De Schrikkeljaartocht
in Geetbets, België
Klik op het plaatje om de route in Google
Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van
het plaatje
Maar eerst het ontbijt, dat is pico bello in orde, boterhammen, kaas, twee soorten worst, jam en een klein bakje salade. Eitje, jus d'orange en koffie erbij, er is genoeg om een stevige bodem te leggen! Dan zet ik al m'n bagage in de auto en neem afscheid van m'n gastheer en -vrouw, ik heb het weer prima naar m'n zijn gehad. Ik doe een verwoede aanval op het ijs en samen met m'n blower heb ik Kiaatje in mum van tijd zover schoon dat ik luid en duidelijk zicht heb.
En dan op pad naar wandelklub Halewijn in Geetbets, dat is een kippenendje, zo'n 10 kilometer ongeveer. Maar net als gisteren roept BramBram wel heel erg snel dat ik er ben en moet ik nog zeker twee kilometer verderop zijn. Hij heeft duidelijk moeite met Belgische huisnummers, want de straat is wel goed. Maar uiteindelijk ben ik dan toch bij de start en hoewel het nog ruim voor 8 uur is, staan er al heel wat auto's. Ik parkeer m'n auto naast een paar andere op een grasveldje en zet hem voor de zekerheid achteruit erop. Stel dat vanmiddag de bevroren grond ontdooid is , dan kom ik vooruit gemakkelijker weg dan achteruit!
En dan ga ik het koude, zonovergoten Belgische land in. En wat een geweldig parcours was dit weer! Na alle klimmetjes gisteren in de bossen rondom Kerkrade is het lichtglooiende landschap hier een verademing, en de uitzichten toch wel! Dit stond er in de routebeschrijving op internet: "Door de laagstamfruitbomen over een licht heuvelachtig parcours met prachtige vergezichten over het Hageland." En zo was het ook echt, ik heb van begin tot eind lopen genieten!
De rust zat twee maal in dezelfde locatie, Café Emma, ook in Geetbets. Het was een vrij kleine gelegenheid, maar toch kon ik beide keren een plekje bemachtigen en van een kopje koffie genieten. Het was vrij warm binnen en ik had dan ook m'n jas uitgedaan. Toen ik even later naar het toilet wilde, bleek ik daarvoor buitenlangs te moeten! Brrrrrr, dat was toch wel koud, ik hoop dat ik niet opnieuw een koutje heb opgelopen ..
Hoewel het later in de ochtend wat minder koud wordt (de ijslaag ontdooit een beetje, dus de onverharde stukken in het parcours worden wat zachter), maakt de schrale wind dat het toch winters aan blijft voelen. Ik heb dan ook best lang m'n handschoenen aan gehad en ben blij met m'n sjaal! Wel is dit de meest zonnige dag van de drie opeenvolgende wandeldagen, de lucht blijft tijdens de hele tocht strakblauw.
Die reis gaat gelukkig ook weer vlot, rond een uur of vier ben ik thuis. En ik heb even stiekem gekeken op wat voor dag de volgende schrikkeldag valt, in 2020 dus, en dat blijkt een zaterdag te zijn. Dan kan er dus ook in Nederland gewoon geschrikkelwandeld worden en hoef ik niet uit te wijken naar België, of zal ik daar toch gewoon een traditie van maken ..? Nou, daar kan ik in ieder geval nog vier jaar over nadenken!
Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.
Vergeet mijn gastenboek niet!