De Sallandse Wandel Vierdaagse
2016

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En dit jaar ga ik voor de derde keer op rij het mooie Salland rondom Raalte onveilig maken! Ik heb al vroeg in het jaar weer voor de Sallandse Wandel Vierdaagse ingeschreven en wederom voor de 30 km. Verleden jaar had ik al gelijk mijn logies besproken, ik heb het daar al twee maal zo heerlijk naar m'n zin gehad! Voor poes Bram wordt ook goed gezorgd, buurman Sjoerd geeft hem twee maal per dag eten en buurvrouw Isabel is standby voor als Sjoerd een keer niet kan. Allemaal prima geregeld dus!

Met een tussenstop bij kennissen in Den Dolder, waar ik even een bakkie koffie doe en hun nieuwe huis bewonder, rijd ik zonder files of andere problemen (met nog een tweede tussenstop voor de lunch bij Stroe) richting Raalte. Daar ben ik iets te vroeg voor de aanmelding, maar geen nood, ik vermaak me wel met een beetje winkelen en als ik zie dat de mooie basiliek van de Heilige Kruisverheffing open is, ga ik daarbinnen ook even een kijkje nemen.

Dan is het inmiddels bijna 3 uur geworden en wandel ik op m'n gemakje naar de grote tent op het Domineeskamp, waar de aanmelding en de dagelijkse start en finish is. Hoewel het nog niet precies 3 uur is, is de aanmelding wel alvast begonnen. De rijen voor de balie zijn (nog) kort en ik ben dan ook binnen de kortste keren in het bezit van m'n startkaart, de controlekaart voor morgen en de routebeschrijving van de eerste dag. Nog een tasje met hebbedingetjes ophalen en dan gezellig nog even rondwandelen.

Ik tref buiten een groot aantal bekenden, veel RWV-ers ook. Rick is er, Anita en Hans, Linda en Peter, Arie en ik zie ook nog een oude bekende van vroeger: Jans! Lekker in het zonnetje doen we met een groepje een drankje buiten aan een picknicktafel. Nu kan het nog, voor de rest van de week wordt er een stuk slechter weer voorspeld. We hopen met z'n allen dat het meevalt……. Rond half vijf verlaat ik het gezellig samenzijn en ga op pad naar m'n overnachtingsadres.

Dat is weer in Veessen aan de andere kant van de IJssel. Ik rijd dus naar Wijhe om daar over te steken met het Wijhese Veer. Dat is een boottochtje van niks, met een kettingpontje vaar je in een paar minuten naar de overkant. En het pontje vaart continu heen en weer, dus langer dan een paar minuten hoef je nooit te wachten! Op de pont koop ik een 10-rittenkaart, dat is iets duurder dan 8 enkeltjes, maar wel veel gemakkelijker natuurlijk dan iedere keer afrekenen.

Aan de andere kant van het water is het nog ca. 2 kilometer rijden en dan ben ik weer gearriveerd bij Studio Brons. Ik word hartelijk welkom geheten door Tanny en Tiddo en in het huisje voel ik me gelijk weer thuis. Op een ander schilderij aan de muur na, is er niets veranderd en het lijkt dan ook alsof ik hier verleden week nog was, in plaats van een jaar geleden! Ik geniet van het uitzicht vanuit de achtertuin, pak al m'n spullen uit, eet een paar broodjes die ik in Raalte heb gekocht en na een avondje GTST kijken en wat lezen, duik ik m'n mandje in. Morgen geht's los!

Dag 1 De Dag van Wijhe

Lekker vroeg op natuurlijk, want het ontbijt wordt al om 7 uur gebracht en ik hou ervan om 's morgens alles op m'n gemakkie te kunnen doen. Na een kattenwasje (ik ga immers vanmiddag uitgebreid na het wandelen onder de douche) laad ik de krant in de I-Pad, en dan wordt het ontbijt geserveerd! Na twee jaar weten Tanny en Tiddo precies waar ik genoeg aan heb en wat ik lekker vind, dus dat is pico bello in orde.

Het is een mooie ochtend, er is wel regen voorspeld voor vandaag, maar die gaat pas in de middag vallen. Ik kan dus een mooie ietwat heiige foto maken van het pontje dat van de overkant aan komt varen. Druk is het niet deze kant op, ik blijk precies tegen de spits in te varen, en aan de andere kant gaat het ook vlot richting Raalte. Rond 8 uur kan ik Kiaatje op het plekje van altijd parkeren.

