De virtuele Sàmi Finland (halve) Marathon
vanuit Durgerdam

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En toen stond er alweer een leuke uitdaging op Facebook……. De virtuele Sàmi Finland Marathon! Ik heb lang getwijfeld of ik wel in zou schrijven, want dit was wel van een echte hardlooporganisatie (virtual Runners), en tja, hardlopen doe ik niet natuurlijk. Maar Sàmi Finland en de prachtig uitziende medaille lokten toch wel erg en ik heb er een mailtje aan gewaagd, of ik de halve marathon ook wandelend kon doen. En dat was geen probleem, er was geen tijdslimiet dus iedereen kon meedoen.

En dus heb ik ingeschreven en ben op zoek gegaan naar een leuke route. Een route die ik al eerder had gelopen vond ik dit keer niet leuk en ik ben heel simpel op internet gaan zoeken naar de trefwoorden “wandelen” en “21 kilometer”. Nou, dan komen er een hoop leuke dingen voorbij, en toch ook weer wandelingen die ik nog nooit via wandelzoekpagina o.i.d. was tegengekomen! De keus viel uiteindelijk op een GPS-route in de omgeving van Broek in Waterland, van de site GPSwalking.nl

Omdat er een prachtig zonnige zondag werd voorspeld ben ik toch maar weer lekker vroeg op pad gegaan, ik had gezien dat de route veel over fietspaden ging, en ik was bang dat die met het mooie weer wel eens erg druk zouden kunnen worden. Met vroeg starten (rond 8 uur), zou ik in ieder geval de eerste uren rustig kunnen lopen. Zodra ik bij Amsterdam van de grote weg af ging zag ik al dat de omgeving hier weer een schot in de roos was, weilanden zover je kunt kijken!

Op de parkeerplaats bij de TOP bij Burgerdam zocht ik voor Kiaatje een plekje uit waarvan ik dacht dat het 's middags in de schaduw zou zijn en ging op pad, de Uitdammerdijk op, om die rond een groot binnenmeer te gaan volgen. Helaas, na een dikke kilometer bleek dat de weg afgesloten was vanwege dijkverzwaring…… Terug dus maar weer, langs de parkeerplaats en verderop naar een fietspad richting Holysloot, want daar zou ik met een pontje over moeten steken.

Dat vervangende pad was snel gevonden en dat was een prachtig pad, de originele route kan niet mooier zijn! En een blik op het kaartje wees uit dat de route wel ongeveer even lang zou zijn via deze weg. Ik had mooi zicht op het kerkje van Holysloot en na zo'n drie kilometer wandelde ik het dorpje binnen. Langs het kerkje, door leuke straatjes en langs een oud schoolhuis ging ik op zoek naar het pontje en dat was snel gevonden. Er hing een grote bel, maar die hoefde ik niet te gebruiken, de pontbaas stond al klaar.

Ik had gisteren al app-contact met hem gehad, of het pontje wel voer en hij had me toen gewaarschuwd voor zeer drassige weilanden aan de overkant, dus ik had een handdoekje en schone sokken in mijn rugzak gestopt. Hij waarschuwde me nu weer, maar ja, ik had geen zin om wéér terug te lopen en besloot het er maar op te wagen en liet me overzetten. De pontbaas adviseerde me om er met blote voeten doorheen te waden, maar dat durfde ik niet aan. Eén glasscherf en je bent verder van huis.

En dus ben ik maar gewoon dwars door de weilanden heen geploeterd en nee, de schipper had niks teveel gezegd, het water stond hoger dan m'n enkels, er was geen houden aan, m'n schoenen, sokken en voeten werden drijfnat. Omdat ik zo ingespannen bezig was om een weg te zoeken en niet te vallen (vooral niet te vallen!!!!), heb ik geen foto's van de allerergste stukken gemaakt, wel van de leuke bruggetjes waar ik overheen moest.

Uiteindelijk kwam ik weer op asfalt terecht en op de track stond daar een bankje aangegeven. Daar zat een fietser, maar op anderhalve meter paste ik er gemakkelijk naast en daar heb ik zo goed en zo kwaad als het ging m'n voeten en m'n schoenen drooggewreven en m'n sokken gewisseld. Mijn schoenen waren natuurlijk nog wel nat, maar nu sopte ik tenminste niet meer in mijn schoenen en van alleen natte voeten heb ik nooit last, ik ben gelukkig niet blaargevoelig.

Gelukkig was dit het enige “weilandenavontuur” van vandaag, er volgden nog wel wat onverharde paadjes, maar die waren gewoon droog. Ik wandelde verder richting Broek in Waterland en toen ik daar aankwam trof ik daar een IJscafé met een uitnodigend terras. Het was nog niet druk en ik besloot om hier maar een lekker bakkie koffie te doen met een groot stuk taart erbij. Had ik wel verdiend, vond ik!

Daarna heb ik een sightseeing door Broek in Waterland gedaan, wat een schitterend plaatsje is dat! Zeker nu in het zonnetje, alles ziet er zo vrolijk en fleurig uit, het was een genot om hier rond te wandelen en ik heb lekker op m'n gemakje alles bekeken, ook de binnenkant van de kerk, waar zowaar een restaurant in is gevestigd! Na dit rondje kwam ik opnieuw langs het IJscafé, waar het nu een stuk drukker was en van daar volgde ik de weg naar Zunderdorp.

Ellenlange fietspaden door onafzienbare weilanden, tjonge jonge, wat ik het hier mooi en wat heb ik lopen genieten! Wel jammer dat het steeds drukker werd met (race)fietsers, hoewel ik moet zeggen dat iedereen wel rekening met elkaar hield. Na Zunderdorp, waar ik over een prachtige brug kwam volgde er weer een graspaadje, heerlijk rustig natuurlijk want fietsers komen hier niet. Ik kwam alleen een paar medewandelaars tegen.

Maar aan het eind van dit pad ging het de fietspaden weer op en daar was het inmiddels zo druk geworden dat ik het niet prettig wandelen meer vond, en ik ben op de weg gaan lopen. Daar reden wel auto's en motorrijders, maar het was stukken minder druk dan op het fietspad. Vlak voor het volgende dorpje (Ransdorp) stond er een soort uitspanninkje langs de weg en daar verkochten de schapenijsjes! Wow, dáár had ik wel trek in en ik heb er even heerlijk van zitten smullen.

Daarna Ransdorp door, waar het ook loeidruk was en toen het laatste stukje terug naar de parkeerplaats bij de TOP. De lengte van de tocht was prima aan de maat voor mijn halve marathonafstand: GPS stond stil op 22,38 km. Ik heb werkelijk van de tocht genoten, jammer dat het zo druk was op het laatst, maar de route op een doordeweekse dag nog eens wandelen kan niet, want het pontje vaart alleen in het weekend. Misschien een keer een eigen route uitzetten via knooppunten, want deze omgeving smaakt wel naar meer!

Op Facebook heb ik in het evenement van de Sàmi Finland Marathon wat fotootjes gezet en ook de berichten van anderen gelezen. Via het portaal op de website van Virtual Runners heb ik een mooi diploma kunnen downloaden. De tijd erop is natuurlijk absoluut geen “prestatie”, maar daarvoor heb ik ook niet gelopen, het was gewoon een prachtige tocht, en als het goed is krijg ik er nog die hele mooie medaille voor!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!