De Virtuele Bevrijdingsreace
't Harde - Elburg - 't Harde

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En opeens popte daar een evenement op op Facebook! Een virtuele Bevrijdingsrace. Deelname stond open voor hardlopers, fietsers, wandelaars, kortom voor alle activiteiten waarbij een afstand gemeten kan worden. De bedoeling was om zelf een route te bedenken, en die uiterlijk 5 mei te lopen (of te fietsen, te rennen etc.) Na afloop is er dan een medaille en als je je afstand doorgeeft wordt die nog gepersonaliseerd ook.

Het klonk allemaal hartstikke leuk, en de kosten waren ook wel te doen, 12,50. Niet echt goedkoop, maar de medaille zag er wel mooi uit! Op het facebookevenement werd ook een soort startnummer geplaatst, iedereen krijgt startnummer 0520. Ik heb die gedownload, het lettertype wat veranderd en m'n naam erbij gezet. Geprint op A5, in een plastic hoesje en zo kon die mee aan m'n rugzak.

Maar nu nog een datum en een route verzinnen natuurlijk. 5 mei lag voor de hand, vanwege de naam Bevrijdingsrace, maar ik was toch een beetje bang dat het overal vrij druk kon worden op zo'n feestdag. Ik besloot daarom voor 4 mei te kiezen, de dag van Dodenherdenking en toen lag een etappe van het Westerborkpad voor de hand. Ik herinnerde me dat de etappe 't Harde - Elburg - 't Harde als een lusje gelopen kon worden, zodat je geen gebruik hoeft te maken van het OV. Afstand ongeveer 20 km, dus perfect voor een tocht zoals deze!

De weersvoorspellingen waren best goed voor maandag 4 mei, maar toen ik wakker werd regende het toch een beetje. Gelukkig knapte het gedurende de reis naar 't Harde steeds meer op en toen ik Kiaatje bij het station parkeerde was er al aardig wat blauw in de lucht te zien. GPS ingesteld en op pad, eerst werd ik welkom geheten op de Veluwe en daarna ging het 't Harde in, waar ik gelijk alweer stilstond om een prachtige rododendron op de foto te zetten!

Vlak daarna kwam ik langs een Joods monument, waar de vlag halfstok hing. Voor vandaag was de vlaginstructie aangepast, in plaats van pas om 18 uur werd er gevraagd om vandaag, vanwege de bijzondere omstandigheden, de hele dag halfstok te vlaggen. Resultaat was dat er vandaag werkelijk overal vlaggen zichtbaar waren, soms in hele rijen tegelijk. Een heel mooi en indrukwekkend gezicht, wat mij betreft mag die vlaginstructie permanent gewijzigd blijven!

Na dit Joodse monument ging het Landgoed de Zwaluwenburg op, een stuk over bospaadjes, maar wel met mooie doorkijkjes naar weilanden. Het zonnetje scheen inmiddels vrolijk en op zo'n manier vind ik bos eigenlijk best leuk. Kasteel de Zwaluwenburg zelf stond er ook mooi bij in het zonnetje, maar omdat het particulier terrein is, mag je niet dichtbij komen voor een fotootje. Maar met een beetje inzoomen kon ik toch een mooie detailfoto van de ingang maken. Wel jammer dat er een auto voor geparkeerd stond.

Ik wandel verder en vind het leuk om de markering van het Westerborkpad weer te kunnen volgen. Het is inmiddels 8 jaar geleden dat ik het hele pad heb gelopen en de markering is in die tijd veranderd van de oude kleuren (rood/blauw) van de KNBLO naar de nieuwe kleuren (wit/rood) van de LAW. Het enige dat gebleven is, is het stukje prikkeldraad dat symbool staat voor Kamp Westerbork. Soms is de oude markering nog wel zichtbaar en soms is er een nieuwe sticker over de oude heen geplakt.

Tot mijn verbazing kom ik door een dorpje met de naam Oostendorp, daar kan ik me echt helemaal niets van herinneren! Later thuis blijkt dat die naam toch gewoon in m'n plaatsnaamverzameling zit, dus ik ben er 8 jaar geleden toch echt geweest! Het is een klein dorpje, ik maak wat foto's van bloeiende struiken en dan ben ik er al doorheen. Bijzonder is wel een ooievaar die ik hoog boven op z'n/haar nest zie zitten!

Op de oude track van 8 jaar geleden (die ik samen met de nieuwe track in m'n GPS heb gezet) staat dat ik na 6,42 km een bankjesrust heb gehad. En ja hoor, er staat nog steeds een bankje, hoewel het leuke boomstamstoeltje van toen verdwenen is. En dus las ik ook nu een bankjesrust in, voor een kopje koffie uit de thermos, een crackertje en natuurlijk een selfie, met m'n rugzak met startnummer!

