Het Grote Rivierenpad
Hoek van Holland - Maassluis

 

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik
hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

 

 

 

  Eigenlijk best een beetje balen, gaat het met mijn blessure zo goed, is het steeds van dat stormachtige weer! En ik hou best van storm, maar met mijn COPD krijg ik steeds meer moeite met tegen de wind in lopen. Ook voor zaterdag was er weer storm (Ellen dit keer) voorspeld en met de kaart van Nederland erbij zocht ik naar een wandelroute die een beetje met de wind mee zou lopen. Mijn oog viel op de Nieuwe Waterweg, lekker dichtbij huis en in Hoek van Holland start de eerste etappe van het Grote Rivierenpad! Dat pad stond weliswaar nog lang niet op m'n planning, maar ik vond dit zo'n mooie gelegenheid dat ik hem niet voorbij wilde laten gaan!

 

Bij het zoeken naar de nodige informatie bleek dat ik een verouderd boekje in m'n bezit heb, de track van Wandelnet van de eerste etappe geeft een iets andere route aan dan in het boekje staat. Maar goed, dat mag geen probleem zijn, met de actuele track zal ik er heus wel uitkomen, zeker zolang de route nog zo dicht bij huis is. En later zie ik wel of het de moeite waard is om een nieuw boekje te kopen.

De start is tegenwoordig ook op een andere plek, startte het pad vroeger bij de pier van Hoek van Holland, de nieuwe track start bij het nieuwe metrostation Hoek van Holland Centrum. Metrostation Hoek van Holland Strand is nog niet af, misschien dat het pad later weer daar zal starten, maar nu moest ik dus naar Hoek van Holland Centrum. De eerste etappe zou naar Maasland gaan, maar ik heb het stukje naar de veerpont Maassluis-Rozenburg eraan vastgeplakt en kwam daardoor op een afstand van 27 km. Dat vond ik te ver om ook nog van huis naar de pont te lopen, en weer terug natuurlijk, dus ik heb Kiaatje bij het metrostation Maassluis Centrum gezet. Leuk, voor de eerste keer met de nieuwe Hoekse Lijn!

 

Goh, wat ziet dat station er heel anders uit zeg, geheel gemoderniseerd, met een soort gele “boog” boven de perrons, ik ken de oude situatie totaal niet meer terug! De metro komt mooi op tijd aanrijden en zo reis ik op m'n gemakje naar Hoek van Holland. Daar aangekomen moet ik nu natuurlijk eerst naar het strand, want daar is de start weliswaar niet meer, maar de route loopt er nog wel! Dat stuk is langer dan ik verwacht had en ik heb de wind hier schuin tegen.  

 

Tjonge jonge, dat is wel bikkelen zeg, en ik vraag me af waar ik in hemelsnaam aan begonnen ben, want het waait wel héél erg hard. Maar ik zet dapper door en trotseer ook de wind op het eerste stukje van de pier. Daar wordt gewaarschuwd voor hoge golven door de scheepvaart, maar scheepvaart is er niet en de golven door de storm vallen me alleszins mee. Ik kom langs het Atlantikwall Museum en ben dan eindelijk op het strand, waar ik ook de eerste markering van het pad zie.

Ik ga nu rechtsaf het strand op, langs een hele rij idioot grote strandhuisjes en heb hier heerlijk de wind in de rug. Het losse zand stuift voor me uit over het strand en ik geniet volop van zand, zee en wind. En ik ben niet de enige, er zijn surfers, strandzeilers en een paar hondenuitlaters. Af en toe draai ik me om om te voelen hoe hard de wind is en ik maak een selfie van een stralende ik, zolang ik niet buiten adem raak van tegen de wind in lopen, vind ik dit stormweer HEERLIJK!!!

 

  Ik kom voorbij een aantal strandtenten die allemaal nog gesloten zijn en langs de grote, bekende wegwijzer, die onder andere naar Kaapstad verwijst. Maar ruim 9000 kilometer vind ik toch wel een beetje te gortig, sorry vriendjes in RSA! En dan staat er midden op het strand een paaltje met wandelknooppunten en zie, daar staat ook de rood-witte sticker van het pad tussen, en ik sla wederom rechtsaf, de duinen in.

