Winterserie RWV 2020/2021
1e tocht
Klik op het plaatje om de route in Google
Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van
het plaatje
Nadat sinds onze vorige winterserie alle evenementen in 2020 waren afgelast vanwege corona, hadden we (de Rotterdamse Wandelsport Vereniging RWV) er toch wel goede hoop op dat onze winterserie 2020/2021 in een coronaproof versie gewoon van start kon gaan. Online inschrijving in tijdslots was geregeld, de parcoursen waren gewijzigd voor als er rusten niet beschikbaar zouden zijn, kortom, we waren er klaar voor. Maar de laatste persconferentie voor aanvang van de serie gooide roet in het eten......... |
En dus werd er geswitched naar een versie die geheel virtueel zou plaatsvinden. Na inschrijving worden er routebeschrijvingen, GPS-bestanden, een wandelboekplaatje en een stempel gemaild en desgewenst wordt een medaille later opgestuurd. Ook de wedstrijden die tegelijkertijd met de wandeltochten plaatsvinden gaan niet door, en dat betekent dat ik niet op het startbureau aanwezig hoef te zijn voor de verwerking van de uitslagen. En dat geeft me de mogelijkheid om zelf ook mee toen aan deze virtuele serie!
Ik woon zelf natuurlijk vlakbij Rotterdam, sterker nog, ik woon IN Rotterdam, want sinds een aantal jaren hoort Rozenburg ook bij Rotterdam. Ik wilde dus gewoon de route in het Kralingse Bos gaan lopen en koos daarvoor zaterdag 31 oktober uit. Voor die dag werd het beste weer voorspeld en ik dacht dat het op zaterdag wat rustiger in het bos zou zijn dan op zondag. Wel besloot ik om lekker vroeg op pad te gaan, ik ben nou eenmaal een ochtendmens! Ik had de routebeschrijving niet geprint, maar zou gewoon op de track in m'n GPS gaan lopen, ik ben bekend genoeg in de omgeving om sowieso terug te komen als daar iets mee mis mocht gaan.
Weer terug de Rotte oversteken, een klein stukje door wat woonwijkjes heen en daarna het laatste stuk door het Kralingse Bos. Dat is nu natuurlijk helemaal in herfsttooi gestoken en hoewel ik het nog een ietsje te groen vind, heb ik toch van de herfstkleuren lopen genieten. Jammer dat er geen zonnetje scheen, dat kwam pas later in de middag toen ik alweer lang en breed thuis was. Ook stonden er in het bos enorm veel paddenstoelen, en bij een groepje paddenstoelen zag ik heel schattig een lieveheersbeestje rondkruipen. Geen idee dat die eind oktober nog in leven kunnen zijn!
Al met al
heb ik het heerlijk gevonden weer eens een winterserietochtje te
kunnen lopen, al was het dan niet op de goeie, ouwe, gezellige
manier. Dat komt gelukkig ook wel weer, geen enkele pandemie
duurt eeuwig (de Spaanse Griep is toch ook over? ) en tot dan
zullen we ons anders moeten gedragen dan waar we aan gewend waren.
Gaat vast lukken!
Klik op het plaatje hieronder voor het
fotoverslag.
Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!