De Mokkentocht in Kerkrade

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En ja, dit jaar is het 2016 en dat betekent dat het weer een schrikkeljaar is, en dus kan er een extra dag gewandeld worden! Ik ben dol op leuke data om op te wandelen en zo'n 29e februari die maar eens in de vier jaar voorkomt, moet natuurlijk in m'n wandelboekje komen! Echter, de 29e februari bijkt dit jaar op een maandag te vallen en een blik in het LWP leert dat er in Nederland alleen een tochtje van 10 km genoteerd staat, in Limburg. En dat vind ik toch echt een beetje te weinig.

En dus ga ik weer verder naar het zuiden zoeken en tref in België de Schrikkeljaartocht in Geetbets. Poe, dat is zo'n 200 kilometer rijden, dat is wel erg ver voor één dagje. Maar een maandag is natuurlijk uitstekend te combineren met een tochtje op zondag. Dus spit ik weer verder in de diverse kalenders en vind op zondag de 28e de Mokkentocht in Kerkrade. Een B&B in de buurt van Geetbets is ook snel gevonden en zo heb ik weer een leuk tweedaags uitstapje geregeld!

In Kerkrade mag er om 8 uur gestart worden, dus dat betekent dat ik weer voor dag en dauw op pad moet, maar och, daar heb ik geen hekel aan. Al m'n spullen staan zaterdagavond al kant en klaar, dus het enige wat ik zondagochtend hoef te doen is koffie drinken en Bram knuffelen. Totdat ik buiten kom om m'n spullen in de auto te zetten, dan blijkt dat ik ook nog een paar autoruiten mag krabben, want het heeft 's nachts flink gevroren!

Om half zes kan ik dan echt op pad en de rit gaat natuurlijk weer voorspoedig, weinig verkeer op de weg en prima weer om te rijden. Ik ben weer getuige van een prachtige zonsopkomst en dan arriveer ik iets voor 8 uur in Kerkrade. De tocht wordt georganiseerd door de scouting St. Willibrord en ik vind nog een parkeerplaatsje vlak bij de start.

Inschrijven gaat vlot en het blijkt dat de tocht op Belgische leest is geschoeid, er is geen routebeschrijving, bij de uitgang hangt een rustenoverzicht en een plattegrond met daarop de route ingetekend. Een sticker voor je wandelboekje moet je kopen en verder is er geen beloning. Ik vind het allemaal prima, zolang er goed gepijld is maakt het mij niet zoveel uit dat je geen routebeschrijving krijgt, als je maar wel weet waar de rusten zitten.

En dan ga ik iets na acht uur op pad, het eerste stuk nog wel met m'n handschoenen aan, want het is nog steeds behoorlijk koud en ook staat er, net als gisteren, een gure wind. Direct na de start merk ik weer dat wandelen in Limburg toch iets anders is dan in het vlakke land dichter bij huis! We beginnen met een behoorlijk steile afdaling, dat loopt heerlijk, maar ja, alles wat ik nu naar beneden ga, moet ik later op de dag ook weer naar boven natuurlijk…….

Maar voorlopig valt alles nog mee en ik loop te genieten van de mooie ochtend en de uitzichten. De bepijling is inderdaad uitstekend, er worden gele plastic pijlen gebruikt, met als ondersteuning oranje lintjes. Het valt allemaal prima op en ik heb dan ook nergens getwijfeld. We komen langs het mooie kasteel Eerenstein en dan is daar na ca. 6 km de eerste rust, ook bij de scouting, in Eygelshoven dit keer.

Daar kom ik erachter waarom dit de Mokkentocht heet, de consumpties worden in grote mokken geschonken. Ik schrik een beetje van de grootte van zo'n mok, wat een enorme plens koffie is dat! Men kijkt er een beetje vreemd van op als ik een halve mok vraag, blijkbaar vinden ze dat een beetje te gortig en moet ik het toch maar doen met een driekwart gevulde mok. Pfffff, zit ik straks weer achter de struiken!

