De virtuele Deense Easter Run
in Hillegom en Lisse

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En dan is het weer tijd voor een nieuwe Deense virtuele challenge. De Easter Run dit keer, ik had al een tijdje geleden ingeschreven en m'n startnummer en medaille ook al een poosje in huis, maar ik moest nog wel de kilometers lopen natuurlijk! Dat kon van 2 t/m 5 april, het hele Paasweekend dus. Nou hadden ze voor Paasdagen zelf abominabel weer voorspeld, maar de zaterdag ervoor waren de verwachtingen redelijk gunstig, dat zou dus de dag worden!

Het leek me wel leuk om ergens te gaan lopen waar bloesem of bollenvelden te vinden zijn, maar ik had begrepen dat de bloesem nog niet echt volop in bloei staat. En dus werden het de bollenvelden. Twee jaar geleden had ik in Hillegom een Groene Wissel gecombineerd met een bezoekje aan de Keukenhof, maar ik wist dat er ook een Trage Tocht Lisse bestaat, die goed met die Groene Wissel te combineren is. Toen ik ze samen in een track zette, bleek de afstand zo'n 22 km te zijn. Perfect dus, want ik had ingeschreven voor de halve marathonafstand.

Op naar Hillegom dus, waar ik Kiaatje op de parkeerplaats van het station achterliet en hup, Daan gaat naar de bollen! Mijn startnummer van de Easter Run had ik achter op m'n rugzak gespeld, altijd leuk voor een fotootje in de Facebookgroep van het evenement, temeer daar het een buitenlandse challenge is. En zeg nou zelf: wil je het Nederlandser dan bloeiende bollenvelden!

De eerste bollenvelden dienden zich al snel aan, maar het bleek dat ik voor de tulpen nog te vroeg was, wel stonden overal de narcissen en hyacinten in volle bloei. Vond ik helemaal niet erg, want het geel van de narcissen is mijn favoriete kleur, het geeft zo'n heerlijk vrolijk tintje aan alles. En het combineert prachtig met het paars en roze van de hyacinten. Het eerste stuk liep ik de route van de Groene Wissel, dus dat was nog wel bekend van twee jaar geleden.

Ergens na de (gesloten) Keukenhof stapte ik over op de route van de Trage Tocht en die ging eerst naar Kasteel Keukenhof. Leuk, daar was ik nog nooit geweest en ik genoot van het kasteel in het zonnetje en de bloeiende narcissen in de perkjes ervoor. De route voerde een stukje over het terrein van het landgoed en op een mooi bankje heb ik een bankjesrust ingelast met prachtig uitzicht op een gebouwtje met vrolijk schilderwerk in de kleuren rood en geel.

Daarna ging het het Keukenhofbosch in, ook daar was ik nog nooit en hoewel ik niet zo'n bosliefhebber ben vind ik in deze tijd van het jaar, als alles nog niet zo dicht gegroeid is en met een zonnetje erbij wel leuk. Zaten aardig wat glooiinkjes ook in dat bos, ik had hem wel mee kunnen tellen voor m'n Mount Everest Challenge ook! Na het bos ging het verder over diverse smalle paadjes langs een weg, waar ik wel even een heen en weertje heb gemaakt naar een veld vol prachtige roze hyacinten.

Ook kwam ik nog langs velden vol gele en witte narcissen, om uiteindelijk uit te komen op een soort avonturenpad. Smal bruggetje, drassige plekjes waar boomstammetjes lagen om er zonder natte voeten doorheen te kunnen en daarna een lang graspad met veel hekken. Sommige stonden open, maar er waren er ook waar ik overheen moest klimmen. En die overstapjes waren erg hoog, het kostte me moeite met m'n pijnlijke been om er op te komen en ik nam ter plekke het besluit om Trage Tochten in het vervolg maar te mijden. Het is mij allemaal net een tikje té onverhard, ik hou van wandelen, niet van survivallen!

Bij restaurant het Tussenstation kwam ik weer op de route van de Groene Wissel terecht. Helaas was het restaurant ook voor afhaal gesloten en dus heb ik iets verderop een bankjesrust ingelast. Even een taai stukje langs een provinciale weg, maar daarna weer rustige wegen langs de bollenvelden en zelfs een pad er dwars doorheen. Uiteindelijk kom ik uit bij de Haarlemmer Trekvaart, waar ik nog een keer een bankjesrust inlas. Niet omdat ik rust nodig heb, maar omdat het zo'n mooi plekje is!

Verderop de brug over en dan Hillegom weer in, waarna het nog een paar honderd meter naar het station is. GPS staat stil op de onwaarschijnlijk mooie afstand van 22,22 km precies en ik heb dus ruimschoots de halve marathonafstand afgelegd. De mooie goud-met-gele medaille mag dus om m'n nek. Want hoewel ik om gewone medailles niet zoveel geef, vind ik deze speciale medailles wel errug leuk om te hebben! Hele fijne dag geweest!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!