten om een lusje langs het bijzondere huis-kerkje in Ooij te lopen. Dat wist ik nog van vorige keer, het is een huis met een kerktoren eraan vast, of is het nou een kerk met een huis eraan vast? Hoe dan ook, het is een plaatje om te zien! Na een korte bankjesrust ga ik weer terug naar de dijk om die dit keer een heel eind te gaan volgen. In de lucht verschijnen wat wolken en ik kijk hoopvol omhoog om te zien of de zon er achter schuil gaat.

En ja hoor, vanaf nu verdwijnt de zon wat vaker en door het windje is het dan gelijk heerlijk een stukje frisser. Als ik na een ommetje door Ooij op een tweede boomloze dijk terechtkom ben ik daar dan ook erg blij mee. Deze dijk brengt me bij de Thornse Molen, waar ik aan de koffie zou kunnen, maar ik vind het terras veel te druk en dus wandel ik verder en las wat verderop bij het Wylerbergmeer nog een bankjesrust in.

Daarna ga ik de weg onderdoor terug naar Beek en daar bereik ik op m'n GPS de 21,1 kilometer, de halve marathon zit erop. Na een paar warme straatjes in Beek kom ik bij M'ijsjes, waar Floor verrast opkijkt dat ze me nu alweer ziet. Ik neem dit keer een bolletje hazelnoot en een bolletje kokos, met slagroom erop en heerlijk in de schaduw maak ik dat even soldaat.

Floor heeft het erg druk, dus een uitgebreid praatje zit er dit keer niet in, ik wuif haar weer gedag en loop de laatste honderd meter naar Kiaatje. Daar ga ik even met m'n medaille op een selfie, sla de track op en probeer de warmte uit Kiaatje te verdrijven. Dat lukt aardig en dan kan ik de lange weg naar huis weer aanvangen. Met nog een koffiestop onderweg ben ik mooi voor de files weer thuis. Hele leuke tocht geweest en zoals ik al zei: in het najaar ga ik hierheen voor mijn eigenste Berg- en Polder 2Daagse!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!