Bergwandeling De Vuilnisberg
in Zoetermeer

 

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik
hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

 

 

 

  De berg met de minste punten voor m'n Mount Everest Challenge was wel die in Zoetermeer. Een top van 17meter en een lengte van 5 km resulteert in een puntenaantal van 1,1. Logisch ook wel, het betreft namelijk geen natuurlijke berg, maar een berg gemaakt van een vuilnishoop. Zo zijn er wel meerdere in Nederland, maar dit is de enige die in het boekje “De Mooiste Bergwandelingen in Nederland” staat, dus hij hoort wel in mijn lijstje!

 

Het Boekje zegt het volgende over de berg:

DE BERG
Een leuk tochtje voor het gezin, vooral bij helder weer. Alles aan deze berg en zijn omgeving is kunstmatig, door de mens gemaakt. De diepe polder is door onze voorouders drooggelegd. De ringdijk houdt het water tegen. De belt is het resultaat van ons eigen afval. Je klimt er zo tegenop. Vanaf de top sta je versteld van het uitzicht. Hoge torens van Den Haag en Leiden, de duinen en dichtbij de polder. Bizar is de overdekte skipiste van Snowworld. De Vuilnisberg is en blijft een lelijk rommeltje, maar wel leuk om te beklimmen.

 

Leuk is natuurlijk ook dat Elly vlakbij Snowworld in Zoetermeer woont, en een afspraak om samen (met hond Tara) deze wandeling te gaan doen was snel gemaakt. We konden gewoon bij Elly vanuit huis starten, dat maakte de wandeling ook een stukje langer, hij bleek op precies 7 km uit te komen. Elly is niet zo'n vroege vogel als ik, en och, voor zo'n kort ommetje hoef ik ook niet zo persé vroeg op pad, dus hadden we afgesproken om half elf.

 

Natuurlijk eerst een bakkie doen, en daarna gingen we op pad, in een heerlijk lenteweertje. Later bleek het de eerste warme dag van dit jaar te zijn. Maar van de warmte hadden we nog niet echt veel last, we waren eenstemmig van oordeel dat het van ons zo de hele zomer wel blijven mag! De wandeling was kort, maar leuk en we hebben er heel lang over gedaan, ook al om Tara de gelegenheid te geven om in iedere sloot een duik te nemen.  

 

Ondanks dat het maar een laag topje is, is het toch een pittig klimmetje naar boven en daar gaf GPS tot mijn verwondering maar 13 meter aan. Als ik zo om me heen keek, leek me dat echt toch wel hoger! Als ik later het boekje erop na kijk blijkt dat de totale hoogte 17 meter is, maar daar zit de 5 meter die de polder onder NAP ligt bij. Dus 13 meter boven NAP kan toch wel kloppen. Het uitzicht was prachtig en waar ik vanaf de skiheuvel in Rotterdam de bekende skyline van Rotterdam zie, keek ik hier in de verte uit op O, O, Den Haag. Leuk, want in die stad (om preciezer te zijn in Scheveningen) ben ik wel geboren natuurlijk.

 

  Het enige bankje op de top was bezet, dus zijn we even neergestreken op een paar dikke boomstammen, die liggen hier werkelijk overal dus een zitplekje vinden is geen enkel probleem. Tara laat zien dat ze een heuse circushond is en springt met het grootste gemak op een van de boomstronken en dan moet er even geknuffeld worden natuurlijk.

 

Hierna blijven we een redelijk stuk “op hoogte” lopen, dalen een ietsje en verderop gaan we zowaar een stukje bos in! Dat was nieuw voor mij, ik was wel al eerder op deze “berg” geweest (we hebben er zelfs een Voetstappentocht van het forum W4W gehad), maar dat bos kende ik niet. Daarna gaat het vrij steil naar beneden en daar komen we bij de ingang van Snowworld, de officiële start van de tocht. Even een fotootje maken dus.

 

Niet lang daarna zijn we weer terug bij waar we de route hebben opgepikt en daar staat wel een vrij bankje, dus we genieten nog even van het heerlijke weer, en maken wat fotootjes van een in bloei staande bloesemboom. Ik vind het jammer dat de herfst en de winter voorbij zijn, maar de lente met al haar fleurige kleurtjes kan me ook nog wel bekoren! Dan het slootje waar Tara zichzelf even schoon kan spoelen en dan gaat het weer op huis aan, Elly's huis welteverstaan.  

 

Daar genieten we in de tuin van koffie en thee met heerlijke scones met jam en room erbij. Want ja, als je er calorieën af loopt, moeten ze er ook weer bij natuurlijk…… We praten nog wat na en maken plannen voor onze toekomstige reis naar IJsland (ja heus!!!) en dan rijd ik in de middag weer terug naar Rozenburg. Hele leuke dag geweest en ik ben toch weer een klein stukje dichter bij de top van Mount Everest gekomen!

 

 

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

 

 

 

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!