De mooiste routes in 12 provincies
Flevoland: De Bloesem Route

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Tja, de Coronacrisis gooit behoorlijk wat roet in het wandeleten deze dagen! Ik ben overgegaan tot het relatief veel wandelen van wat kortere afstanden in heel stille gebieden en de volgende geplande tocht uit het Parkinson Fietsrouteboekje (Gelderland) voldeed daar niet echt aan, die gaat veel door steden en stadjes. Maar de Bloesemroute in Flevoland leek wel heel aardig te passen in mijn schema. 23 kilometer in de Noordoostpolder, en natuurlijk is het nu de tijd voor de bloesem.

En dus vertrok ik op 8 april voor mijn zevende tocht uit dit boekje. Best wel weer een aardig eindje rijden en omdat ik nou eenmaal graag 's morgens vroeg van start ga, ben ik voor dag en dauw van huis vertrokken. De supermaan waar deze dagen veel over geschreven werd stond nog hoog aan de hemel toen ik vertrok en onderweg heb ik de superzon op zien komen. BramBram stuurde me via Amsterdam en Flevoland, een route die ik niet zo vaak rijd, dus dat was ook wel weer leuk.

De start had ik gepland bij een vakantiepark vlakbij Kraggenburg, maar dat was nagenoeg onbereikbaar door wegopbrekingen. Gelukkig mocht ik er van de wegwerkers wel langs rijden en aan het eind van de weg vond ik vlakbij het dorp een mooi rustig parkeerplaatsje bij een haventje. Pal aan de route, eigenlijk een veel beter plekje dan ik zelf had uitgezocht! Vooral ook omdat een stuk bos in de route nu aan het begin zou zitten in plaats van aan het eind.

Vol goede moed ging ik dus het Voorsterbos en ik bleek gelijk op een moutainbikeroute terecht te komen, en nog wel “tegen het verkeer in” ook. Ik ging er maar van uit dat er zo vroeg op de ochtend op een doordeweekse dag niet veel mountainbikers zouden rijden, maar ik heb toch wel goed uitgekeken! Maar al snel ging de route verder over gewone fietspaden en kon ik van het zonnige bos genieten, waar ik vooral de passagen van een klein vennetje schitterend vond!

Maar goed, ik ga natuurlijk niet naar de Noordoostpolder om door het bos te wandelen en ik was dus blij dat het bos uiteindelijk verleden tijd was en ik de eindeloze polderwegen op mocht. Tjonge, jonge, wat een boel lange, rechte asfaltwegen hebben ze hier, ik ben gelijk verliefd geworden op deze polder. Want buiten een paar ommetjes op Schokland en een tochtje in Urk ben ik hier nog niet vaak geweest. Daar gaat vast verandering in komen!

Het was ook nog eens heerlijk weer, volop zon en eindelijk eens wat minder wind, zodat het gewoon geweldig was om in dit open land te lopen. En wat was er veel te zien onderweg, ik las informatie over dubbele pachtwoningen (waarbij ook dubbele huisnummers, 2x 17, mijn dag kon niet meer stuk ), ik heb schaapjes met lammetjes, eindeloze velden met tulpen gezien en houten huizen in alle kleuren van de regenboog. Bij een daarvan stond een uitnodigend bankje en daar heb ik tijdens een bankjesrust een gezellig praatje met de bewoner gemaakt. Kon gemakkelijk, want de bank was 3 meter lang……, een coronabankje noemde de man het……..

En natuurlijk de bloesem waarnaar deze tocht genoemd is. Eigenlijk was ik nog een ietsje te vroeg om de allermooiste bloei mee te maken, maar wat ik gezien heb vond ik toch mooi genoeg! Soms ben ik brutaalweg even de boomgaarden in gelopen om wat fotootjes te maken, gelukkig kwamen er geen valse honden op me af en ook geen boze eigenaren, eigenlijk heb ik in die boomgaarden niemand gezien, voor een tochtje met corona-richtlijnen voldeed deze route prima!

Vlak voor het einde van de tocht kwam ik nog langs Oud-Kraggenburg, een voormalige lichtwachterswoning en vluchthaven. Dat ligt daar op een terp hoog boven de polder, maar je mag er niet naar binnen, het is privéterrein. Dus ging de route eromheen en wat ik er op die manier van zag deed me erg aan Schokland denken. Hierna volgde nog een klein stukje bos en toen liep ik via het haventje van Kraggenburg weer terug naar de parkeerplaats waar Kiaatje stond.

Het was weer een heel leuke route, een mooie afstand om in deze tijden te lopen en ook een uitstekende route om de social distancing in acht te nemen, ik ben bijna niemand tegengekomen onderweg, alleen op het laatst een paar fietsers. Onderweg terug naar huis ben ik bij een benzinestation nog even een magnum wezen halen, want tja, horeca onderweg, dat mis ik toch wel!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!