Het Pad van de Vrijheid
Rondwandeling rondom Oosterbeek

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Voor dag 4 op het Pad van de Vrijheid stond er een vrij korte etappe op het programma, etappe 7, een rondwandeling rondom Oosterbeek. Maar dat is geen probleem, die kan ik dan mooi combineren met een bezoekje aan het Airborne Museum in Oosterbeek. Eigenlijk wil ik het liefst 's morgens naar het museum om dan voor de wandeling de tijd aan mezelf te hebben, maar de tickets voor 's morgens waren online al uitverkocht, en vanwege corona kunnen er niet ter plekke kaartjes gekocht worden.

En dus bestel ik een ticket voor 14.00 uur en ga lekker vroeg op pad naar Oosterbeek om in alle rust m'n kilometers te kunnen lopen. Bij het museum kan je gratis parkeren en omdat ik er nu een paar uur voor openingstijd ben, is er een zee van ruimte voor Kiaatje. Vanaf deze parkeerplaats is het een kilometertje naar station Oosterbeek, waar de rondwandeling begint.

Het eerste stukje gaat langs de spoorlijn en daar begint mijn gps kuren te vertonen. De track schiet alle kanten op en m'n gemiddelde tempo schiet omhoog, net zoals de afstand. Ik vermoed dat de gps wordt “opgepikt” door een signaal vanaf het spoor en probeer door hem uit en weer aan te zetten of hij weer normaal gaat reageren. Hij blijft echter een kronkelig spoor volgen en ik besluit om het zo maar even te laten en vanavond op de PC de track te corrigeren. (uiteindelijk blijk ik na correctie 1,5 km “gevlogen” te hebben, en natuurlijk heb ik mijn gewandelde afstand hiermee gecorrigeerd!)

Als eerste kom ik vandaag bij de militaire begraafplaats in Oosterbeek en natuurlijk ga ik daar even een kijkje nemen. Altijd indrukwekkend, al die ontelbare zerken op een rijtje. Vooral de onbekenden, waarop alleen de tekst “known unto God” staat. Ik realiseer me altijd dat er rondom die onbekende een netwerk van familie, vrienden en kennissen heeft bestaan. En al die mensen hebben verdriet gehad, nooit geweten wat er gebeurd is…….. Afschuwelijk lijkt me dat!

Hierna gaat het de bossen en de velden in en kom ik op de landgoederen Mariëndaal, Lichtenbeek en Warnsborn terecht. Een beetje glooiend landschap is het hier en stukjes langs uitgestrekte maisvelden zijn een welkome afwisseling in het boslandschap. Een bankje met een prachtig uitzicht naar een paar huizen in de verte komt precies op het goede moment voor een bankjesrust, even genieten van een bakkie uit de thermos.

Wat verderop kom ik langs een herdenkingsmonumentje voor een Dakota die hier in de oorlog is neergestort, een vogeltje zit parmantig op de steen, net lang genoeg om hem op de foto te zetten. Ik kom langs een paar schitterende grote landhuizen en via Hoog Erf bereik ik Hotel Groot Warnsborn. Het ziet er wel open uit, maar ik heb net m'n eigen koffie gedronken, dus veel behoefte om nu weer te gaan rusten heb ik niet.

Ik vervolg dus mijn route, een stukje langs een klein beekje dat uitmondt in een ieniemienie watervalletje, vanwaar ik een mooie terugblik naar het hotel heb. Dan moet ik via een onduidelijk paadje (ben hier toch wel blij met m'n track!) een overstapje nemen en kom op een heideveld terecht. De hei staat natuurlijk prachtig in bloei, maar helaas, doordat er geen zonnetje schijnt ziet het er allemaal een beetje flets uit. Toch is het wel genieten en vooral op een paar close-upjes komt de hei toch mooi tot z'n recht!

Na de hei kom ik langs een prachtig vennetje, waar het doodstille water voor een prachtige spiegeling zorgt en hier geniet ik van een tweede bankjesrust. Dan komt er een heel stuk bos, waarin ik zowaar een paar medewandelaars tegen het lijf loop, en uiteindelijk kom ik bij een huisje dat 't Eilandje heet. Ik loop er een beetje omheen zodat ik er over het water heen kan kijken en ja hoor, het is een echt eilandje! Kijk, in zo'n huisje, op rand van bos en weilanden zou ik wel willen wonen!

Ik moet vervolgens een weg oversteken die vrij druk is, en daar hangt ook een waarschuwingsbordje voor wandelaars. Ik steek dus voorzichtig over en ga aan de overkant landgoed Lichtenbeek weer op. Hier loop ik en stukje tegengesteld aan vanmorgen, weer langs die glooiende maisvelden en opeens zie ik een hele akkerrand met zonnebloemen! Helaas staan die allemaal van het pad afgekeerd en om toch een paar mooie foto's te kunnen maken besluit ik om over de rand van de akker te lopen.

Dat is hartstikke hobbelig natuurlijk, maar wel de moeite waard, ik kan een heel stel schitterende foto's van de bloemen maken, sommige met vliegjes en/of bijtjes erop. En dan is het wel fijn dat de zon niet schijnt, fel zonlicht maakt die gele bloemen vaak moeilijk te fotograferen. Wat verderop kom ik ook nog langs een prachtige zwam, dus al die bloemen- en paddenstoelenpracht doet me bijna vergeten dat ik toch wel heel erg veel door het bos heb gelopen vandaag…….

Ik kom nog langs een herdenkingsplek voor een parachutistenbataljon en langs Mill Hill, waar Missiehuis Vrijland is gevestigd. Daar staat ook een grote volière en hoewel het gaas ervoor erg fijnmazig is, kan ik toch een paar leuke fotootjes maken. Dan ben ik weer snel bij het station en hoef ik alleen nog maar de kilometer naar het museum te lopen. Een loodgrijze lucht vergezelt me die laatste kilometer en net als ik bij Kiaatje ben barsten de hemelsluizen open!

Ik wacht in de auto de bui even af en wandel dan naar het museum. Daar moet ik nog even wachten tot ik naar binnen mag, ik ben dus prachtig op tijd. Het museum was erg interessant, vooral de “Experience” in de kelder, waar je zogenaamd in vijandelijk gebied gedropt wordt. Door een stikdonkere ruimte, waar rondom je de hel lijkt losgebarsten, moet je je weg naar Arnhem en Oosterbeek vinden. Tjonge, jonge, wat ben ik blij dat het maar nep is…….

Na afloop neem ik op het terras bij het museum een lekker bakkie koffie met worteltjestaart erbij en dan ga ik op weg naar huis. Best weer een lange rit natuurlijk en ik stop nog even onderweg voor een koffie-to-go. Met een paar files ben ik behoorlijk laat thuis voor zo'n “korte” wandeldag en Timmy komt me verwijtend tegemoet gestormd. Ik heb honger, vrouwtje! Nou, ik ook, maar weinig zin om wat klaar te maken en dus installeer ik me op de bank met een maaltijdsalade, welbesteed dagje geweest!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!