Bergwandeling de Zijpenberg
en Groene Wissel Rheden

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En voor vandaag stond m'n dertiende en laatste bergwandeling voor mijn Mount Everest Challenge op het programma. De berg van vandaag zou de Zijpenberg worden, vlakbij de welbekende Posbank. De wandeling was echter vrij kort, ca. 8 km en dat vond ik een beetje weinig om zo'n eind voor te gaan rijden. Net als in Vogelenzang heb ik er dus een wandeling bij gezocht en wel de Groene (Pannenkoek)Wissel vanuit Rheden, ook ca. 8 km.

Beide routes liepen een klein stukje samen, maar ik heb de tocht zo ingepland dat ik dat identieke stuk tegengesteld loop. In Basecamp kan ik wel zien dat het een stuk is vanaf de Posbank naar beneden, dat moet ik dus later tegengesteld omhoog lopen. Kan ik alvast zien wat me te wachten staat…… In verband met het warme weer dat verwacht wordt, besluit ik weer om lekker vroeg te starten en vertrek voor dag en dauw naar Rheden.

Daar is de start bij het Bezoekerscentrum van Natuurmonumenten en daar is het zo rond 8 uur nog uitgestorven. Parkeerplek genoeg dus voor Kiaatje en al snel ben ik op pad. De routebeschrijving stuurt me door het bezoekerscentrum heen, maar dat is natuurlijk nog niet open, gelukkig kan je er ook gemakkelijk omheen lopen, langs een paar informatieborden en een bordje met de tekst “Start wandelroutes”. Nou, dat ga ik maar doen dus!

Onder een prachtige strakblauwe hemel wandel ik eerst een stukje langs weilanden, maar ga al gauw de bossen in en de zandpaden. Ik kom langs een paar mooie houtsculpturen en dan zie ik een trap met hele scheve en ongelijke treden aan m'n rechterhand. Die gaat natuurlijk naar een uitkijkpunt en dus klim ik natuurlijk naar boven. Loopt lastig zeg, die trap! Maar het uitzicht is mooi, ik maak een selfie en schommel dan de trap weer af.

Verder door de bossen, langs nog een uitkijkpunt op een metalen vlonder. Hier hoef ik niet voor te klimmen, de vlonder steekt uit en geeft een mooi uitzicht over een dal. Toch ben ik behoorlijk aan het stijgen, het gaat niet steil omhoog, maar heel geleidelijk en opeens zie ik een bordje van een parkeerplaats met Zijpenberg erop. Gut zeg, had ik er ook met Kiaatje naartoe kunnen rijden……. Maar goed, ik heb berg nummer 13 dus vrij snel in de route al beklommen!

Het uitzicht boven is erg mooi, maar wel een beetje een anticlimax dat er nergens een bordje of een paaltje staat. Maar daarom niet al te lang getreurd, ik maak een paar selfies, zet de hoogte (104 meter) op de foto en geniet gewoon van het uitzicht. De bergen voor m'n challenge heb ik met deze Zijpenberg gehad, maar ik moet natuurlijk nog wel de wandeling afmaken, dus na een korte pauze ga ik weer verder en aan de afdaling beginnen.

Die gaat in tegenstelling tot de klim wel steil naar beneden en eenmaal beneden aangekomen volgt er een vrij vlak stuk door de hei. Die bloeit natuurlijk nog niet, maar de gele brem wel en die zorgt voor fleurige plaatjes. Maar dan zie ik mijn track een scherpe bocht naar links maken en oei, daar moet ik toch wel eventjes heel steil omhoog! Dat gaat in een paar etappes, af en toe een fotomomentje en dan ben ik boven.

