Het Kromme Rijnpad
van Wijk bij Duurstede naar Utrecht

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Het was tijdens de Leientocht vanuit Werkhoven dat we opeens een stukje van het Kromme Rijnpad liepen. Dat was een heel smal paadje dwars door het gras naar het water toe, waar we een hele lage onderdoorgang onder een weg door hadden. Zelfs ik met m'n één meter zestig moest daar gebukt lopen! Mijn interesse was gewekt en op internet ben ik naar dit pad op zoek gegaan.

Nou, die info was gauw gevonden, de route loopt van Utrecht naar Wijk bij Duurstede en is beide kanten op beschreven en gemarkeerd. De afstand bedraagt 29 km en ik heb al gauw een GPS-track gevonden. Er is ook een boekje van en voor de prijs van € 5,00 had ik dat al snel in m'n bezit. Zoals de naam al doet vermoeden volgt dit pad de Kromme Rijn, meestentijds over een jaagpad vlak langs het water. Het boekje heeft twee jaar bij m'n andere wandelpadenboekjes gestaan, het kwam er gewoon nooit van om dit pad eens te lopen.

Maar nu het weer zomer is en de dagen lekker lang zijn, besloot ik dat het weleens tijd werd. Voor woensdag 5 juli werd er prima wandelweer voorspeld, wolken, zonnetje en een temperatuur van zo'n 23°, dat vind ik nog net lekker. In Utrecht starten vond ik geen optie, parkeren daar is behoorlijk duur natuurlijk en met de trein leek me ook niets, temeer daar er altijd nog een busreis naar of van Wijk bij Duurstede aan vast zit. En dus reed ik gewoon per auto vroeg in de ochtend naar Wijk bij Duurstede en parkeerde daar Kiaatje vlakbij de haven en het startpunt van het pad.

De start was bij een groot informatiebord naast de Waterpoort, waardoor je Wijk bij Duurstede binnengaat. Ook over deze poort staat er de nodige informatie en stenen in de muur herinneren aan waterhoogten en overstromingen. Natuurlijk ga ik even met het infobord op de foto, lang leve de selfies, want zo vroeg in de ochtend is het moeilijk om iemand te vinden die een foto van me wil maken……. Even m'n GPS instellen en dan ga ik eindelijk op pad op het Kromme Rijnpad!

Met het rode lijntje op m'n GPS en de routebeschrijving (die ik gescand en geprint heb om het boekje netjes te houden) is het haast onmogelijk om fout te lopen, maar daarnaast is het pad ook goed gemarkeerd, met donkerblauwe schildjes op paaltjes. Ook staat daar vaak een rood-gele markering bij en ietsje verderop kom ik erachter dat die van het Utrechtpad zijn. Die ben ik ook tegengekomen tijdens het Grebbeliniepad, dus wie weet wordt het Utrechtpad ook wel een project!

Ik wandel een klein stukje door Wijk bij Duurstede heen, waarbij ik onder een molen door loop, heel apart en vanaf de dijk heb ik mooi uitzicht op de kerktorens van “Wijk”, zoals het in de volksmond genoemd wordt. Dan kom ik op de Weg langs de Rijn uit en daar pik ik de Kromme Rijn op. Vanaf nu zal ik nooit ver van deze rivier verwijderd zijn. Het is heerlijk wandelen, smalle paadjes langs het water, stralend zonnetje, kan het mooier?

Het eerste stukje van het pad loopt richting Cothen en je loopt hier duidelijk in het land van de kersen, peren en appels. Het pad loopt vlak langs de boomgaarden en opeens sta ik voor de “Cherry-Inn”, de naam zegt het al: hier kun je kersen kopen! Net als ik er ben (zo rond 08.30 uur) gooien ze de poort open, maar ik vind het nog een beetje te vroeg op de route voor een rust, ik ben nog geen uur onderweg. En ook kersen kopen vind ik geen optie, dan moet ik er veel te lang mee sjouwen.

En dus wandel ik verder, door Cothen heen, een schattig dorpje met een mooie kerk en een oude brink. Ik kom ook langs een cafeetje, maar ook dat is zo vroeg op de ochtend nog dicht natuurlijk. Als ik Cothen weer uit ben kom ik langs Landgoed Rhijnestein en wat later mis ik zowat de oprit naar een oud sluisje. Ik loop er heel even voor terug, want ik vind sluisjes altijd erg leuk en fotogeniek. Daar heb ik geen spijt van, want het is een prachtig plekje, daar bij Sluisje Cothen!

En dan heb ik zo'n 8 kilometer achter de rug en vind ik het wel tijd worden voor een kopje koffie, en kijk, ik word op m'n wenken bediend: daar is een zorgboerderij annex camping en alle deuren staan uitnodigend open. Een kopje koffie voor de vriendelijke prijs van € 1,20 staat al gauw voor m'n neus en aan een grote picknickbank in het zonnetje zit ik daar even heerlijk van te genieten.

Na deze rust volgt er een stukje asfaltweg en daarna een smal fietspad. Langs dit pad staan informatieborden en in die borden zitten kijkgaten, zodat je precies daar kunt kijken, waar de informatie op slaat. Ingenieus bedacht! Op dit fietspad is trouwens geen greintje schaduw te bekennen en zo in het zonnetje vind ik het al behoorlijk warm worden. Volgens mij is het wel warmer dan die 23° die ze beloofd hadden!

