Het Grote Rivierenpad
Maassluis - Rozenburg

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Op een stormachtige zaterdag was ik begonnen aan het Grote Rivierenpad en had ik het eerste stuk van Hoek van Holland naar Maasluis gelopen. Voor mij is dat natuurlijk vlakbij huis en al snel kreeg ik zin om verder te gaan met dit pad. En hoewel ze op deze woensdag winterse buien hadden voorspeld, zag het er vanuit huis niet al te slecht uit en dus besloot ik toch maar op pad te gaan. Vanuit huis ben ik naar de pont gelopen, daar overgevaren naar Maassluis en vandaar met de metro twee stations naar Steendijkpolder gereisd, waar ik dus de route weer oppikte waar ik hem verleden keer had verlaten.

Onderweg naar de start had ik in Rozenburg een klein buitje gehad, dus ik begon al een beetje nat aan de echte tocht, maar gelukkig is dat het enige buitje gebleven en door de stevige wind waaide ik snel weer droog. Ik kwam langs de Oranjeplassen waar ik opmerkte dat er toch wel veel blauw in de lucht zat, en even later kwam ik op bekend terrein en wandelde langs het clubgebouw van VTM Maassluis. Ik twijfelde even of ik een bakkie zou gaan doen (op woensdag hebben ze daar immers hun midweektochten), maar ik vond het toch te snel in de route zitten.

Ik wandelde dus verder en trok langs de mooie dijkwoning “Onder 't Riet”, de weidse polders van Midden-Delfland in. Na een kort tijdje werd mijn vermoeden waarheid: ik werd over het Kerkepad naar Maasland gestuurd. Normaal gesproken een prachtig stukje route, maar met de regen van de afgelopen tijd vreesde ik voor onder water staande weilanden. Maar een eventuele omweg over asfalt zou wel erg veel kilometers om zijn en och, ik had het windje in de rug, dus ik besloot om toch maar door de weilanden te gaan.

Nou, die stonden inderdaad onder water! Het kerkepad zelf bestaat uit een heel smal tegelpaadje en dat zag er nu meer uit als een heel smal slootje. En of je nu op “het pad” bleef of ernaast liep, het was onmogelijk om hier droge voeten te houden, althans niet met de lage schoenen waar ik normaliter op loop. Maar zoals ik al zei, ik had het windje in de rug, het was droog en de uitzichten waren prachtig, dus ondanks alle natte ellende heb ik lopen genieten van de omgeving!

Eenmaal weer op verharde ondergrond was ik al snel in het centrum van Maasland en kon daar prachtige plaatjes maken van leuke grachtenweggetjes, bruggetjes met bloembakken en de mooie kerk. Echt een beetje sightseeing hier en hoewel ik hier natuurlijk vaak geweest ben, vind ik het altijd weer een leuk dorpje! En ik weet dat je hier heerlijke koffie kunt drinken in het Wapen van Maeslant, en ja hoor, ze waren open en al snel zat ik te genieten van koffie met appeltaart met een schandalige hoeveelheid slagroom erbij.

Weer lekker opgewarmd, maar nog wel steeds met natte voeten, ging ik weer verder, richting Maassluis nu. Ik volgde het water van de Noordvliet de stad in en kwam onder de snelweg door. Daar is het viaduct helemaal ondergekalkt met graffiti, en dat ziet er op sommige plekken best mooi en vrolijk uit. Ook vrolijk was het zonnetje dat steeds vaker achter de wolken tevoorschijn kwam, het water kleurde blauw en de Wippersmolen was een plaatje zo in de zonneschijn!

En dan het centrum van Maasluis, bij de haven. Dat is helemaal bekend terrein voor mij, ik heb daar jarenlang gewerkt en ik vond het leuk om langs mijn oude kantoor te lopen. Natuurlijk geniet ik van het uitzicht over de haven, de beroemde zeesleper de Furie, de Groote Kerk en de Hefbrug bij de Marnixkade. Ik bewonder ook een monument ter herinnering aan een zondvloed, een prachtige getijdenklok en uiteraard de oude grachtjes.

Dan wandel ik verder richting de veerpont naar Rozenburg en zie dat ik net mooi op tijd aan zal komen voor de overvaart. Het is nog geen spitstijd, dus vaart de pont eens per 20 minuten en dat geeft me nog net de tijd om een mooie vloedpaal te fotograferen. Eenmaal bij de aanlegplaats van de pont komt die al snel aanvaren en kan ik aan boord. Tjonge, jonge, wat heb ik deze overvaart vaak gemaakt toen ik hier nog werkte! Maar nu als “toerist” ervaar ik het toch anders en maak volop foto's tijdens het overvaren en maak me niet druk als de pont lang moet liggen dobberen als de scheepvaart natuurlijk voorrang krijgt!

Dan ben ik aan m'n eigenste kant van de Nieuwe Waterweg, zet de grote R even op de foto en loop nog een stukje evenwijdig met het water. In de verte zie ik de grote Thialf liggen, maar zover ga ik niet. De route loopt al snel de groengordel in en vandaar gaat het langs de Dorpstuin en de kinderboerderij De Beestenboel. Markering is hier luid en duidelijk aanwezig, zowel het Grote Rivierenpad als het Nederlandse Kustpad komen hier. Wel jammer dat ze niet door het centrum gaan, koffie drinken is voor mij natuurlijk niet nodig zo vlak bij huis, maar voor andere wandelaars zou het wel handig kunnen zijn!

Ik kom uit bij het Calandkanaal en volg dat een stuk tot aan de Calandbrug. Daar gaat de route verder over de brug heen en verlaat ik dus voor vandaag het pad. Vanaf hier is het nog een kilometertje naar huis en dat leg ik af door nog een stukje van de groengordel. Langs een vijvertje en de kippenwei van Klaas kom ik uit bij de grote boerderij waarachter mijn huis ligt. Leuk om een LAW zo dicht bij huis te lopen, en hoewel de afstand vandaag niet zo lang was, heb ik er wel van genoten!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!