Groene (Stads) Wissel Haarlem
Klik op het plaatje om de route in Google
Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone
uitvergroting van het plaatje
Voor wat betreft stadswandelen in provinciehoofdsteden stonden alleen Haarlem en Arnhem nog op het programma. Ik heb dit keer voor Haarlem gekozen, en gewacht op een mooie zonnige dag natuurlijk! Waarom Haarlem? Wel, ik had gehoord dat Maassluis na 1 april geen NS-station meer is, maar bij de Rotterdamse metro gaat horen. Mijn vrij reizen vanaf Maassluis gaat dan niet meer lukken en in Maassluis de metro nemen is niet handig, dan kan ik net zo goed vanaf Hoogvliet met de metro gaan. Maassluis heeft een goede verbinding met Haarlem, dus ga ik m'n allerlaatste ritje met de NS op de Hoekse Lijn maken. Man, man, wat heb ik daar vroeger veel getreind toen ik nog in Schiedam woonde en in Den Haag werkte!
Ik mag natuurlijk pas om 9 uur (na de spitstijd) van m'n abonnement gebruik maken, dus ik vertrek zo rond kwart over acht van huis. Ik ben mooi op tijd in Maassluis, m'n vrij-reizen-dag (keuzedag heet dat eigenlijk) ophalen gaat ook vlot, maar als ik om negen uur wil inchecken werken de poortjes niet! Blijken er 100 meter verderop twee checkpalen te staan waar je in moet checken. Moet je voor terug over het spoor, als je op het nippertje bent, zou je zo mooi je trein missen! Gelukkig heb ik zes minuten speling en netjes op tijd komt de trein aan.
Een
wachtkamer van de tweede klasse kan ik niet ontdekken en het
wordt intussen tijd voor m'n stadswandeling. Hiervoor heb ik
opnieuw een Groene Wissel uitgezocht, nr.
468. Die is slechts 7 km lang, dus ik heb ook nog een langere
meegenomen om eventueel te combineren. Dat hoef ik pas aan het
eind van de route te beslissen, lekker relaxed dus. De
omschrijving van de Stadswandeling Haarlem: Steegjes,
Hofjes, Het Spaarne en de Bavo is als volgt:
Vanaf de achterkant van het station wandelt u eerst over een prachtig pad langs de singel van de Bolwerken. Na de kennismaking met het Spaarne en molen De Adriaan gaat uw wonderbaarlijke tocht door de oude binnenstad beginnen. Door talrijke steegjes, langs pittoreske grachtjes, over gezellige winkelstraatjes en de Grote Markt (met de Bavokerk, de Hallen, het Stadhuis en gezellige horeca) kuiert u van het ene naar het andere karakteristieke Haarlemse hofje. De meesten kunt u bezichtigen; enkele zijn in verband met de privacy van de bewoners op zaterdag, zon- en feestdagen gesloten, dus maak deze wandeling bij voorkeur op een doordeweekse dag. De bewoners van deze hofjes zetten graag (letterlijk) de bloemetjes buiten, dat geeft in het voorjaar en in de zomer een kleurrijke aanblik. Maar ook buiten die seizoenen is deze wandeling absoluut de moeite waard, want doordat er dan minder toeristen die hofjes bezoeken, geniet u van de verstilde, serene sfeer. Onderweg naar al dat schoons wandelt u ook nog door een enkele openbare stadstuin. De wandeling wordt afgesloten met weer een prachtig pad langs de singel van de Bolwerken. De laatste meters genieten de liefhebbers daarvan van de imposante ijzerconstructie van een lange, bijna antieke spooronderdoorgang. Trek voldoende tijd uit voor deze superleuke en indrukwekkende stadswandeling! |
Inderdaad word ik direct vanaf het station naar de singel van de Bolwerken gestuurd en hier heeft de wind vrij spel. Er staat deze dagen een gure noordoosten wind en het valt me een beetje tegen, vooral omdat ik vandaag m'n zomerjasje aan heb. Ik had verwacht in de stad wat meer in de luwte te lopen. Ik stap dus maar even stevig door, hoewel ik natuurlijk wel de tijd neem voor de nodige fotootjes, ook in Haarlem is het lente, overal staan vrolijke lentebloeiers.