 

Een pittig stukje door het mulle zand volgt (hoewel door de wind de toplaag wel weggewaaid is en het dus minder zwaar is dan normaal) en dan verlaat ik de duinen en zie tot mijn verbazing een sticker met “Nederlands Kustpad” erop. Huhhhhh??? Ben ik nu op het verkeerde pad terechtgekomen? Maar een paar meter verderop zit er op een vuilnisbak ook een sticker met “Grote Rivierenpad” erop. Overigens kom ik hier twee medewandelaars tegen die ook vandaag aan dit pad begonnen zijn, we zullen elkaar nog een aantal keren treffen vandaag!

Er volgt nu een stukje waar de markering vrij onduidelijk is en ik volg maar het lijntje op m'n GPS, dan weet ik tenminste zeker dat ik in het goede spoor blijf. Maar ach, de omgeving is hier vrij bekend voor mij, dus veel risico op verdwalen is er niet en ik volg bekende paden van onder andere de Kilometervretermars naar het Staelduinse Bos. De wind heb ik hier over het algemeen schuin achter, zoals ik het uitgekiend heb, maar soms ook een stukje pal tegen en dat is iedere keer weer even afzien!

 

Ik vind het dit keer dan ook helemaal niet erg om het bos in te gaan, daar loop je in ieder geval een beetje uit de wind. Maar echt mooi vind ik het niet in het bos, erg grijs natuurlijk allemaal. Wel kom ik langs een uitkijktorentje waar ik ondanks de wind (hij ziet er stevig genoeg uit) natuurlijk even op klim. Maar het uitzicht vind ik niet zo bijzonder, op de grond zie ik mooiere dingen, zoals zwammen op boomstronken en natuurlijk ook hier lentebloeiers.  

 

Als ik uiteindelijk het bos verlaat gaat het pal naar het westen richting de Nieuwe Waterweg, de eerste van de Grote Rivieren uit de naam van het pad, en dus zo'n twee kilometer pal tegen de wind in. Ik steek het Oranjekanaal over en moet daar lachen om hoentjes die op grote golven deinen, straks worden ze nog zeeziek! Dit is wel een heel heftig stukje, ook nog eens compleet onbeschut en ik sta echt af en toe stil tegen de wind in!

De weg loopt ook nog eens omhoog, dus dubbel hard werken, maar als ik dan uiteindelijk boven ben, zie ik daar beneden de Maeslantkering liggen en de belofte dat ik straks weer met de wind achter mag gaan lopen. Toch ben ik behoorlijk moe geworden van al dat geworstel met de storm en als dan langs het water blijkt dat de wind eigenlijk meer van opzij komt dan van achteren, besluit ik om niet helemaal door te lopen naar Maasland en verder, maar aan het eind van dit stuk langs de Nieuwe Waterweg de metro vanaf Steendijkpolder terug te nemen.

 

  Aan de overkant zie ik in de verte Thialf liggen (aan de Rozenburgse kant natuurlijk), dus ik weet hoever het nog ongeveer is. Het is echt lastig lopen met die wind schuin van opzij, ik struikel diverse malen over m'n eigen voeten en word een paar keer het gras in geblazen. Ik ben allang blij dat de wind van het water weg staat (had ik van tevoren wel bekeken, hoor), anders moet je ook nog opletten dat je niet de plomp in waait.

 

Maar dan bereik ik de buitenste bebouwing van Maassluis, ik markeer het punt op m'n GPS en verlaat de route van het pad naar het metrostation iets verderop. Komt voor de volgende etappe ook wel mooi uit eigenlijk, dan kan ik wel van huis naar de pont lopen, overvaren, vandaar de metro nemen en dan teruglopen tot helemaal in Rozenburg, toch leuk dat er een LAW dwars door m'n eigen woonplaats komt!

Ik kom tegelijkertijd met de metro aan in het station (een fotootje zit er dan ook niet meer in) en ben in een poep en een zucht terug in Maassluis Centrum, waar ik heerlijk met Kiaatje terug naar huis rijd. Echt wel blij dat ik vanmorgen niet lopend over ben gegaan, ik ben nu echt wel een beetje klaar met die wind! Maar toch was het een leuk, onverwachts en stormachtig begin van dit pad, wel vermoeiend, maar gelukkig helemaal pijnvrij (na 19 km).

 

 

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

 

 

 

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!