De Berentocht van wc 't Beerke
in Beerse, België
Klik op het plaatje om de route in Google
Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone
uitvergroting van het plaatje
We moesten wel heel erg vroeg op pad, want de start zou al om 7 uur zijn. Verleden jaar was Danyell ook al geweest en toen was de start om 8 uur, nu moesten we dus een uurtje vroeger weg. Ik mocht 's nachts al beneden slapen bij de rugzak en de andere spulletjes en van opwinding heb ik haast geen oog dicht gedaan. Danyell werd netjes op tijd wakker van de wekker en nog in het volslagen donker gingen we op pad.
Onderweg was het bar en boos, het regende dat het goot! Danyell heeft zeker wel drie keer zitten foeteren dat ze wel gek leek om met dit weer helemaal naar België te rijden omdat IK zo nodig die Berentocht daar wilde lopen. Ik heb maar wijselijk m'n snuit dicht gehouden, bang dat ze om zou draaien als ik commentaar leverde. Wel maakte ik me een beetje bezorgd dat ik misschien onder de poncho zou moeten. Tegenwoordig heeft Danyell wel van die doorzichtige poncho's, maar het is altijd zo benauwd onder zo'n ding!
We hebben even Buienradar gecheckt en die gaf aan dat het zo rond kwart over zeven droog zou worden en dus hebben we even gedraald, nog een paar fotootjes gemaakt, even het toilet bezocht en toen gingen we in de laatste regendruppels op weg. En dat viel best even tegen, het was nog hartstikke donker! Gelukkig vielen de pijlen wel goed op, maar toen we al snel de bossen in gingen was een zaklampje niet overbodig geweest. Goede leer voor de volgende keer!
Gelukkig vonden we zonder valpartijen onze weg en Danyell heeft zowaar nog een paar fotootjes met de flits kunnen maken. Voor de rest viel er over dit eerste stukje niet zoveel te zeggen, het was veel bos, het was nat maar gelukkig niet echt glibberig en we zagen niet al te veel. Pas vlak voor de rust na ca. 6 km werd het wat lichter, en na de koffie in de rust konden we eindelijk goed zien waar we liepen.
En toen op pad naar de derde rust. Danyell liep gezellig te mopperen dat het wel heel erg veel bos was vandaag, dat was vorig jaar ook wel zo, maar toen was het prachtig mooi weer, nu met die nattigheid vond ze het bos maar saai. En ik ook wel, eerlijk gezegd .. Wel mooi was een sponszwam die we opeens tussen de bomen zagen groeien. Er was zowaar ook een klein stukje asfaltweg, maar ook een weg vol met gaten en een enorm blubberig pad.
In de derde rust heb ik dapper met een bordje zitten zwaaien waar dorst op stond, maar Danyell is toch zelf de consumpties gaan halen, dit keer geen broodje meer, maar alleen koffie. Ook goed! En toen op voor het laatste stukje, zowaar over een rustig asfaltweggetje en later over een leuke houten vlonder. Daarna kwamen we weer wat meer in de bewoonde wereld en liepen we Beerse binnen. Inmiddels was het wel weer begonnen met regenen, maar we waren nu bijna terug, dus een poncho was gelukkig niet nodig!
Nog even een kopje koffie gedronken voordat we de lange reis naar huis weer aanvingen en in de auto heb ik heerlijk bovenop de blower gezeten om lekker droog te worden, want tja, op dat laatste stukje in de regen waren we toch nog behoorlijk nat geworden! Danyell weet niet of ze deze tocht nog een keer gaat lopen, ze vindt het veel te veel bos, maar wie weet, als het heel mooi weer is, bedenkt ze zich misschien wel . Dan wil ik in ieder geval weer mee, want ik vond het na al die jaren weer hartstikke leuk om een tochtje aan de rugzak te hangen!
Klik op het plaatje hieronder voor het
fotoverslag.
Vergeet mijn gastenboek niet!