Groene Wissel Mantgum
Twee eenzame torens

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Ja, en dan is de dag van afscheid van Dokkum alweer aangebroken! Na wederom een heerlijk ontbijt pak ik al m'n spullen en daal voorzichtig de twee steile trappen af. Ik neem afscheid dan m'n gastheer en -vrouw en breng in twee etappes al m'n bagage terug naar Kiaatje. Ik heb voor vandaag een Groene Wissel in Mantgum op het programma staan, maar ik doe eerst nog even een rondje door Dokkum.

M'n stadswandeling van dinsdag heeft immers half in het donker plaatsgevonden, zodat ik niet alles wat ik wilde goed op de foto kon zetten. Nu is het heerlijk zonnig weer en ik dwaal met behulp van een plattegrond gezellig door het stadje heen. Ook koop ik een kleinigheidje voor de buren die voor Bram zorgen, goeie buren moet je in ere houden, toch? Ik breng ook een bezoekje aan de Bonifatiuskapel en wandel daar door de tuinen heen, er staan zelfs nog paddenstoeltjes!

Dan rijd ik een klein uurtje verderop naar Mantgum. De Groene Wissel aldaar heeft als ondertitel “Twee eenzame torens” en is (met het oog op de terugreis naar huis) niet zo lang, ongeveer 14 km. De start is bij het station, maar daar zijn alle 10 de parkeerplaatsen vol. Een paar honderd meter verderop is er echter een groot parkeerterrein en daar is nog plek zat. En ook hier zit ik gelijk aan de route, ik hoef niet om te lopen dus.

Ik kom door het centrum van het dorpje, met een prachtige kerk, een paar mooie herenhuizen en een gezellig dorpsplein. Dan ben ik weer buiten in het open land en merk gelijk dat de wind weer behoorlijk is toegenomen in vergelijking met gisteren. Nog niet zo erg als dinsdag, maar toch een stevige tegenwind af en toe. Als ik het dorp uit ga heb ik wel een prachtig uitzicht op de kerk trouwens!

Na een kleine kilometer langs een provinciale weg moet ik rechtsaf een mooi rustig weggetje omzoomd door bomen in. Dat voert me al gauw naar de eerste toren, in het gehucht Tsjerkebuorren. De toren is een restant van een voormalig terpkerkje en staat temidden van een kerkhofje echt midden in de weilanden. Natuurlijk doe ik een rondje om de toren en geniet van het uitzicht vanaf de terp.

Daarna volgt er een heel erg leuk stukje, over bruggetjes, langs slootjes, dwars door het gras en een weiland vol schapen. Gelukkig is het gras (op een door tractoren kapotgereden stukje na) goed begaanbaar en hou ik er zelfs geen natte voeten aan over. Wel kom ik aan het eind abrupt tot stilstand voor een afgesloten bruggetje. Er staat een grootmazig hek voor en ik kan er met geen mogelijkheid langs, maar gelukkig zijn de mazen zo groot dat ik er m'n voeten in kwijt kan en ik klim er dus maar overheen……..

Ik kom op het erf van een boerderij uit en ben blij dat er geen grote boze hond op me afkomt. Even verderop ga ik het dorpje Easterwierrum binnen, waar ik tevergeefs naar een koffietentje zoek. Omdat ik wat later ben door m'n rondje Dokkum vanmorgen, zou ik best wel trek hebben in een bakkie. Maar helaas, geen koffie en ik wandel dus maar verder, langs een prachtige kop-hals-rompboerderij en kom op een prachtig fietspad richting Wiuwert terecht.

Ik loop hier langs een sloot en aan de andere kant van die sloot is een weiland vol met jonge koeien. Die komen nieuwsgierig op me af gerend en wandelen aan de andere kant van het water gezellig met me mee, alsmaar jolige bokkensprongen makend. Tot er een hek staat en de koeien niet verder kunnen, teleurgesteld kijken ze me na.

Dan kom ik een beetje in de bewoonde wereld en arriveer al gauw in Wiuwert. Op het kaartje en in de routebeschrijving staat dat er een dorpskroeg aan de route zit, maar als ik daar aankom blijkt die gesloten te zijn, hij staat te koop. Er staat wel een picknickbank, lekker uit de wind en in het zonnetje en ik besluit om daar dan maar even een eigen rust in te lassen.

Als ik weer verder ga, kom ik langs de kerk van Wiuwert en hier blijk ik al eerder geweest te zijn! Dit is de kerk met de mummies in de kelder. Gelukkig dat ik ze toen uitgebreid heb bewonderd, want de kerk is nu dicht. Langs een lange, lange weg, met de wind pal tegen kom ik via buurtschap Jeth in buurtschap Skillaerd, waar de tweede eenzame toren staat. Ook hier maak ik even een wandelingetje omheen, er is ook een kerkhof en hier zijn zelfs acht oorlogsgraven!

Inmiddels is het laat in de middag geworden en de zon zakt op het laatste stukje terug naar Mantgum steeds verder naar de horizon. Dat zorgt ook voor prachtig gouden licht over de weilanden en ondanks de stevige tegenwind loop ik te genieten. Terug bij Kiaatje zoek ik dan ook een mooie plekje uit om de zonsondergang uitgebreid op de foto te zetten.

In het halfduister rijd ik via kronkelweggetjes naar de snelweg en vandaar begint de lange weg naar huis weer. Ik kom wel hier en daar in de file terecht, maar over het algemeen valt het wel mee en ik ben nog voor 20.00 uur thuis, waar Bram staat te trappelen van ongeduld om me gedag te zeggen. Het was weer een heerlijk wandeltripje en ik heb weer veel onbekende plekjes gezien. Gauw maar weer eens zoiets plannen!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!