Trage Tocht Baarn

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Zondag 10 november belooft het een stralende, zonovergoten dag te worden en ik besluit om nog maar eventjes van de herfstkleuren te gaan genieten. Gisteren zag ik al in de polders rondom Domburg dat die nu wel op z'n allermooist zijn en wie weet hoe lang dat nog duurt, of hoe lang het nog mooi, zonnig weer is. De keus viel dit keer op een Trage Tocht, die in Baarn om precies te zijn. De omschrijving beloofde mooie beukenlaantjes, en ik weet uit ervaring dat daar de allermooiste herfstkleuren-schakeringen te vinden zijn!

Ik was er wel bang voor dat het erg druk in de bossen zou worden, tenslotte ben ik niet de enige die eropuit trekt op een mooie zonnige zondag, en ik besloot dan ook maar om vroeg op pad te gaan. Rond kwart over negen was ik bij station Baarn, waar de start van de tocht was. De parkeerplaats bood nog ruimte genoeg en na een kijkje bij de Koninklijke Wachtkamer in het station was ik al gauw op pad.

De route dook eigenlijk gelijk de bossen in en is daar nagenoeg niet meer uit gekomen tijdens de wandeling. In het begin was het nog verschrikkelijk koud, overal lag een winters laagje rijp en ik was blij met m'n sjaal en m'n handschoenen! Omdat de zon natuurlijk nog laag stond zo vroeg in de ochtend, heb ik volop kunnen genieten van de zogenaamde Jacobsladders, de zonnestralen door de bomen heen. Deze zijn alleen zichtbaar als je tegen de zon in loopt en daarmee had ik mazzel!

Al gauw bleek dat deze tocht weleens een geduchte concurrent kan worden van m'n traditionele herfstkleurenuitje in Putte! Wat een kleurenpracht heb ik onderweg gezien, ik heb eeuwig over deze tocht gedaan, want ik stond iedere keer wéér stil voor nòg een fotootje. Wat me wel opviel is dat hier veel minder paddenstoelen stonden dan verleden week in Putte. Misschien moet ik daar dan maar m'n jaarlijkse paddenstoelenuitje van maken en van deze tocht m'n jaarlijkse herfstkleurenuitje!

Net als in Putte ging ook deze route een klein stukje over de hei, door een begrazingsgebied, waar vriendelijke witte koeien stonden te grazen. Hier heb ik ook even een bankjesrust ingelast, koffie uit de thermos met een prachtig uitzicht op de heide en de kudde koeien. Verder ben ik niet zoveel horeca tegengekomen, maar ik heb er ook eigenlijk niet naar gezocht. Ik had m'n eigen koffie en crackertjes bij me en helemaal geen zin om in drukke restaurantjes terecht te komen.

Overigens viel het met de drukte eigenlijk wel mee. Grappig was wel dat als het wat drukker werd, dat er dan geheid een grote parkeerplaats in de buurt was. Was je die parkeerplaats voorbij, dan werd het zo'n 500 meter verderop alweer een stuk rustiger. Blijkbaar zijn er toch heel veel mensen die echt alleen een ommetje maken en geen lange wandelingen. Ook waren er veel mensen met kleine kinderen op deze korte routes onderweg. En er waren de nodige mountainbikers in het bos, maar die hielden zich keurig netjes aan hun eigen paadjes, het was alleen even oppassen op de kruisingen!

Naast herfstkleuren, paddenstoelen en heide heb ik ook van een paar prachtige vijvers genoten. Dankzij het nagenoeg windstille weer was de weerspiegeling van de herfstbossen in het stille water weergaloos mooi. Vooral bij Kasteel Groeneveld heb ik me staan vergapen aan de spiegelingen, som kon je amper zien waar het water ophield en waar de oever begon. En hoewel vlak voor het eind, heb ik hier toch nog even op een bankje van een koffie en het uitzicht zitten genieten.

En zo was ik na 18 kilometers louter bos (eigenlijk niks voor mij, maar ja, in de herfst vind ik bossen wel erg mooi) weer terug bij station Baarn. Nog even een broodje en een koffie verkeerd gekocht voor in de auto op de terugreis en daarmee tevreden naar huis terug gereden. GeWELdige dag geweest!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!