De Hoeksche Waard Route
vanuit Numansdorp

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Tja, en toen is het heel snel slechter gegaan met poes Bram. Nadat hij met de Kerst voor het eerst kreupel liep en zichzelf niet meer op het rechte spoor kon houden, werd het daarna steeds minder. De oude man was duidelijk op……. Eten en drinken ging met mondjesmaat en de laatste dagen kon hij alleen nog maar liggen in zijn mandje en een paar stappen naar z'n kattenbak doen. De dierenarts was het met me eens dat dit geen katwaardig bestaan meer was en is bij mij thuis gekomen om hem te laten inslapen.

Een emotievolle week dus, ik had na de beslissing om hem in te laten slapen nog twee dagen, waarin ik uitgebreid met hem geknuffeld, gelachen en gehuild heb, hem natuurlijk heel erg verwend heb en op alle plekjes in huis waar hij graag was heb ik fotootjes van hem gemaakt. En toen is hij op 15 januari heel kalmpjes, terwijl hij bij mij op schoot lag, de Regenboogbrug overgestoken. Rust zacht, lieve Brammeke, je hebt voor altijd een plekje in mijn hart!

De zaterdag erop wilde ik toch wel weer even lekker naar buiten, m'n zinnen verzetten en de droefheid uit m'n hoofd laten waaien. Ik koos weer een fietsroute uit (nog steeds geen zin in modderpaden), dit keer in de Hoeksche Waard. De start was in Numansdorp en ongeveer halverwege zou ik door Strijen komen, waar ik aan de koffie kon. En ik heb natuurlijk op m'n “eigen” tochtjes altijd zelf koffie en crackers bij me. Je weet immers nooit, een café kan zomaar gesloten zijn!

Het was nog redelijk donker toen ik van start ging bij de TOP bij het haventje van Numansdorp, en ook behoorlijk bewolkt, maar al snel zag ik wat meer blauwe lucht verschijnen. Het eerste stukje vond ik nou niet direct geweldig, de route ging langs de provinciale weg naar Klaaswaal en ook daarna nog een stukje langs een drukke weg. Maar uiteindelijk kwam ik toch op wat smallere en rustiger weggetjes terecht en kon ik gaan genieten van uitzichten over de eindeloze polders.

Want dat is in het kort hoe deze tocht omschreven kan worden: polder, polder en nog eens polder. Bosliefhebbers moeten hier maar ver vandaan blijven! Er stond voor de zoveelste keer weer eens een stevig windje, die had ik op de heenweg in de rug, dus op de terugweg was het lekker bikkelen tegen de wind in. En inderdaad kwam ik zo halverwege door Strijen en heb daar heerlijk koffie gedronken in het monumentale “Wapen van Strijen”, prachtig pand!

Op het eind heb ik de route niet helemaal gevolgd zoals hij op de track stond aangegeven, maar ben ik wat langer langs het Numansgors blijven lopen. En daar heb ik beslist geen spijt van gehad, schitterend uitzicht over het water en de zon speelde verstoppertje achter de wolken, wat prachtige plaatjes opleverde. En er stond zowaar een bankje een beetje uit de wind zodat ik nog een heerlijke koffiestop kon inlassen.

Al met al heb ik een geweldige dag gehad, het wandelen van fietsroutes bevalt me nog steeds uitstekend en op het eerste stukje langs die drukke wegen na, was het weer een prachtige route. En dan weer naar huis, waar dit keer dus geen Brammeke voor het raam op me zat te wachten. Het zal wel slijten natuurlijk, maar ik vind dat zo'n klein beestje wel een heel grote leegte achterlaat…….

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!