De Berentocht van wc 't Beerke
in Beerse, België

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En toen kwam opeens Danyell de Beereplaats in en vroeg of ik zin had om mee te gaan naar de Berentocht van wandelclub 't Beerke in Beerse. Zooooooo hé, dat is een tijd geleden dat ik een tochtje mee heb gelopen, ik zit al jaren achter de geraniums op de o zo gezellige Beereplaats. Ik wist eerlijk gezegd niet eens waar Beerse precies lag, maar ik had sowieso wel zin in een tochtje en toen ik hoorde dat we helemaal naar België gingen, was ik helemaal door het dolle heen!

We moesten wel heel erg vroeg op pad, want de start zou al om 7 uur zijn. Verleden jaar was Danyell ook al geweest en toen was de start om 8 uur, nu moesten we dus een uurtje vroeger weg. Ik mocht 's nachts al beneden slapen bij de rugzak en de andere spulletjes en van opwinding heb ik haast geen oog dicht gedaan. Danyell werd netjes op tijd wakker van de wekker en nog in het volslagen donker gingen we op pad.

Onderweg was het bar en boos, het regende dat het goot! Danyell heeft zeker wel drie keer zitten foeteren dat ze wel gek leek om met dit weer helemaal naar België te rijden omdat IK zo nodig die Berentocht daar wilde lopen. Ik heb maar wijselijk m'n snuit dicht gehouden, bang dat ze om zou draaien als ik commentaar leverde. Wel maakte ik me een beetje bezorgd dat ik misschien onder de poncho zou moeten. Tegenwoordig heeft Danyell wel van die doorzichtige poncho's, maar het is altijd zo benauwd onder zo'n ding!

Nog steeds in de regen kwamen we bij het startbureau en daar was het nog helemaal niet zo druk. We konden nog vlak voor de deur parkeren en kwamen dus lekker droog in het startbureau binnen. Danyell ging inschrijven en een stempel voor haar wandelboekje halen en ik keek verlekkerd naar een groot bord met leuke beertjes erop en de naam van de organiserende vereniging. Zou toch wel heel errug leuk zijn voor een foto……. En jaaaaaaaa, Danyell las mijn gedachten en maakte een foto van mij voor het bord.

We hebben even Buienradar gecheckt en die gaf aan dat het zo rond kwart over zeven droog zou worden en dus hebben we even gedraald, nog een paar fotootjes gemaakt, even het toilet bezocht en toen gingen we in de laatste regendruppels op weg. En dat viel best even tegen, het was nog hartstikke donker! Gelukkig vielen de pijlen wel goed op, maar toen we al snel de bossen in gingen was een zaklampje niet overbodig geweest. Goede leer voor de volgende keer!

Gelukkig vonden we zonder valpartijen onze weg en Danyell heeft zowaar nog een paar fotootjes met de flits kunnen maken. Voor de rest viel er over dit eerste stukje niet zoveel te zeggen, het was veel bos, het was nat maar gelukkig niet echt glibberig en we zagen niet al te veel. Pas vlak voor de rust na ca. 6 km werd het wat lichter, en na de koffie in de rust konden we eindelijk goed zien waar we liepen.

We liepen de 20 km vandaag en die ging samen met de 25 km en de 30 km een lusje maken van zo'n 5 km om daarna weer in dezelfde rust terug te komen. Ook deze 5 km ging nagenoeg helemaal door het bos, er waren maar een paar stukjes waar we wat meer uitzicht hadden. Toen we voor de tweede keer in de rust aankwamen hadden we best wel een beetje trek gekregen en ik kreeg een heerlijk koffiebroodje voorgeschoteld. Was wel een beetje veel voor mij alleen, dus we hebben het eerlijk samen gedeeld. Was BERELEKKER!

En toen op pad naar de derde rust. Danyell liep gezellig te mopperen dat het wel heel erg veel bos was vandaag, dat was vorig jaar ook wel zo, maar toen was het prachtig mooi weer, nu met die nattigheid vond ze het bos maar saai. En ik ook wel, eerlijk gezegd….. Wel mooi was een sponszwam die we opeens tussen de bomen zagen groeien. Er was zowaar ook een klein stukje asfaltweg, maar ook een weg vol met gaten en een enorm blubberig pad.

In de derde rust heb ik dapper met een bordje zitten zwaaien waar “dorst” op stond, maar Danyell is toch zelf de consumpties gaan halen, dit keer geen broodje meer, maar alleen koffie. Ook goed! En toen op voor het laatste stukje, zowaar over een rustig asfaltweggetje en later over een leuke houten vlonder. Daarna kwamen we weer wat meer in de bewoonde wereld en liepen we Beerse binnen. Inmiddels was het wel weer begonnen met regenen, maar we waren nu bijna terug, dus een poncho was gelukkig niet nodig!

We kregen nog een lusje door een park voorgeschoteld, dat wist Danyell nog van verleden jaar en ook dat het er verleden jaar in het zonnetje allemaal veel mooier uitzag! Langs een vijver waar je de regendruppels vrolijk in zag plenzen, bereikten we de finish en daar kreeg ik zowaar een prachtige button als beloning! We zagen dat er vandaag tot nu toe 795 wandelaars waren geweest, voor Belgische begrippen is dat vrij weinig, maar dat komt vast door het slechte weer.

Nog even een kopje koffie gedronken voordat we de lange reis naar huis weer aanvingen en in de auto heb ik heerlijk bovenop de blower gezeten om lekker droog te worden, want tja, op dat laatste stukje in de regen waren we toch nog behoorlijk nat geworden! Danyell weet niet of ze deze tocht nog een keer gaat lopen, ze vindt het veel te veel bos, maar wie weet, als het heel mooi weer is, bedenkt ze zich misschien wel……. Dan wil ik in ieder geval weer mee, want ik vond het na al die jaren weer hartstikke leuk om een tochtje aan de rugzak te hangen!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Vergeet mijn gastenboek niet!