Groene Wissel Rheden:
Posbank en Onzalige Bossen

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En zo had dus niet alleen eind augustus nog een hittegolfje in de aanbieding, begin september doet ook dapper mee! Eigenlijk veel te warm om te wandelen, maar toch heb ik wel zin in een tochtje en ik besluit om dan maar eens een bostochtje op te zoeken voor de donderdag. Misschien wel leuk om het te combineren met een bezoekje aan de bloeiende hei op de Posbank? Het hoogtepunt van de bloei zal wel al geweest zijn, maar waarschijnlijk is het nog mooi genoeg!

Ik vind een Groene Wissel van ca. 16 km die vanuit Rheden over de Posbank en door de Onzalige Bossen voert. Het lijkt me prachtig om de zonsopkomst op de Posbank mee te maken en ik besluit om nòg vroeger dan vroeg te vertrekken. En zo loopt om 4 uur (!!!) de wekker af en zit ik om kwart voor vijf in Kiaatje, op weg naar Rheden. Het is nog hartstikke donker natuurlijk, maar wel lekker rustig op de weg!

Vlak voor Rheden begint er toch wat licht in de lucht te komen, maar als ik bij het station parkeer is het nog wel erg donker. Eigenlijk een beetje té donker, het lichtje in m'n GPS doet het niet, dus ik kan de route niet op m'n schermpje volgen en zodra ik het bos in ga, is het ook te donker voor de routebeschrijving. Zo goed en zo kwaad als het gaat volg ik de route, maar loop wel een paar keer verkeerd, en struikel ook een paar keer over boomwortels.

Maar goed, na een tijdje wordt het lichter en kan ik zonder problemen de route verder volgen. Ik kom langs een schaapskooi, waar de schaapskudde buiten nog een beetje wakker ligt te worden en al gauw daarna kom ik op de heidevelden. En inderdaad, de meest uitbundige bloei is wel over, maar toch is er nog genoeg kleur in de hei om er mooie foto's van te maken.

De zonsopkomst op de top van de Posbank heb ik door al dat gedoe in het begin gemist, maar nu zie ik de zon over de heuvels heen piepen en de tegenoverliggende heuvels beschijnen. En dat is óok een mooi gezicht! Ik moet een onwijs mul zandpad volgen en als ik dat probeer te vermijden en een smal tussendoorpaadje neem, blijkt dat de hei nog erg nat is. M'n witte kuitbroek ziet er niet uit na deze passage!

Op het hoogste punt van Nationaal Park De Veluwe Zoom geniet ik van het prachtige uitzicht en las even een korte bankjesrust is. Op de Posbank, waar ik iets later zal arriveren is wel een paviljoen, maar dat is zo vroeg op de ochtend nog niet open natuurlijk. Overigens ontdek ik op de top van de Posbank, dat die vernoemd is naar een zekere meneer Pos, een oud-voorzitter van de ANWB. Nooit geweten en zo zie je maar dat een mens nooit te oud is om te leren!

Na al deze heidevelden trek ik de Onzalige Bossen in en daar is het in het vroege ochtendzonnetje prachtig! Ik geniet van alle zonnestralen die door de bomen heen schijnen en zet enthousiast prachtige elfenbankjes en zwammen op de foto. Ook kom ik over een heel hoog bruggetje over een holle weg heen en maak daar even een selfie met de zelfontspanner. Hollen Daan, want je hebt daarvoor maar 10 seconden natuurlijk.

Op de route had ik gezien dat er nog een tweede rustmogelijkheid op de route zat, daar moest ik even een ommetje voor maken. Helaas voor niks, want ook deze was (nog) hermetisch gesloten. Gelukkig stond er een paar honderd meter verderop een uitnodigend bankje en zo ben ik daar even neergestreken voor een crackertje en even wat te drinken. Op tochten als deze ben ik altijd self-supporting en heb dus niet echt een restaurantje of cafeetje nodig, maar waar mogelijk doe ik wel altijd een bakkie natuurlijk, koffie-junk als ik ben!

Na deze bankjesrust wandel ik weer verder, ik loop hier op de grens van het bos met prachtig uitzicht over de hei. Volop genieten, en al de schaduw onderweg maakt dit de perfecte tocht voor een warme dag als vandaag (later bleek dat het maar liefst 28° is geweest!). En dan opeens komt me een wandelaar tegemoet. “Goh, dat lijkt Piet wel”, gaat even door m'n hoofd, heel even maar, want dat zou wel heel toevallig zijn. Maar dan komt er achter hem een vrouw die als twee druppels water op Betsy lijkt. Nou, één dubbelganger kan nog wel, maar twee dubbelgangers samen? Dat bestaat niet!

En ja hoor, het zijn dus Piet Jansens en Betsy de Jonge en niet veel later komt ook Roel de Jonge de bocht om. Hilariteit alom, zij zijn net zo stomverbaasd als ik en natuurlijk vertellen we elkaar uitgebreid wat we aan het doen zijn, zij wandelen de Omtrek van de Veluwe en ik dus de Groene Wissel Rheden! Natuurlijk worden er de nodige fotootjes gemaakt en met de zelfontspanner lukt het ook om een fotootje van ons viertjes te maken. Lachen!!!

We wensen elkaar nog veel wandelplezier en dan vervolgen we allemaal onze weg. Wat een superleuke ontmoeting! Voor mij is het niet zo lang meer, nog 3 kilometertjes en dan ben ik Park Veluwe Zoom weer uit en ga over een stukje asfaltweg terug naar Rheden. Daar kom ik nog langs een restaurantje en met de lange terugweg in m'n achterhoofd besluit ik om toch maar even een bakkie te gaan doen.

Dat wordt een grote Latte Machiato op een heerlijk beschaduwd terras en natuurlijk bezoek ik ook even uitgebreid het toilet. Dan het laatste kilometertje en dan ben ik terug bij station Rheden, waar Kiaatje staat te koken in de zon. Volgende keer toch maar met het kompas erbij parkeren, ik heb nu duidelijk verkeerd gegokt……

Maar goed, met de airco op volle toeren is het vrij snel koel en ik tuf tevreden naar huis. Een erg leuke tocht, net niet teveel bos, veel hei en een onverwachte ontmoeting! Het enige jammere was dat de hei over z'n mooiste bloei heen is, volgend jaar ga ik een paar weekjes vroeger in de herkansing en dan start ik bovenop de Posbank, en dan wèl met de zonsopkomst!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!