Binnen in de tent is het al supergezellig, met zoals vanouds zang van het mannenkoor De Roalter Jongs. Ik strooi wat kaartjes rond, leg folders van de RWV neer en maak hier en daar een praatje met bekenden. Ik kom Frans en Veronica tegen, die hier één dagje mee gaan wandelen en ik hernieuw de kennismaking met Maaike van de organisatie.

Dan zingen de Raolter Jongs hun bekende Sallandse Wandellied, dat is het sein dat de start nabij is. Op de laatste klanken van het lied gaan de deuren open en al wuivend vertrekken de 30 kilometer lopers voor de eerste dag. En natuurlijk wuiven de Jongs terug! Ik wacht de drukte een beetje af en maak wat foto's van de start. Nog even toiletteren en dan ga ik ook op pad. Ik zie er een beetje tegenop, want ik ben vanmorgen stom genoeg vergeten om m'n medicijnen voor m'n COPD in te nemen……..

Maar zeker in het begin valt dat alles nog mee, het is een heerlijke ochtend om te wandelen en het zonnetje doet zowaar ook nog z'n best om door de wolken heen te schijnen. We wandelen veel over boerenland en we lopen dit stuk tegengesteld aan wat ik voorgaande jaren gewend was. Het eind zit nu in het begin zal ik maar zeggen! Leuk om alles ook eens van een andere kant te zien.

Via een eerste rustpost in Elshof en een stukje waar we echt dwars door weilanden lopen gaat het richting etappeplaats van vandaag: Wijhe. En zoals gewoonlijk is Wijhe deze week helemaal in Halloweenstemming en daarvoor omgedoopt tot Hallowieje. De ene enge griezel na de andere staat ons aan te staren langs de kant van de weg, en vlakbij de rust raak ik in gesprek met een heuse heks! Henri maakt er ongemerkt een fotootje van, heksen onder mekaar zal ik maar zeggen……

In Wijhe ga ik uitgebreid aan de koffie, ik zit hier op zo'n 13 kilometer, dus bijna op de helft. En dan blijkt de tweede helft heel anders te zijn dan ik verwacht had! Ik dacht dat we gewoon tegengesteld aan voorgaande jaren zouden blijven lopen, maar het tweede stuk is heel anders. We komen door de dorpjes Boerhaar en Broekland, beide welkome aanvullingen op mijn plaatsnaambordenverzameling. In beide plaatsjes kan je rusten, maar ik neem alleen de rust in Broekland.

En dan het laatste stuk van acht kilometer. Ik ga nu toch wel merken dat ik mijn pufjes heb gemist, ben erg kortademig en het gaat lang zo lekker niet meer als vanmorgen. Het blijft gelukkig nog wel lange tijd droog, pas op de laatste twee kilometer begint het te spetteren, maar niet erg genoeg om nog een plu voor op te zetten of een poncho voor aan te doen.

Terug bij de finish meld ik me af en krijg een nieuwe knipkaart en alvast de route voor morgen. Dat laatste vind ik hier altijd erg fijn, dan kan je op je gemakje bekijken hoe de route gaat en waar de rusten zitten! Binnen tref ik Carla en Chiel en Hillie, die de 20 kilometer lopen en Hans en Anita, die nog even naar de massage zijn geweest. Nog even napraten en dan ga ik weer naar “huis”. Een prima eerste wandeldag zit erop!

Dag 2 De Dag van Heino

Midden in de nacht al blijkt dat de voor vandaag voorspelde regen inmiddels is gearriveerd. Ik slaap direct onder het dak met een schuin dakraampje in het plafond en daarop kletterde het dat het een lieve lust was! Bij het wakker worden was het gekletter weliswaar wat minder, maar droog was het bij lange na niet. Geen foto van de pont dus vandaag…….. Maar goed, smelten zullen we niet, dus hup, we gaan ervoor! En vandaag vergeet ik m'n medicijnen niet…….

Het is dus niet erg verwonderlijk dat in de grote tent iedereen gehuld is in regenkleding, van dunne weggooiponcho's tot complete regenpakken en natuurlijk voorzien van de nodige paraplu's. Rob, Monique en Bert hebben toch de regen getrotseerd om vandaag een dagje mee te gaan lopen en ik zet ze (ze zijn al nat bij binnenkomst) allemaal even op de foto. Ook Peter is er nog, nadat hij Linda om half acht op de 40 km heeft uitgezwaaid.