Een eindje verderop zie ik de beroemde Posbank staan, nog een klein afdalinkje en een dito klimmetje en ik ben op top. Ziezo, hier maar even een koffiestop nemen. Ik maak een selfie met m'n koffie op de stenen bank zelf, maar ga daarna op een ander bankje zitten, wat meer in de schaduw. Mijn stok zet ik tegen de bank aan en even later valt die om…… precies tegen m'n kop koffie Die valt op de grond en ik zie mijn kostbare koffie tussen het grind wegstromen! Gelukkig passen er twee kopjes in m'n thermos, ik schenk nog een kwart bakkie in en bewaar het laatste kwart voor straks.

Daarna de lange, lange afdaling die ik straks dus terug omhoog moet en daarna via de paarse brug een heel stuk door het bos tot ik weer bij het Bezoekerscentrum kom. De bergwandeling zit erop en omdat het centrum nu wel open is, ga ik even een kijkje nemen en kan gelijk even naar het toilet. Kost wel een euro, maar och….. Natuurmonumenten, is wel een goed doel toch?

Dan ga ik aan de Groene Wissel beginnen, het eerste stuk is nieuw maar al gauw kom ik bij de brede sloot waar ik daarnet ook was en hier begint dus de klim de Posbank weer op. Ik had er best tegenop gezien, en zoals wel vaker als ik ergens tegenop zie viel het eigenlijk best mee. Met een paar strategische fotomomentjes was ik al vrij snel boven en genoot opnieuw van het uitzicht over het met gele brem gevulde dal.

Op de stenen bank (dit keer wel, alle andere bankjes waren bezet, Nederland was duidelijk wakker geworden inmiddels) heb ik mijn laatste kwart bakkie koffie gedronken en toen op voor het laatste stuk. Geen dubbele stukjes meer, dus alles wat ik nu liep zou nieuw voor me zijn. Eerst langs de bekende oude wegwijzer en het beeld van Trix op de fiets en daarna liep ik een heel stuk door een bos waarvan de bodem bezaaid was met varens, erg mooi!

Maar dat varenbos leidde wel weer behoorlijk steil omhoog en aan het eind kwam ik uit bij Koepel de Kaap, met weer een prachtig uitzicht over de heidevelden. Volgens mij was ik hier weer behoorlijk op hoogte en ja hoor, GPS gaf 101 meter aan, niet zo heel veel lager dus dan de Zijpenberg van daarnet. Via een lange trap mocht ik weer naar beneden en daar volgde een hele lange, geleidelijke afdaling, heerlijk!

Maar vlak voor het eind toch weer een geniepig klimmetje, gelukkig wel in het bos, want het was inmiddels errug warm geworden. Maar ook dit klimmetje was de moeite waard, want eenmaal boven was er mooi uitzicht op weilanden, kreeg hier weer echt het alpenweidegevoel. En nu ging het linea recta terug naar de start, nog een paar mooie rododendrons op de foto zetten, een weg oversteken en daar was het Bezoekerscentrum weer.

GPS stond stil op een mooie 15 km, en hiermee heb ik dus officieel de top van Mount Everest bereikt. JOEPIEEEEEE!!!!! En ik vind dat ik dus wel een ijsje heb verdiend en ga op jacht. Bij de take away naast het centrum hebben ze ijs genoeg en ik kies voor een bakje hazelnoot, met slagroom, dat krijg ik er apart bij. Bankje opgezocht en smullen maar!

En zo heb ik in nog geen drie maanden (van 12 maart t/m 1 juni) 13 bergwandelingen gedaan. 12 uit het boekje van “De dertien mooiste bergwandelingen” (d'n Observant heb ik laten vervallen, want daarvoor moest ik in België starten) en de N70 rondom Nijmegen. Ik heb ervan genoten, ik vond het leuk om de challenge op deze manier te doen en niet alleen m'n kilometers te tellen. En ik heb het idee dat het toch ook voor m'n longfunctie goed is om mezelf op deze manier te “pijnigen”.

En last but not least, de drie wandelingen die ik in gezelschap heb gedaan. De Vuilnisberg in Zoetermeer samen met Elly en hondje Tara, en de Doornse Kaap en de Amerongse Berg samen met Wilma. Bedankt voor jullie gezelschap, meiden!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!