Ik passeer een dode rivierarm, heel toepasselijk heet die “De Oude Kromme Rijn” en daarna kom ik opeens op het stukje terecht waardoor ik het pad heb leren kennen! Een bordje vertelt me dat is het Gulden Hoevepad is, onderdeel van het Kromme Rijnpad. En ja hoor, de onderdoorgang is nog net zo laag als ik me herinner, ik moet echt ook even oppassen voor m'n vlaggenstokje met de Zuid-Hollandse vlag, dat die niet afbreekt!

Aan het eind van dit pad gaat het richting Kasteel Beverweert, daar loopt de route langs, maar een mooi zicht op het kasteel heb je niet. Ik kan alleen wat fotootjes nemen tussen de bomen door. Ik zit nu inmiddels bijna op 15 kilometer, op de helft van het pad dus, en ik las even een bankjesrust in om van een banaantje en een Wickietje te genieten. Inmiddels zijn er wel wat meer wolken in de lucht verschenen, maar dat vind ik helemaal niet erg, een beetje schaduw is heerlijk, want ik vind het knap warm!

Via Odijk, waar de route langs loopt (eigenlijk loopt de route overal langs, met uitzondering van Cothen ben ik nergens echt een plaats in gegaan) gaat het door een stukje bos, waar ik bordjes zie staan dat dit de leukste wandelroute van 2015 is. Het pad gaat onder de A12 door en komt daarna in Bunnik. Ik kom langs een zwembad en besluit dat dit wel een mooie plek voor een koffie stop is. Ik vraag of ik een kopje koffie kan kopen, en dan krijg ik als antwoord dat ik het gratis kan pakken!

Wat een leuke dingen maak je toch onderweg mee! Ik strijk met m'n koffie buiten op een bankje neer en wat later maak ik ook even gebruik van het toilet. Even mezelf wat opfrissen. Daarna volg ik een prachtig bloemenpaadje en ga onder de spoorlijn door. Ik heb prachtig uitzicht op Bunnik en op een bruggetje maak ik een babbeltje met een rolstoeler, die vertelt dat hij vroeger het pad ook vaak gelopen heeft.

Ik ben vandaag trouwens ontelbare malen het water overgestoken, want het pad loopt nu eens links en dan weer rechts van het water. Na Bunnik wordt het wel wat drukker, zowel op het pad als op het water. Er zitten hier veel botenverhuurbedrijfjes en er zijn veel roeiers en kanoërs actief, niet zo vreemd natuurlijk op zo'n mooie dag. Aan de overkant van het water zie ik Theetuin Rhijnauwen, daar is het ook hartstikke druk, en ik hoop dat het ietsje verderop bij Bezoekerscentrum Amelisweerd wat rustiger is, daar heb ik weer een rust gepland.

En ja hoor, mijn hoop gaat in vervulling, op het terras van het Bezoekerscentrum is het een stuk rustiger en ik heb al gauw m'n derde koffie van vandaag te pakken. Binnen in het centrum heb ik ook een stempeltje voor in m'n wandelboekje gebietst. Ik zit hier op 25 kilometer, dus officieel zou ik na 4 kilometer aan het eind van het pad moeten zijn, maar als ik de route zo bekijk, dan denk ik dat het nog wel iets langer is!

Toch gaat het wel snel nu, ik kom nog langs een kersenboomgaard en een paar statige landhuizen, ga flink wat wegen onderdoor, kom langs stadion Galgewaard en dan ben ik in de buitenwijken van Utrecht. Ik schiet in de lach om een bordje over een broedende kaaiman (èèèèèèng!!!) en zie op m'n GPS dat het echt nog maar een paar honderd meter is. En ja hoor, daar is “Het Ledig Erf”, en het informatiebord van het pad. Van hieruit mondt de Kromme Rijn uit in de singels en grachten van Utrecht.

GPS staat op 31,45 km, toch weer zo'n twee en een halve kilometer langer dan vermeld en ik moet nu nog 1,8 km naar het station. Als ik daar arriveer blijk ik precies 33,33 km gelopen te hebben en dat vind ik dan ook wel weer een erg leuk getal, had ik eigenlijk een tijdje terug moeten hebben , toen ik in m'n wandelboekje op precies 33.3333 km uitkwam!

Op het station maak ik even gebruik van het toilet en dan ga ik op zoek naar de bus. Vrij snel al heb ik een snelbus terug naar Wijk en ondanks dat het inmiddels spitsuur is, heb ik toch een zitplaats kunnen bemachtigen. De bus mijdt Bunnik en scheurt over de A12, dus ben ik binnen de kortste keren terug in Wijk, waar ik door het centrum terug naar Kiaatje wandel. Bij een snackbar neem ik nog een heerlijk softijsje, ik vond dat ik dat wel had verdiend!

Kiaatje staat trouw te wachten natuurlijk, binnen is het wel smoorheet, ben echt wel blij met m'n airco nu! BramBram geeft aan dat er op de A12 een enorme file staat en loodst me over de A27 en A15 (iets langer qua kilometers, maar wel filevrij) naar Rozenburg. Ik heb het weer een geweldige dag gevonden, echt een leuk pad, kan het iedereen aanbevelen!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!