En dan worden ook wij uitgezwaaid, natuurlijk wederom door de Zingende Jongs en vertrekken we het natte Salland in. We gaan vandaag voor de langste route van alle vier dagen, hij is maar liefst 33,5 km lang! En ook zijn er de meeste rusten, ik tel er maar liefst zeven op de routebeschrijving! De eerste zit al na drie kilometer, maar dat is natuurlijk veel te vroeg. Beetje jammer voor de mensen die deze post bezetten, want nagenoeg iedereen loopt voorbij!

Veel foto's maak ik niet op dit eerste stuk. De regen valt werkelijk met bakken uit de hemel, dus ik houd het bij een enkel fotootje vanonder de paraplu. Bij de tweede rust na ca. 8 km kom ik Hans en Anita tegen, compleet gehuld in regenpakken bewijzen zij het Noorse spreekwoord dat slecht weer niet bestaat, alleen slechte kleding! Bij deze rust ga ik alleen even naar de wc, ik heb geen puf om alle lagen kleding weer uit te trekken om m'n portemonnee te pakken. Volgende keer eraan denken om wat geld in m'n jaszak te doen!

Er volgt een heel stuk bos, veel modder en geniepige klimmetjes. Daar hou ik normaal al niet van en nu in die nog steeds neerplenzende regen helemaal niet! Daarbij heb ik het ook nog steeds heel benauwd, ik denk dat dat nog de naweeën zijn van gisteren toen ik m'n pufjes vergeten was. Of mijn COPD is weer aan de verslechterende hand, dat kan ook, maar dat hoop ik eigenlijk niet. In ieder geval heb ik het op dit stuk niet naar m'n zin en dat is nog zwak uitgedrukt.

Ik kan dan ook niet echt genieten van een kunsttuin waar we doorheen komen, hoewel ik de humor ervan wel kan waarderen en een paar fotootjes maak. Pas als we het bos eindelijk uit gaan en weer over boerenland lopen, kom ik een beetje in m'n hum! Daar gaan we weer dwars door een koeienstal, dat wist ik nog van verleden jaar en hier zet ik Rob en Monique tussen de koeien op de foto.

Bij een rustpunt op ca. 18 km ga ik eindelijk aan de koffie en hier berg ik plu en poncho op: het is droog geworden en volgens buienradar blijft het droog! Nu gaat het richting etappeplaats Heino, langs kasteel Den Alerdinck, waar ik een paar mooie paddenstoelen op de foto kan zetten. Heino is rood (ik heb ook vandaag een rood shirtje aan) en over de rode loper lopend word ik verwelkomd door een in geheel rood pak geklede dorpsomroeper. Gezellig!

Ik laat me verleiden tot de aankoop van een rode sjaal en geniet in het Dorpshuus van een welverdiend bakkie koffie. Als ik weer op pad wil gaan, mis ik opeens mijn camera! Die had ik bij de stempelpost even op tafel gezet en natuurlijk vergeten mee te nemen. Gelukkig hebben de mensen van de stempelpost hem wel gevonden en zelfs nog omgeroepen dat er een camera was gevonden. Dat heb ik niet gehoord, zat zeker op de wc, en toen hebben ze hem met een medewerkersauto meegegeven.

Weinig foto's dus van het laatste stuk, alleen een paar die ik met m'n phone heb gemaakt. De zon komt zo af en toe zowaar nog even tevoorschijn en zo wordt het na dat natte begin toch nog wat vrolijker. We krijgen nog een stukje bos, we wandelen nog dwars door een weiland heen en na een laatste mobiele rustpost lopen we over een lange weg weer richting Raalte, waar gelukkig mijn camera al op me staat te wachten! Het was een lange, natte en daardoor zware tweede dag van deze vierdaagse, hopen dat het morgen beter wordt.

Dag 3 De Dag van Luttenberg

Na die vermoeiende dag van gisteren (ik merk goed dat het constant met ademnood lopen heel erg veel energie kost!) heb ik als een os geslapen. Of het 's nachts geregend heeft, kan ik dan ook niet zeggen, maar toen ik 's morgens wakker werd was het droog. Ook Tanny en Tiddo kwamen vandaag zonder paraplu het ontbijt brengen, dus het zag er hoopvol uit. Als extraatje bij het ontbijt had ik vandaag een heerlijk omeletje.

Maar helaas, toen ik in de auto zat moest ik toch weer binnen de kortste keren de ruitenwissers aanzetten en ook vandaag dus geen mooie foto van het pontje op de IJssel! Bij de start aangekomen zat inderdaad weer iedereen klaar in regenkleding, jammer hoor. Het enige wat we kunnen doen is hopen dat het snel droog wordt, maar helaas voorspelt buienradar niet veel goeds. Na een praatje met Fons te hebben gemaakt vertrek ik, gehuld in poncho en gewapend met een plu voor de 3e dag.

