Het Pad van de Vrijheid
Ede - De Klomp

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Vandaag staat er weer een wat langer stukje op het Pad van de Vrijheid op het programma, ik ga de etappes 9 en 10 lopen, van Ede naar Lunteren en van Lunteren naar De Klomp. Verleden keer bij het eindpunt bij de bushalte aan de Bosrand, heb ik niet zoveel parkeerplaats gezien, dus ik besluit om Kiaatje bij het station in Ede-Wageningen te zetten, vandaar 's morgens met de bus naar de Bosrand te rijden en 's middags met trein terug van De Klomp naar Ede-Wageningen.

Weer bijtijds van huis, want de afstand zou vandaag volgens het boekje zo'n 26 km worden en de ervaring leert dat dat altijd langer wordt, dus ik wil graag vroeg van start. Onderweg heb ik wat problemen met m'n nieuwe TomTom, die opeens z'n stem kwijt is, waardoor ik een afslag mis en wat te lang op de snelweg blijf rijden. Maar voor de rest kom ik zonder problemen of files mooi op tijd aan op station Ede-Wageningen. Er is parkeerplaats zat en hoewel ik iets te vroeg voor de bus ben, staat die wel al klaar en kan ik dus alvast gaan zitten. En mooi op tijd vertrekt de bus en spuugt me bij de Bosrand weer uit.

Vandaar gaat het direct het Edese Bos in en ik vermaak me met het fotograferen van paddenstoeltjes en mooie doorkijkjes, en vooruit, ook maar wat fotootjes van al die bomen…… Wat verderop kom ik over Landgoed Kernhem met het gelijknamige huis en een mooie kruidentuin, die helaas volkomen verkeerd in het licht ligt om er een goede foto van te maken. Hierna gaat de route eindelijk een beetje de bossen uit en wandel ik heerlijk door open boerenland, ik kan weer om me heen kijken, hoera!

Ik kom langs de Doesburgermolen en volg verharde paadjes en onverharde paadjes, maar gelukkig wel allemaal prima beloopbaar. En het is heerlijk wandelweer, met een mooie blauwe lucht en stralende zonneschijn, dus ik maak bergen zonnige foto's. Zeker als ik langs een prachtig bloemenveldje kom, vol met zonnebloemen en roze/paarse bloemen waarvan ik de naam niet ken, maar die zich geweldig lenen voor een paar mooie close-ups.

Ik volg een asfalt-fietspad langs een zandweg en kom vlak voor ik het bos weer in ga langs prachtige stulpjes en een landje waarop een paar schattige hertjes ronddartelen. Dan ga ik inderdaad de bossen weer in en kom langs een houten huis, de Eikenwal. Dat blijkt het huis te zijn uit De Donkere Kamer van Damocles, maar eerlijk gezegd zegt me dat niet zoveel, want dat boek heb ik nooit gelezen…… Toch maar eens doen dan!

Overigens loop ik hier niet alleen in de bossen, maar ik het ook nog eens aardig heuvelachtig en de route gaat continu omhoog. Onnodig te zeggen dat ik om de haverklap stil sta om even op adem te komen! Maar uiteindelijk worden de inspanningen beloond, ik kom uit op de Goudsberg, in het gebied dat het Middelpunt van Nederland blijkt te zijn. Er staat een grote uitkijktoren, de Koepel genaamd, maar die is helaas nog niet open. Wel staat er een uitnodigende picknickbank, waar ik even een bankjesrust inlas, met koffie uit de thermos en een paar crackertjes.

Hierna mag ik natuurlijk lekker naar beneden lopen, dat gaat als een zonnetje en na de afdaling ga ik een bungalowpark in, waar ik een rondje loop om uiteindelijk uit te komen bij de Muur van Mussert. Dit was in de oorlog een openbare vergaderplaats van de NSB, waar Mussert de leider van was. Nu is het een door struiken en onkruid overwoekerde muur, een stukje akelige geschiedenis. In 2018 is de muur aangewezen als rijksmonument, maar zo te zien zijn de plannen om er een educatiecentrum van te maken nog niet in uitvoering.

Ik loop nog een stukje door het bungalowpark en volg dan een heel lange zandweg door het bos naar Lunteren. De weg glooit zachtjes naar beneden dus ik vind het wel lekker lopen, maar zoals gewoonlijk ben ik al dat bos wel weer een beetje zat……. Eenmaal in Lunteren gaat de route eerst langs het station en daarna door het centrum, waar ik bij op een terrasje van een heerlijke Latte geniet. Even een echte rust en lekker naar het toilet.

Vanaf Lunteren begint etappe 10, en die gaat in het begin gelukkig weer heerlijk door open land. Een klein stukje klompenpad, met een spannend bruggetje erin en daarna door De Fliert, waar een tractor een prachtig hard zandpad omtovert in een zanderige bende. Heb ik weer hoor, hadden ze daar niet een dagje mee kunnen wachten? Het valt me hier wel op dat er aan de randen van de weilanden veel paddenstoelen staan, eigenlijk nog meer dan daarnet in de bossen!

Ik kom langs kippenboerderijen waar de kippen zo te zien zeeën van vrije loopruimte hebben en op sommige plekken groeit er hop over het pad! Dan ga ik een lusje doen over landgoed Roodselaar, dat is weer een bossig stukje, wel typisch bos, de bomen zijn van onderen kaal en van boven bebladerd. Geeft een leuk effect! Ook staat er een heel klein “uitkijktorentje”, waar ik natuurlijk even bovenop klim. Daar staat een tekst van iemand die hier blijkbaar een keer een mooie nacht heeft meegemaakt!

Dan verlaat ik de klompenpadenpaadjes en kom weer op asfalt te lopen, maar niet voor lang. Bij een bekende sticker van het Grebbeliniepad word ik een smal grind-fietspad op gestuurd en dat mag ik een paar kilometer gaan volgen. Vind ik altijd best pittig lopen, dat grind en ik ben blij als er halverwege een mooi bankje staat voor een bankjesrust. Aan het eind van het fietspad kom ik uit bij het Fort aan de Buursteeg.

Dat ken ik natuurlijk nog van toen ik het Grebbeliniepad liep, toen was het bezoekerscentrum nog in aanbouw en nu is het geopend. Ik maak een selfie met de houten wachter die bij de ingang staan en dwaal even over het terrein. Dan ga ik binnen een kijkje nemen, maar daar blijkt dat je moet betalen voor de entree (€ 5,00) en daar vind ik nu de tijd te kort voor geworden, maar ik hou het in m'n achterhoofd voor een volgende keer.

Wel bewonder ik nog even het kunstwerk Eenheid van Alles, waar je door spleten binnenin de symbolen van de grote godsdiensten kunt zien. De maker van het kunstwerk, Ton Kroes, wil hiermee oproepen tot samenwerking: ongeacht welke godsdienst, we zijn samen verantwoordelijk voor elkaar en voor onze Aarde. Nou oké, als atheïst zou ik het liefst alle godsdiensten de wereld uit zien, maar als dat niet kan ga ik voor samenwerking, dat dan weer wel!

Hierna is het nog een kilometertje naar station Veenendaal-De Klomp, waar m'n route van vandaag eindigt. Ik heb mazzel met de trein dit keer, ik sta nog niet op het perron of hij komt al aangereden en in een poep en een zucht ben ik terug op station Ede-Wageningen. En dan weer de lange rit terug naar huis, nu wel wat file-ellende en als ik dat aan zie komen op m'n TomTom neem ik maar even een tussenstop en trakteer mezelf op een heerlijke magnum, fijne dag geweest!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!