Hierna gaat het via een aantal smalle paadjes (gelukkig kwam ik geen tegenliggers tegen, anderhalve meter afstand houden kon wel, maar was wel lastig) richting Elburg. Daar zie ik hoog boven op de kerktoren ook de vlag halfstok hangen. Elburg is nog net zo leuk en gezellig als ik me herinner, hoewel het nu zonder horeca wel een stuk rustiger is. Ik dwaal heerlijk door verlaten straatjes, sta stil bij Joodse sporen, bewonder een schitterend hofje en geef een fietser die uit een smal straatje komt netjes voorrang.

Natuurlijk ga ik ook even naar de Joodse begraafplaats. Het hek zit net als toen op slot, maar met m'n phone kan ik door het hek heen, met uitgestrekte armen, net een panoramafoto van de begraafplaats maken. Vlak hierbij ligt de oude synagoge, nu in gebruik als een museum (Sjoel Elburg), maar ook die is gesloten natuurlijk. Wel maak ik een foto van het mooie oude poortje naar de synagoge, met de Hebreeuwse tekst Wij wandelen in gezelschap naar het huis van God.

Als ik hierna een stukje buitenlangs de stadsmuur loop zie ik opeens een ooievaarspaar druk bezig met het maken van kleine ooievaartjes. Moet je ook geen hoogtevrees hebben hoor, als ooievaar! Even verderop kruist een zwarte kat mijn pad. Gelukkig laat hij zit rustig aaien, dus onheil is er niet te verwachten. Dan daal ik via een trap weer af, opnieuw de stad in, nog meer straatjes en uiteindelijk onder de mooie stadspoort door.

Ik ben namelijk onderweg iemand tegengekomen die me de tip gaf dat ze daar lekkere koffie-to-go hadden en ja hoor, direct buiten de poort kan ik aan de koffie. En ze hebben er zelfs wat lekkers bij, bokkenpootjestaart, njammie! Op een bankje buiten geniet ik even van deze pauze en laat daarna definitief Elburg achter me en wandel door een doorgang, waar twee grote leeuwen de wacht houden, de oude vesting uit.

Nu volgen er weer afwisselend asfaltwegen, fietspaden en gruiswegen (soms heel smal, maar gelukkig houden mensen rekening met elkaar) tot ik bij het dorpje Hoge Enk kom. En was Oostendorp helemaal verdwenen uit m'n geheugen, deze wist ik weer wel, zelfs dat ik even 100 meter naar rechts moest voor een foto van het plaatsnaambord! En daar staat een uitnodigende picknickbank voor het laatste kopje koffie uit de thermos, nog maar even een rust dus.

En dan gaat het langzamerhand weer terug naar 't Harde. Ik volg nog een paar lange asfaltwegen, langs weilanden die net gemaaid zijn. Tjonge jonge, wat ruikt dat altijd lekker, jammer dat er geen geur aan foto's zit! Ik moet ook nog even lachen om een geïmproviseerde halfstokvlag en even verderop hangt een vlag net zo hard te wapperen als het wasgoed dat ernaast aan de lijn hangt. Mooi, puur Hollands plaatje!

Dan kom ik weer langs het plaatsnaambord 't Harde, er volgt nog een klein stukje door het bos en dan een lange weg door de buitenwijken van het dorp. Daar staat nog een prachtige rododendron met gele bloemen, die rood zijn als ze nog in de knop zitten. Wat een vrolijke kleuren! En dan weer onder de snelweg door naar het station, waar de parkeerplaats nog steeds uitgestorven is en daar staat Kiaatje, redelijk in de schaduw zodat het binnen in ieder geval niet bloedheet is.

GPS staat stil op 21,75 km, waarbij ik zeker die laatste 75 wel erg leuk vind in het kader van 75 jaar bevrijding. De rit terug naar huis gaat voorspoedig, en eenmaal thuis plaats ik alvast wat foto's en natuurlijk mijn kilometers in het evenement op Facebook. Op verzoek stuur ik de kilometers ook nog even per mail en krijg als antwoord dat er 21,75 km op de medaille zal worden gezet, in week 3 of 4 van mei zullen de medailles verzonden worden. Ik ben benieuwd, maar tot nu toe heb ik het een leuk gebeuren gevonden. Ik heb toch het idee gehad met z'n allen met iets bezig te zijn, zonder dat je fysiek samen bent. Een originele vinding in deze bizarre tijd!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!