De Kilometervretermars
in Maassluis

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

De Kilometervretermars van VTM in Maassluis, een tocht die al heel lang in de wandelprogramma's staat! Zelfs in m'n eerste wandelcarrière heb ik die een aantal keren gelopen. De laatste paar jaar heb ik verstek laten gaan, omdat ik de parcoursen niet zo leuk meer vond, maar nu vond ik het wel tijd worden om de tocht eens in de herkansing te doen. 's Avonds zou ik naar de Music Show Scotland gaan, dus een 20 km in de buurt kwam me prima uit!

Fijn is ook dat je al vroeg mag starten, vanaf 8 uur al, en dus vertrok ik rond half acht van huis. Wel weer eerst ruiten moeten krabben, nu in het vroege voorjaar heb ik dat al vaker gedaan dan in de hele laatste winter! En daarna wilde BramBram me via de pont sturen, maar daar had ik niet zoveel zin in, dus ik ben gewoon lekker door de tunnel gegaan. Eén tunnelbuis bleek afgesloten te zijn, maar zo vroeg op de zaterdagochtend levert dat geen problemen op natuurlijk.

In het startbureau snel ingeschreven, en toen ik de dames van de midweektocht zag heb ik gelijk om een midweekroute naar Rozenburg gevraagd. Die wordt op 23 maart gelopen en voor mij is het veel handiger om vanuit huis te starten en dan halverwege in Maassluis in te schrijven, dan eerst naar Maassluis te rijden en daarna naar Rozenburg (en weer terug naar Maassluis) te wandelen! Gelukkig was dat geen enkel probleem.

En toen op pad voor een heerlijk zonnige Kilometervretermars! Vooral het eerste stuk, voornamelijk langs de Nieuwe Waterweg was geweldig. Er stond niet zoveel wind, maar het windje dàt er stond hadden we lekker in de rug. En zo op het fietspad langs de Waterweg doet de tocht z'n naam alle eer aan: kilometers vreten! Ik persoonlijk vind het heerlijk wandelen en met al het scheepvaartverkeer op het water is het nooit saai.

Bij de imposante Maeslantkering moeten we even een klein ommetje langs het gemaal van Hoogheemraadschap Delfland maken, omdat we daar het afwateringskanaal over moeten steken. Daarna gaat het weer verder langs de Nieuwe Waterweg totdat we in Hoek van Holland arriveren. Dan zitten we inmiddels op ruim acht kilometer en is daar bij een Jeu de Boules vereniging de eerste rust.

Ik neem een kopje koffie met een koekje erbij en strijk lekker buiten op het terras neer. Buiten mijzelf zitten daar nog twee andere wandelaars en de rest van de mensen zit allemaal binnen! Daar snap ik nou niks van, in het zonnetje en uit de wind is het zalig buiten, het voelt gewoon zomers aan! Na nog even getoiletteerd te hebben ga ik weer op pad en via wat straten in Hoek van Holland lopen we nu richting het Westland. De 30 en de 40 gaan nog naar het strand en de pier, maar de 20 km lopers gaan aan de terugweg beginnen.

Vrij snel na de rust, op ca. 11 km komen we bij de wagenrust, waar de beroemde "neut" wordt geschonken, in de vorm van een miniglaasje Schrobbeler. Ook dit is een lange traditie, vroeger werd deze op de kop van de pier geschonken, maar sinds je daar niet meer met de auto heen mag, is de wagenrust verplaatst naar deze plek. Best wel een beetje jammer, want dat "puntje pier" was toch wel een fameus begrip! Maar goed, de neut met de krentenbol smaakt er niet minder om.

En dan gaan we echt het Westland in, eerst langs een mooie oude boerderij en daarna over een lang fietspad langs het Staelduinse Bos. Met recht weer "kilometers vreten", en ik loop te genieten van de uitzichten op de weilanden. Even later zijn we weer ter hoogte van de Maeslantkering, die zie ik nu heel in de verte liggen. Verderop gaan we richting de Oranjesluis, een juweeltje van een gebouw, en dan zit in Maasdijk de tweede binnenrust. Hier loop ik nog een oud-collega van me tegen het lijf, die komt hier haar dochter ophalen van de korfbal. Na een gezellig kletspraatje gaat zij weer huiswaarts en ik aan de koffie.

Even later komen Betsy, Julia en Adrie ook binnen, zij lopen ook de 20. Verder heb ik aan bekenden nog Sico en Theo gezien, beiden op de 30 km, en Annie met haar wandelbeer op de 20. Na de koffie is het niet zover meer, nog een stukje langs de kassen, een parkje en dan zijn we weer terug bij Wandelcentrum VTM. Blij dat ik toch weer eens gegaan ben, het parcours was stukken beter dan de laatste keer dat ik hier liep en er was uitstekend gepijld. Tot een volgende keer dan ook maar weer!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!