Het Zuiderzeepad
van Harderwijk naar Nijkerk

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

De laatste etappe die ik op het Zuiderzeepad liep dateert alweer van 24 maart! Tjonge, jonge, wat gaat de tijd toch snel! In de tussentijd heb ik het Hanzestedenpad afgerond en veel knooppuntenwandelingen hier op Voorne-Putten gelopen. En ik ben natuurlijk samen met Elly op vakantie in Noorwegen geweest. En nu ben ik bezig met de serie Grensparkwandelingen, die zijn altijd op dinsdag, maar dat is geen beletsel natuurlijk om ook af en toe een etappe op het Zuiderzeepad te wandelen!

En zo ben ik donderdag 11 juli op pad gegaan voor dag 4. Een iets langere afstand dan de voorgaande etappes in die buurt, dat kwam beter uit met de tracks zoals die op Wandelnet zijn ingedeeld en met het openbaar vervoer. De route zou van Harderwijk naar Nijkerk gaan vandaag, en de beste optie was om Kiaatje op het station van Nijkerk te parkeren en vandaar met de trein naar Harderwijk te reizen.

Zoals gewoonlijk ben ik weer lekker vroeg vertrokken, met een grote beker koffie voor onderweg en mooi op tijd was ik in Nijkerk, waar zo vroeg in de ochtend nog parkeerplek genoeg was. Iets voor zevenen had ik de trein naar Harderwijk, die was netjes op tijd en zo kon ik rond kwart over zeven in Harderwijk van start. Het was prima wandelweer, wel een beetje bewolkt, maar met een heerlijke temperatuur en zo is het zo'n beetje de hele dag gebleven.

De kiosk op station Harderwijk was al open en daar heb ik even een croissantje gekocht, voor later onderweg bij de koffie uit m'n thermos. Eerst de aanloop naar waar ik vorige keer de route had verlaten, dat is ongeveer een kilometertje lopen, maar ook op dat stuk tref ik al markering aan en al gauw ga ik oud-Harderwijk binnen door de Smeepoort. Over een prachtig oud pleintje wandel ik verder tot ik bij de Lineaustoren de route weer op kan pikken.

Er volgt nog een stukje door Harderwijk, ik kom langs een kerk die in de steigers staat en maak een praatje met één van de bouwvakkers daar, hij vertelt dat het voegwerk vernieuwd wordt en ook het glas in lood van de ramen wordt waar nodig hersteld. Wat verderop kom ik langs het oude weeshuis met een prachtig poortje en een eveneens prachtige gevelsteen. Dan volgen er nog wat snoeperige oude huisjes met mooie tuintjes en dan wandel ik door een poortje in de stadsmuur Harderwijk uit.

Ik loop langs een oorlogsmonument en een oud kanon en kom dan uit op het Zeepad, een wandel- en fietspad langs de voormalige Zuiderzee, hier het Oostwolderwijd geheten. Ik kom langs talloze kleine strandjes, waar bootjes liggen en waar vaak een zwanenfamilie langs de kant ligt. Eén zwanenmama heeft vier kindjes, twee grijze en twee witte, ze blaast een beetje boos naar me, dus ik heb wijselijk maar een beetje afstand gehouden!

Aan het eind van dit pad steek ik de A28 over en kom aan de andere kant al vrij snel op Landgoed 's Heeren Loo. Hier is een instituut gevestigd dat mensen met een verstandelijke of andere beperking helpt hun leven in te vullen zoals zij dat zelf willen. Het is een behoorlijk uitgebreid landgoed en ik zie diverse kunstwerken en gebouwen, waaronder ook een schoolgebouw. Als ik het landgoed weer verlaat heb ik er zo'n 7,5 km opzitten en vind ik het wel tijd voor een kopje koffie uit de thermos, mèt croissantje natuurlijk!

De route gaat nu richting Ermelo en tot mijn verrassing gaat het veel over boerenland en veel minder door het bos dan ik verwacht had. Er zit wel redelijk veel onverhard in dit stukje, maar alles is prima te belopen en ik kan heerlijk om me heen kijken, dus ik loop volop te genieten. Ik zet schaapjes met lammetjes en mooie bloempjes op de foto en zo rond de 10 km gaat m'n dunne windstopperjasje definitief in de rugzak. Het is heerlijk weer om te wandelen, en ook de zon komt nu wat vaker van achter de wolken tevoorschijn!