Na bijna vier kilometer (waar ik schandalig lang over doe) kom ik vlakbij de Grote Markt en even daarvoor ontdek ik een leuk restaurantje met de naam Dodici. Ik besluit hier maar even koffie te gaan drinken, want ik verwacht dat het op het grote marktplein wel druk zal zijn. Bij Dodici zitten maar een paar mensen dus ik zit snel aan een bakkie koffie. Dodici blijkt trouwens twaalf te betekenen en binnen is een glaswand vol met het woord twaalf in zo'n beetje alle talen van de wereld. Omdat Elly hetzelfde heeft met nummer 12 als ik met nummer 17, stuur ik haar een fotootje. We moeten samen nog maar een keer gaan, Elly!
Op de Grote Markt fotografeer ik het Stadhuis, de Vleeshal, het grote standbeeld van Laurens Janszoon Coster en maak ik een rondje om de imposante St. Bavo Kerk heen. Wat ik typisch aan deze kerk vind is dat er allemaal kleine gebouwtjes aan vastgebouwd zijn. Een heel apart gezicht. Bij de ingang van de kerk staat een groot bord dat je voor 2,50 de kerk mag bezichtigen. Even sta ik in dubio, als ik de langere wandeling er nog achteraan wil doen, wordt de tijd misschien een beetje krap. Maar dan besluit ik om toch de kerk maar te gaan bekijken, hoort er een beetje bij, vind ik!
Na m'n bezoek aan de kerk gaat het weer verder door zonnig Haarlem. Nu ik in de beschutting van de bebouwing loop is de temperatuur inderdaad veel beter geworden en ben ik blij met m'n zomerjasje! Ik kom nog door een paar prachtige hofjes, hele kleintjes zoals de verrassende Omvalspoort (geen gewoon hofje, maar meer een steeg met een breed gedeelte met daar woninkjes in) en wat grotere zoals het Proveniershof.
Ik ben trouwens wel blij dat ik deze wandeling op een doordeweekse dag (vrijdag) doe, want de hofjes en sommige van de stadstuinen zijn in het weekend gesloten. Is ook wel in te denken natuurlijk, de bewoners van die hofjes zitten er ook niet om te springen om in het weekend drommen toeristen voor de deur te hebben! Maar nu in maart is het er heerlijk rustig, ik heb in één hofje twee dames gezien, voor de rest had ik het rijk alleen.
De Doorzetter bleek een ouderwetse buurtkroeg te zijn, mèt rookgedeelte, waarvan de deur volgens mij open stond, want het rook verdacht veel naar sigarettenrook. En ik weet dat ik nu half niet-rokend Nederland over me heen krijg, maar ik vond de geur gewoon ouderwets-gezellig! In ieder geval smaakte de koffie prima en na een twintig minuutjes ging ik op pad voor het laatste stukje.
Hierop kwam ik nog door het Kenaupark (waar ik een standbeeld van Kenau verwachtte, maar een standbeeld van Hannie Schaft aantrof), waarna de tocht werd afgesloten met wederom een stuk langs de singel van de Bolwerken. Even het spoor onderdoor en ik was weer bij het station. Waar de melding stond dat de treinen via Leiden niet reden vanwege een kapotte bovenleiding. Er gingen bussen of je moest omrijden via Amsterdam. Pfffffffff . Ik en de NS, het zal wel nooit een goede match worden! Maar goed, via Amsterdam ben ik alsnog naar Maassluis gereisd, ondanks deze tegenslag heb ik toch een geweldige dag gehad, Haarlem is een schitterende stad, kijk maar naar m'n uitgebreide fotoverslag!
Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.
(voor de teksten bij de foto's klik op de i rechtsboven de foto,
dan verschijnt rechts de omschrijving)
Vergeet mijn gastenboek niet!