Direct na de rust volgt er een onwijze klim de bossen in, ik ben echt een beetje jaloers op mensen met gezonde longen die linea recta naar boven spurten, ik sta onderweg twee keer stil om op adem te komen….. Maar goed, ik kom natuurlijk toch boven! Na een stukje bebouwde kom (niet zo lang gelukkig) gaan we de bossen weer in en daar is het weer klimmen geblazen, niet alleen heuvels, maar ook twee hoge trappen!

Ben je blij dat je de eerste gehad hebt, kijk je voor je, zie je nog zo'n monster van een trap……. En dan volgt er een afdaling via een half vergane trap die zo mogelijk nog erger is dan de trappen omhoog en ik vind het hier jammer dat ik geen wandelstok bij me heb, een steuntje zou bij deze afdaling welkom geweest zijn! Omdat je zo hoog in de heuvels loopt, heb je wel een mooi uitzicht, alleen jammer dat er zoveel bomen voor staan, ik heb niet echt een mooie panoramaview gehad!

Dan ben ik bij de tweede rust, vanaf hier gaat de 30 km een lusje lopen en heel even twijfel ik of ik dat lusje ook zal doen, mar ik houd me uiteindelijk toch maar gewoon bij de 22 km. Met die 20 van gisteren in Zeeland en morgen ook nog 20 in België, is dat eigenlijk wel mooi genoeg. Als ik na weer een driekwart mok koffie weer op pad wil gaan, loop ik opeens Trudy met haar dochter tegen het lijf. Wat leuk om toch ook hier een bekende tegen te komen, leuk om je even gezien te hebben, Trudy!

En dan dus het laatste en langste stuk van de tocht. We lopen hier door het Wormdal en ik heb geen idee waar ik de grens over ben gegaan, maar opeens zie ik allemaal borden en richtingaanwijzers in het Duits! Zo wordt het wel een leuk internationaal weekend, Zeeland, Limburg, Duitsland en België! In dit laatste stuk las ik nog wel heel even een bankjesrust in, om even een pufje te nemen. Wel een verschil met dat platte Zeeuwse land van gisteren, hoor.

Ook komen we op dit stuk langs de Abdij Rolduc en hier ben ik even van het parcours afgegaan om een paar fotootjes te maken. Zo vaak kom ik hier niet, en zo'n oude abdij is altijd een mooi object om te fotograferen. Het venijn zit vandaag weer eens in de staart, in de vorm van een lange stijging richting Herzogenrath en een soort haarspeldenommetje naar de finish, zeer ontmoedigend als je die op de GPS vlak voor je ziet liggen en je moet dan nog een paar slingers…….

Maar dan ben ik toch weer binnen, de tocht is precies aan de maat en voor mijn doen heb ik er niet eens zo heel lang over gedaan. Ik meld me af en bedank iedereen voor de leuke tocht, waarna ik wederom een driekwart mok koffie bestel. Wel leuk dat ik alle drie de keren een mok kreeg met hetzelfde motiefje, en dat terwijl er toch heel wat mokken met verschillende motieven in omloop waren!

M'n B&B is nog een uurtje rijden, ook dat gaat vlot, BramBram wijst me keurig de weg, hij roept alleen iets te vroeg dat ik er al ben. Ik moet nog een aardig eindje verder op de weg zijn, maar dan heb ik het gevonden en word ik hartelijk welkom geheten in B&B Halen. Het ziet er allemaal prima uit, zithoek, keuken, eetbar, slaapgedeelte en douche, meer heb ik niet nodig. O ja, een magnetron, want ik had een maaltijd meegenomen. Helaas had de magnetron de geest gegeven, maar geen probleem, de gastvrouw warmt de maaltijd in haar eigen keuken voor me op. Ik laat het me prima smaken en maak me erg bijtijds op voor een lange nachtrust, ik ben echt wel moe, na zo'n lange dag en zo'n pittig parcours. Lekker slaappies doen en dan morgen schrikkelwandelen!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!