De Evean Herfstwandeltocht

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Twee weken geleden had ik vanuit Oostzaan gelopen bij Wandelcomité Buiksloot. Dat was toen qua parcours erg mooi, maar voor de rest erg tegengevallen (niet gepijld en geen rusten). Vandaag was er weer een tocht in die Regio en wel de Evean Herfstwandeltocht van wsv De Laatste Loodjes vanuit Zaandam. Bij de Laatste Loodjes heb ik al vaker gelopen en ik wist dus dat daar wèl gepijld is en dat er normaal gerust kan worden.

En zo toog ik dus weer richting het Zaanse land. Lekker vroeg weer en omdat het inmiddels oktober is en die vermaledijde zomertijd nog steeds niet terug gezet is, blijft het 's morgens vrij lang donker. Onderweg kon ik dus genieten van een prachtige zonsopkomst, boven nevelige weilanden. Eenmaal in Zaandam was de start snel gevonden, alleen had ik wat moeite om (turend tegen de laagstaande zon in) het parkeerterrein te ontdekken. Enkele andere wandelaars wezen me de weg en toen kon ik op pad om me in te gaan schrijven.

En daar leerde ik ook gelijk waarom dit de “Evean”tocht heet: zowel de start als de beide rusten waren bij een verzorgingshuis van de stichting Evean. De inschrijving was op de eerste verdieping en op weg naar de trap kwam ik Klaas en Coby tegen, toch leuk dat je overal bekenden tegenkomt! En later nòg een bekende, Carla, beter bekend op het W4W-forum als Cornelia, was er ook.

Gauw ingeschreven, kaartjes gestrooid, alvast boekje gestempeld en even getoiletteerd. En daarna lekker op pad om 25 km lang buiten te gaan spelen! En dat was vandaag weer heerlijk. We begonnen met een prachtig stukje langs het water en later door een park, het Jagersveld genaamd. Er zal wel niet echt veel gejaagd worden, want de konijntjes die daar met hun ochtendmaaltijd bezig waren, verblikten of verbloosden niet van al die wandelaars!

Nadat we een onwijs steile klim en even verderop een onwijs steile afdaling op een talud achter de rug hadden (de klim omhoog heb ik nog wel gedaan, maar naar beneden durfde ik niet, daar heb ik het fietspad maar gevolgd, dat kon ook!) kwamen we langs de buitenrand van natuurgebied Het Twiske te lopen. Veel groen, veel water, leuke bruggetjes en dat alles overspand door een strakblauwe hemel, heerlijk wandelen was dat!

Wat verderop kreeg ik een enorm déjà vu, en ja hoor, ik was op het punt aanbeland waar ik twee weken geleden gestart ben. En even later gingen we inderdaad Oostzaan in. Daar zou na zo'n 10 km de eerste rust zitten en zoals ik al meldde was ook die bij een verzorgingshuis van Evean. Groot was mijn verbazing toen we koffie zomaar gratis mochten pakken. Ik durfde haast niet, vond het ontzettend hebberig staan, maar het mocht gewoon. Weten we tenminste ook waarom die zorgkosten zo de pan uitrijzen………

Het weer was lekker genoeg om buiten in het zonnetje te gaan zitten en ik streek aan een tafeltje bij Carla en haar wandelmaatje neer. Want ik wandel nou eenmaal graag alleen, maar tijdens de rusten vind ik het natuurlijk gezellig om met die en gene een babbeltje te maken. We genoten van onze koffie en natuurlijk moesten we samen even op de foto, die is best leuk geworden!

Het tweede deel van de tocht bestond voornamelijk uit een grote lus rondom het water van de Noorder IJPolder. Daar volgenden we een prachtig, smal natuurpaadje en het was een beetje jammer dat hier net de zon achter de wolken verdwenen was. We beleefden hier wel een mooi avontuur met een Schotse Hooglander die ons er niet langs wilde laten. Iedere keer als we een poging waagden, kwam hij dreigend onze kant op gelopen. Uiteindelijk speelde Carla voor “held van de dag” en joeg hem met een tak de bosjes in.

Na een lange weg langs een hele rij woonboten, de ene nog mooier dan de andere, volgde er een stukje door het Vijfhoekpark, waar we niet meer lastig werden gevallen door Hooglanders, maar waar wel een enge krokodil lag. Gelukkig bleek dat een boomstam te zijn…… Niet lang daarna arriveerden we bij de tweede rust, wederom bij een verzorgingsghuis en wederom waren de consumpties gratis. Zelden zo goedkoop gewandeld!

En toen het allerlaatste stuk van ca. drie kilometer, waar we nog over een leuk vlonderpad liepen en toen waren we weer terug bij de start. Daar stond een bandje gezellige (en naar mijn smaak te harde) muziek te maken en kon je je desgewenst laten masseren. Met het oog op de lange terugreis heb ik nog een kopje koffie genomen, daarna iedereen bedankt voor de leuke tocht en tevreden weer Rozenburgwaarts getuft!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Let op: de foto's staan in nieuwe albums, om de bijschriften te kunnen lezen klik op de eerste foto en daarna even op de i rechtsbovenin!
Daarna met de pijltjestoetsen rechts naast de foto's doorbladeren, de tekst staat dan steeds rechts van de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!