Op deze dag volgen we een heel eind het Overijsselsch Kanaal op weg naar Lemelerveld, waar ook de eerste rust zal zitten. Soms lopen we links van het kanaal en voor de afwisseling mogen we af en toe een brug over om aan de andere kant verder te gaan. Beetje saai, zou je zeggen, maar och, ik hou er wel van om zo langs het water te lopen. Alleen een goede leer voor de volgende keer: aan de linkerkant van het water blijven, daar is het meer verhard en minder modderig!

In Lemelerveld (daar zitten we op ruim 9 km) ga ik heerlijk aan de koffie en maak een praatje met een paar medewandelaars. Het weer is vandaag natuurlijk weer een dankbaar onderwerp van gesprek! Ook na Lemelerveld houdt het niet op met regenen, integendeel, de regen komt steeds harder naar beneden gutsen. Foto's maak ik dan ook bijna niet, alleen voor die superleuke grote rups maak ik een uitzondering. Hoewel zelfs hij een beetje sikkeneurig lijkt te kijken…….

Dan komen we bij een nieuwe rust, Theetuin 't Schippertje en wat zonde nou toch dat het zulk slecht weer is, want wat zou dit een leuke rust geweest zijn met een vrolijk zonnetje! Nu staat daar een hele bups wandelaars al druipend onder een partytent, zo'n beetje de (natte) droom van iedere regenkledingfabrikant. Binnen is maar weinig plek om te zitten, maar het ziet er wel gezellig uit. Door een beslagen lens maak ik even een fotootje en ga dan verder op pad in de nog steeds stromende regen.

We krijgen een stukje bos, maar de route is daar iets omgelegd om al te modderige paden te omzeilen. Dat kan ik alleen maar toejuichen, hetgeen we wèl voorgeschoteld krijgen vind ik al modderig genoeg! Dan komen we langs de mooi nagebouwde Lourdesgrot en arriveren in de etappeplaats van vandaag: Luttenberg. Hier zitten diverse restaurantjes, en ik strijk in de eerste de beste neer, het is weliswaar niet de officiële rust, maar het is lekker rustig en de koffie is lekker!

Hierna “beklimmen” we de Luttenberg, jaja, vergis je niet, die is zeker 30 meter hoog! En dan komen we over de camping die verleden jaar helemaal omgetoverd was in een spoken- en heksenlaantje. Ik verwachtte eigenlijk hetzelfde, maar dit keer was het boslaantje omgetoverd in een heus Woodstock-terrein. Prachtig, wat een werk dat daaraan besteed was! Flower-power, ban-de-bom en drie in schitterende jaren-zestig-outfit gestoken dames, ik heb lopen genieten!

Ook deze dag zit er een nieuw stuk in de route, we komen door Mariënheem en daar zit de laatste rust van vandaag in manege Bartels. In het gezelschap van Huub, Jeanette en Bertus nog even een heerlijk bakkie gedaan en dan op voor de laatste drie kilometertjes. Sinds Luttenberg is het trouwens droog geweest en zo kom ik met redelijk opgedroogde kleren uiteindelijk weer aan de finish. Nog één dagje en het zit er weer op!

Dag 4 De Dag van Heeten

Gisterenavond heb ik natuurlijk al zoveel mogelijk m'n spullen weer gepakt, immers, ik rijd vanmiddag direct na het wandelen terug naar huis! En dus geniet ik deze ochtend van het laatste ontbijtje hier in Studio Brons, met daarbij Griekse yoghurt met honing en walnoten uit eigen tuin. Met Tanny en Tiddo maak ik alvast een principe-afspraak om volgend jaar weer hier te logeren. Goede adresjes moet je in ere houden!

Geen regen deze ochtend, maar wel een redelijk dichte mist. Dus tja, ook nu geen foto van het pontje op de IJssel, maar wel voorzichtig rijden in deze mist. Gelukkig is het zicht nog zo goed dat het best te doen is. En dan worden we weer voor de laatste keer weggezongen door de Roalter Jongs en gaan we op pad voor de vierde en laatste dag.

Ik geniet van het mistige landschap om me heen, maar vind het wel een beetje jammer dat we niet direct naar het kanaal lopen, zoals voorgaande jaren, maar eerst een heel stuk door een woonwijk. Juist met deze mist had ik me verheugd op dat stuk langs het kanaal, maar dat is dit jaar veel korter geworden. Want als we dan eenmaal langs het water lopen, slaan we al gauw rechtsaf de weilanden.

