Boswandeling Veluwse Malebossen
vanuit Garderen

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Een tijdje terug al had ik me weer voor een Deense virtuele tocht ingeschreven, de Valentine Run. Leuk, omdat die in het weekend van m'n verjaardag zou zijn, en ook omdat ik het een erg mooie medaille vond. Die medaille en het startnummer had ik al een tijdje in huis, maar moest ik nog wel even verdienen natuurlijk. En nadat het gisteren in Delft zo prima was bevallen in de sneeuw in de bossen, besloot ik voor een echte bostocht te gaan.

Op Wandelzoekpagina vond ik de Boswandeling Veluwse Malebossen van ca. 20 km. Dat kwam qua afstand prima uit, omdat ik voor de halve marathonafstand had ingeschreven. En uit ervaring weet ik dat de uiteindelijke afstanden altijd wat langer uitvallen. En hoewel ik helemaal geen liefhebber van bossen ben, vind ik de begaanbaarheid van de paden in deze winterse omstandigheden heel erg belangrijk, dus hup, op pad naar Garderen!

Best een flink eindje rijden, dus ik ben weer voor dag en dauw opgestaan en lekker bijtijds gaan rijden. Koffie voor onderweg, verwarming lekker hoog en van een schitterende zonsopkomst genoten, ook autorijden is leuk! Rond negen uur was ik in Garderen en bij de kerk was er voldoende parkeerplaats. Eerst een fotootje van de kerk, dan de GPS instellen en Daan kan op pad, op haar 67e verjaardag, ik word echt oud……..

Eerst een stukje door Garderen en het valt direct op dat hier veel meer sneeuw is gevallen dan in het westen van het land. En hoewel er natuurlijk op de wegen wel auto's hebben gereden is de sneeuw nog niet kapot gereden, dus alles ziet er nog mooi wit uit en de straten en stoepen zijn goed begaanbaar. Maar erg veel straten en stoepen hoef ik niet te nemen, want de route gaat al gauw het Speulder en Sprielderbos in.

En ik ben haast de bossen niet meer uitgekomen vandaag! Af en toe een stukje hei, een klein stukje door het gehuchtje Drie en een weg rondom een hotel, maar voor de rest was het allemaal bos. Best een pittige tocht door al die mulle sneeuw, ik was blij als ik weer af en toe over een wat platgetrapt stukje mocht. Maar m'n ice-grip schoenen bewezen ook vandaag hun waarde, ik ben nergens uitgegleden en heb heerlijk relaxed kunnen lopen.

Verder was het vandaag gewoon sprookjesachtig mooi, met al die sneeuw. Vooral als de route over kleine kronkelpaadjes ging, soms was het best lastig om die paadjes te vinden, dan zag ik het GPS lijntje wel, maar wáár was dat pad?!? Eenmaal kon ik het echt niet vinden en heb ik een klein extraatje gelopen om dan maar een volgend paadje te nemen, maar over het algemeen was de route prima te volgen. Ik heb eigenlijk alleen de track gevolgd en amper op de routebeschrijving gekeken.

Twee maal een bankjesrust met koffie, eenmaal op de hei en eenmaal naast een stukje open land, dus beide keren had ik een “rust met een view”. Maar net als gisteren heb ik het rusten kort gehouden, want ondanks dat er minder wind stond dan gisteren, was het toch nog koud. Tijdens een derde bankjesrust heb ik alleen even een crackertje gegeten, en niet lang daarna was ik terug in Garderen. GPS stond stil op 22 km, dus dat was prima voor m'n halve marathon.

Ik mocht dus de mooie medaille eindelijk om m'n nek hangen (jaja, ik had hem dit keer meegenomen) en heb daar bij de kerk even een paar selfies van gemaakt. En op de terugweg naar huis heb ik mezelf getrakteerd op een Latte Hazelnoot met een lekkere koek erbij, in deze barre coronatijden valt er weinig verjaardag te vieren, dus moet je je zelf maar vermaken en verwennen! Ik heb in ieder geval een heerlijke verjaardag en een heerlijke wandeltocht gehad.

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!