Op een weg met de grappige naam “Bulderweg” wandelt er even een hond gezellig een stukje met me mee, die kwam opeens vanuit een weiland zó de weg oprennen, samen met een vriendje. En wat verderop kom ik bij een rustpunt.com, die ziet er zo gezellig uit dat ik maar even een rust inlas, hoewel het eigenlijk een beetje te vroeg in m'n schema zit. Ik geniet van een kopje koffie en bezoek ook even het toilet. Heerlijk deze rustpunten, ik heb er al veel gebruik van gemaakt!

Als ik weer op pad ben, kom ik bij een stukje route, waar ik door een weiland zou moeten, maar dat is afgezet met schrikdraad en er lopen schapen, Er staat een alternatief aangegeven en dat volg ik eventjes, om verderop weer op de gewone route uit te komen, op m'n GPS te zien heeft het qua afstand niet veel gescheeld. Toch wel netjes dat een alternatief wordt gegeven! Later kom ik langs een weiland waar Puttense Hooglanders staan en langs een kippenfarm, waar de kippen onwijs veel vrije loopruimte hebben.

Dan kom ik bij Landgoed Vanenburg, en dat herken ik van het Westerborkpad, dat loopt in deze contreien vaak een stukje samen met dit Zuiderzeepad. Op het landgoed is de route opeens onderbroken en hangt er een bordje dat het pad niet begaanbaar is. Misschien vanwege de eikenprocessierups, daarvan heb ik al eerder meldingen gezien. Ik volg een ander paadje en zie op m'n GPS dat ik zo vlak langs het kasteel zelf kom.

En dat is ook wel erg mooi! Het is een prachtig pand, en er is een monument, “Sarah” geheten, opgericht ter nagedachtenis aan de Joden die hier in de oorlog tewerkgesteld waren voor ze gedeporteerd werden naar Westerbork en later naar vernietigingskampen Auschwitz en Sobibor. Ik sta even stil bij het eenvoudige monument en laat naar goed Joods gebruik een steentje achter. Dan vervolg ik mijn alternatieve route weer en kom wat verderop weer op het gemarkeerde pad terecht.

Dan gaat het weer een heel stuk over boerenland en kom ik uiteindelijk bij Landgoed Oldenaller terecht. Daar is een boerderij waar je zelf koffie en thee kunt maken, maar daar heb ik na m'n vorige rust nog geen behoefte aan. Er loopt wel een nieuwsgierige poes rond, waar ik natuurlijk even mee moet knuffelen. En wat verderop kom ik bij Huize Oldenaller terecht. Het hek staat wagenwijd open en dus wandel ik even naar binnen voor wat fotootjes. Ik loop de bewoners tegen het lijf en die maken me erop attent dat het niet de bedoeling is dat men zomaar door het hek wandelt…….. En inderdaad, daar hangen bordjes “geen toegang”……. Totaal niet gezien en ik maak oprecht mijn excuses. Gelukkig zijn ze niet echt boos op me!

Ik wandel verder, drink ergens bij een bloemenwinkeltje nog een kopje koffie en bij een boerderij maak ik nog een paar close-ups van prachtige, kleurige bloemen. Dan nader ik zo langzamerhand de stadsgrens van Nijkerk en daarmee de finish van dit wandeldagje. In Nijkerk kom ik langs een snackbar, waar de bekende grote ijshoorn buiten staat en daar trakteer ik mezelf op een heerlijk softijsje.

Dan is het niet ver meer naar het station, waar Kiaatje natuurlijk weer trouw op me staat te wachten. Als ik het eindpunt op m'n GPS markeer blijkt dat ik vandaag 26 kilometer en een beetje heb gelopen. Een mooie afstand voor dit soort paden en omdat ik vanmorgen zo lekker vroeg ben vertrokken, rijd ik nu nog een beetje voor de files uit terug naar huis. Het was weer een geweldige dag, en voor zaterdag zet ik alvast de volgende (heel korte) etappe op het programma!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!