Ook dat is mooi hoor, het is een leuk gezicht om de wandelaars zo in de nevel te zien lopen, maar de vorige route vond ik persoonlijk mooier. Het blijft vrij lang mistig, en we wandelen deels via graspaadjes en deels via asfaltwegen richting Wesepe waar de eerste rust zal zitten. Vrij laat vandaag, pas na ca. 11 km. Het is dan ook de enige dag dat ik de struiken op moet zoeken…….

In Wesepe ga ik eerst even de kerk bekijken, verleden jaar was ik eerst koffie gaan drinken en toen ik daarna naar de kerk wilde, was die al gesloten! Nu bewonder ik het eenvoudige interieur met de bijzondere gebrandschilderde ramen en het moderne doopvont. Voordeel van zo'n late rust is dat je opeens wel al op een derde van de totaalafstand zit en welgemoed begin ik aan het tweede deel.

De mist is nu een stuk minder geworden en voornamelijk over boerenland gaat het richting de etappeplaats van vandaag, Heeten. Voordat we daar zijn zit er nog een rust bij restaurant Reimink, waar ze een geniepig lusje voor ons in petto hebben. Niet leuk dat je 50 meter voor de rust nog een rondje van een kilometer moet gaan lopen…….. Er zit een mooi vennetje in het lusje, dat wel, maar ik krijg toch de indruk dat er gewoon een kilometertje bij verzonnen moest worden!

Enfin, na een kopje koffie bij Reimink vervolg ik mijn weg naar Heeten, daar zit weer een rust, maar die zit zo snel na de vorige dat ik alleen m'n kaart laat stempelen en even geniet van de festiviteiten hier (in Tiroler stijl!) en het mannenkoor Germania. En dan is het allerlaatste stuk van deze Vierdaagse alweer aangebroken, nog zo'n 10 kilometer en het zit er weer op!

Via Schoonheeten (helemaal nieuw in de route) komen we in de bossen terecht. Een bospad waar geen einde aan lijkt te komen voert ons naar de laatste rustpost en ik ben blij dat er af en toen een paar paddenstoeltjes gefotografeerd kunnen worden, want zo'n eindeloos bospad vind ik maar niks! De laatste rust op 26 km zit bij een boerderij en hier geniet ik van een overheerlijke warme chocomel mèt slagroom. Heb ik wel verdiend, vind ik!

Op de laatste vier kilometer begint het helaas weer te regenen, we gaan nog over een zompig graspad langs en door de weilanden en komen dan weer uit bij het kanaal, aan de andere kant van waar we vanmorgen liepen. Vanonder de paraplu maak ik voor de laatste keer een foto van het plaatsnaambord Raalte en dan is het nog een kippeneindje naar het centrum. Over de rode loper, over Via Sallandia (veel publiek is er niet meer, daarvoor ben ik altijd te laat) en dan kan ik beloning nummertje 3 in ontvangst nemen!

Ik laat voor de laatste keer m'n wandelboekje stempelen en koop op de streekmarkt een kleinigheidje voor de buren die voor Bram hebben gezorgd. Ik maak hier en daar nog een praatje, hoewel de herrie van de muziek zo'n beetje alles overstemt en dan maak ik me op om de lange reis naar huis weer te ondernemen. Dat gaat niet zo vlot als de heenreis, ik heb wat files onderweg, maar zo rond half acht ben ik dan toch thuis.

Het was voor mij niet de gemakkelijkste en zeker wel de natste editie van deze Vierdaagse, maar ik heb er al met al toch weer van genoten. Volgend jaar is de 10e editie en bij leven en welzijn zal ik dan ook beslist weer aanwezig zijn. Misschien wel samen met Elly, die heeft er ook wel zin in en misschien doen we dan wel de 20…….. Behalve de 1e dag dan, want Hallowieje wil ik niet missen en de 20 komt daar niet…….. Tot volgend jaar dus!

Klik op de plaatjes hieronder voor de fotoverslagen

Let op: de foto's staan in nieuwe albums, om de bijschriften te kunnen lezen klik op de eerste foto en daarna even op de i rechtsbovenin!
Daarna met de pijltjestoetsen rechts naast de foto's doorbladeren, de tekst staat dan steeds rechts van de foto's.

Dag 1		Dag 2		Dag 3		Dag 4

Vergeet mijn gastenboek niet!