De Zennetocht in Leest
Klik op het plaatje om de route in Google
Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van
het plaatje
Na een goede nachtrust na de laatste enerverende dag van de 4Daagse van Nijmegen, voelde ik me zaterdag weer kiplekker. Toen ik op het Walkers4Walkersforum een beetje zat bij te lezen, viel mijn oog op de rubriek Wandeltochten in het buitenland. Daar stond op zondag de Zennetocht van het kluppie De Slak van onze Belgische wandelvriend Kurt vermeld! Die tocht had ik een paar jaar geleden gelopen en ik had eigenlijk wel zin in een hernieuwde kennismaking. |
Ik besloot alleen wel om niet voor de langste afstand van 30 km te gaan, 20 leek me ook wel mooi! De wekker voor dag en dauw gezet en rond halfzes van huis vertrokken, want starten mocht al vanaf 7 uur. En omdat ze voor later op de dag toch weer warm weer voorspelden, wilde ik proberen zoveel mogelijk in de koele uurtje te lopen. Aangekomen in Leest werd ik naar een groot parkeerterrein op een weiland gestuurd en daarvandaan was het ca. 400 meter lopen naar de start.
Ingeschreven en een sticker voor in m'n wandelboekje gekocht, en toen ook maar gelijk muntjes voor de consumpties in de rusten gekocht. Op grote plattegronden en rustenoverzichten die in het startbureau hingen, bleek dat er op de 20 km drie rusten zouden zitten. Inclusief een finishdrankje heb ik dus vier muntjes gekocht voor het wereldschokkende bedrag van 5,60. Na een paar foto's van het startbureau gemaakt te hebben, ging ik op pad voor de 20 km.
De eerste
rust zit bij een paardenmelkerij en hier koop ik voor m'n eerste
muntje een kopje koffie en ga daar lekker mee buiten aan een
tafeltje zitten. Even via Facebook de wereld laten weten waar ik
uithang en wat ik aan het doen ben. De meesten reageren toch wel
verbaasd dat ik nu alweer aan de wandel ben, maar ik heb geen
enkele nawee van Nijmegen. Ik heb het erg warm gehad verleden
week, maar verder ging lichamelijk alles prima, geen blaren, geen
spierpijn, niks. Veel wandelen doet blijkbaar toch wonderen
Na een kwartiertje rust ga ik op voor de tweede etappe en ook nu wandelen we veel door de maisvelden, op sommige plekken moeten we echt ons best doen om geen natte voeten te krijgen, zulke enorme plassen moeten we omzeilen. Maar het lukt iedere keer weer. Gelukkig zitten er nu ook wat (rustige) asfaltwegen tussen, langs leuke boerderijtjes en met heel veel klimop begroeide lantarenpalen.
Maar hoe lekker ik hier ook zit, en hoe gezellig het ook is, ik moet toch weer verder, want er moeten toch nog zo'n 10 kilometertjes gelopen worden. Ik zeg Kurt weer gedag, maak nog een paar foto's van allerlei bier-attributen die binnen aan de muur hangen en dan ben ik op weg voor etappe nummer 3. En ook tijdens deze etappe is er genoeg te beleven, ik zie meubilair langs de weg staan, wat me aan de Via Gladiola doet denken, we duiken echt letterlijk tussen de maisplanten en we lopen pal langs een aanstormende trein.
In Blaasveld is het tijd voor de derde rust van vandaag en die zit bij een whiskystokerij (we liepen dus vandaag van de melk via het bier naar de whisky *lol*). Het is hier gezellig druk, er staan zitjes op een groot grasveld en er is een kraam waar je van alles kunt kopen voor je muntjes. Ik hou het weer op een kopje koffie en als ik daarna even naar het toilet wil, blijkt er maar 1 wc te zijn . En wonder boven wonder kan ik direct naar binnen, ondanks de drukte!
Dan wandel ik weer 400 meter terug naar Kiaatje, die in de brandende zon staat, gelukkig heb ik airco zodat ik, nadat ik de ergste hitte er met de blower heb uitgeblazen, koel naar huis kan rijden. Later lees ik op Facebook in een berichtje van Kurt dat er meer dan 2500 deelnemers zijn geweest. Nou, als die het allemaal zo naar hun zin hebben gehad als ik, dan is het ook voor hun een welbestede dag geweest. Ik vond het in ieder geval de reis waard!
Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.
Vergeet mijn gastenboek niet!