De virtuele Rhoonse Griendentocht
van de RWV

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Nadat de wat langere tochten van de afgelopen tijd prima zijn verlopen vond ik het wel tijd worden voor weer een 25 km, en dat werd een tocht van m'n eigen kluppie, de virtuele Rhoonse Griendentocht van de RWV. De grienden zijn altijd mooi natuurlijk, maar toch wel op z'n mooist als er een zonnetje schijnt en dat werd voor 4 februari voorspeld. Tijd om er op uit te trekken naar de Grienden dus! Ik hoefde niet echt vroeg van huis om bijtijds te starten, want Rhoon ligt maar zo'n 20 minuten autorijden bij Rozenburg vandaan.

Vlakbij metrostation Rhoon vond ik nog een mooi parkeerplaatsje voor Kiaatje en al snel was ik op pad. Langs het Wapen van Rhoon en de immens scheef staande dorpskerk kwam ik bij de oprit van het Kasteel van Rhoon. Hier heb ik even een eigen twist aan de route gegeven en heb het onverharde pad achter het kasteel langs gevolgd. Dat komt op hetzelfde punt uit, maar het kasteel is op deze plek veel fotogenieker dan op de originele route.

Het is een heerlijke en koude ochtend, boven de weilanden hangt nog wat nevel en als ik wat verderop over een onverhard paadje loop zit daar een reiger op een bruggetje, bovenop de leuning. Ik kan er met wat inzoomen een prachtige foto van maken, maar als ik wat dichterbij kom vliegt hij er pijlsnel vandoor. Ook dat wegvliegen heb ik op de foto, ietwat bewogen, maar toch mooi! Wat verderop zwemt er een statige zwaan met opgestoken veren in een slootje en ook die kan mooi op de foto.

Er volgt een stukje door wat woonwijken, niet mijn ding en ik stekker maar snel door, de grienden lokken! Ik kom langs PSV Poortugaal, waar normaal de eerste rust zit en vandaar ga ik de dijk over naar de Johannapolder. Daar volgt de route gelukkig gewoon het fietspad, je kan daar ook een voetpad nemen, maar dat is wel heel erg modderig…… Blij dat ik er niet overheen hoef! Ik heb nog mooi zicht op het markante kerktorentje tussen de bomen door en dan ben ik bij de ingang van de Rhoonse Grienden.

Ik had van andere wandelaars gehoord dat sommige stukken van de route afgesloten waren vanwege snoeiwerkzaamheden, dus ik besloot om een extra lusje dat niet in de route zit nu wel mee te pikken en ging direct na de ingang rechts de grienden in, in plaats van rechtdoor. En dat was weer volop genieten, hoe vaak ik hier ook ben geweest, ik blijf het prachtig vinden, die smalle paadjes tussen als die vreemd gevormde boompjes door. En bij het eerste het beste bankje heb ik een bankjesrust ingelast voor een kopje koffie uit de thermos.

Achteraf gezien had ik dat ommetje niet hoeven maken. Want ik had mazzel, ze waren net klaar met de werkzaamheden en ik mocht onder de afzetting door glippen en kon de normale route vervolgen. Leuk gezicht dat je precies kon zien, welke boompjes dit jaar aan de beurt waren om geknot te worden en welke andere jaren aan de beurt komen! Na de grienden ging het richting de plek waar normaal de wagenrust staat, even een kijkje genomen, nee hoor, niemand……

Verder dan maar, over het fietspad naar de golfbaan en daar kon ik bij een foodtruck wel aan de koffie, een cappuccino genomen. Want koffie uit de thermos is prima maar er gaat toch niets boven een vers bakkie. Dan volgt het kilometerslange fietspad naar de Carnisse Grienden en op de track zag ik een lusje dat niet bij de 25 km route hoort, maar bij de 40 km. Klein lusje maar, ca. anderhalve kilometer en het blijkt de Gaatkensbult op te gaan!

Nou ben ik dol op dit soort uitkijkpunten en ik hoefde me dan ook geen twee keer te bedenken, ik heb spontaan het lusje meegenomen, de bult beklommen, van het uitzicht genoten en natuurlijk selfies gemaakt met reflectie in de grote spiegel die op de top staat. Na de afdaling van de bult komt dan het stuk door de Carnisse Grienden, die ik zo mogelijk nog mooier vind dan de Rhoonse Grienden, voornamelijk omdat je hier zo dicht langs de Oude Maas loopt.

Ook in de Carnisse Grienden heb ik nog een bankjesrust ingelast, daarna ging het terug richting de golfbaan. Daar loopt de originele route achter de golfbaan langs, maar dat is altijd zo'n vreselijk blubberpad en daar had ik nu echt helemaal geen zin in. En dus heb ik gewoon hetzelfde fietspad gelopen als op de heenweg, toch handig als je de tocht en de omgeving een beetje kent!

Voor de tweede keer langs de plek van de wagenrust en dan ga ik aan de laatste loodjes beginnen, er volgen enkele heerlijk lange polderwegen, langs de schilderijlijst, de walk of fame en het beroemde blauwe paard. Dan, vlak voor ik Rhoon weer binnen wandel, komen me twee bekende wandelaars tegemoet, Huub en Jeannette, die lopen ook de 25 km route, maar dan tegengesteld. Leuk om die weer eens te zien!

Er volgt nog een kleine routewijziging, die ik doorgemaild had gekregen, in het hertenkamp zijn ze druk met werkzaamheden bezig en is er een bruggetje afgesloten, dus dat stukje moet even omzeild worden. Ik kom nog wel langs de perkjes met narcissen, die al volop in bloei staan en dan het laatste stukje terug naar metrostation Rhoon. Ik heb uiteindelijk 27 km op de GPS staan, dus alle kleine routeplusjes en -minnetjes hebben niet zoveel uitgemaakt. Ik heb heerlijk gewandeld, het was een mooie dag! Hopen dat het volgend jaar allemaal weer normaal kan!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!